Άρθρα - Γνώμες

01/09/2014 - 23:10

Αποχαιρετώντας ένα καλοκαίρι

style="text-align: justify;">του Κώστα Βελούτσου *
 
 
Διανύουμε πια στις τελευταίες ημέρες αυτού του καλοκαιριού, τουλάχιστον ημερολογιακά, και τα πρώτα σημάδια του φθινοπώρου ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Η θερμοκρασία εμφανώς σε κανονικά και δροσερά επίπεδα για την εποχή, και οι παραλίες σχεδόν έχουν αδειάσει. Οι όμορφες και ανέμελες στιγμές είναι πια παρελθόν και ο καθένας από εμάς γυαλίζει τον εργασιακό του πάγκο σαν ένας ευσυνείδητος κατεργάρης. Αν  πιστέψω στα λόγια και στις προβλέψεις των ειδικών που «βλέπουν» και «διαβάζουν» τα μερομήνια δηλώνοντας πως στο νησί θα έχουμε έναν βαρύ χειμώνα, τότε μάλλον θα χρειαστούμε να ανατρέξουμε πολλές φορές πίσω στο όμορφο καλοκαίρι και στις ξεχωριστές στιγμές που ζήσαμε.
 
Για εμάς τους πυροσβέστες στο νησί, άλλο ένα καλοκαίρι ήταν σε γενικές γραμμές «άπυρο», για να δανειστώ μια λέξη που πάντα ακούμε από τον ιερέα στην αρχή της αντιπυρικής σεζόν, στον καθιερωμένο εδώ και πολλά χρόνια αγιασμό που πραγματοποιεί στις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας μας.  Συγχρόνως με την ευχή αυτή που μας δίνει προσεύχεται να παραμείνει η Λέσβος  «απλημμύριστη», κάτι που πιάνει  και τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε ακραία καιρικά φαινόμενα, παρά τις προειδοποιήσεις των αρχών τουλάχιστον εδώ στα μέρη μας.
 
Γεγονός είναι ότι την βγάλαμε και την βγάζουμε καθαρή που λέμε, κι από καρδιάς εύχομαι έτσι να συνεχιστεί και στους επόμενους, λιγότερο όμως επικίνδυνους μήνες.  Τώρα αν αυτό, να περνάμε δηλαδή ξυστά από τις μεγάλες καταστροφές, έχει να κάνει με την καλή μας τύχη, με την ευσυνειδησία που ευτυχώς ακόμα υπάρχει ή από τα ευχολόγια του ιερέα, αυτό δεν το ψάχνουμε σε βάθος και ισορροπούμε σαν σχοινοβάτες πάνω σε τεντωμένα και φθαρμένα σχοινιά  ως την επόμενη σεζόν …κι έχει ο Θεός.  Όλα αυτά μου φέρνουν στο νου μια εικόνα ενός παλαιού αυτοκινήτου χιλιοτρακαρισμένου και σε κακό χάλι που πάει από χέρι σε χέρι σαν μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί, αλλά και ως δια μαγείας αυτό δεν συμβαίνει και προχωράμε ζωντανοί με το χαμόγελο στις φωτογραφίες να φτάνει ως τα αυτιά μας κάθε φορά που μας επισκέπτεται ο υπουργός.
 
 
Από το Λεσβιακό καλοκαίρι που κι αυτό μας αποχαιρετά σιγά-σιγά, κρατάμε κάποια γεγονότα όπως τις δυο τρεις καλές συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στο κάστρο της πόλης, το γήπεδο που επιτέλους έγινε κι άνοιξε τις πύλες του, αλλά και την μοιρασιά του ανάμεσα στις δυο ομάδες του νησιού. Αν αυτή ήταν δίκαιη ή άδικη λίγη σημασία έχει στην παρούσα φάση και ο χρόνος θα δείξει. Εκείνο που προέχει είναι να διατηρηθεί στην τωρινή και όμορφη κατάστασή του, όπως και να παραμείνει η ομάδα στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου.
 
Κι αν στο ποδόσφαιρο όλα πάνε κατ’ ευχήν στο λεσβιακό μπάσκετ τα πράγματα βουλιάζουν και δεν είναι τόσο αισιόδοξα, ειδικότερα για τις περιφερειακές ομάδες που καλούνται όντας γηπεδούχοι να πληρώσουν το ποσό που αντιστοιχεί για τους κριτές και τους διαιτητές των αγώνων τους. Μίζερα πράγματα, η μοίρα της φτωχής επαρχίας αφενός, αλλά και την άλλη η έλλειψη ανθρώπων που θα τα «βάλουν» με το καρεκλοκένταυρο κράτος της Αθήνας και την ΕΣΑΚΕ του Βασιλακόπουλου.
 
Είναι πάντως οξύμωρο πως πριν από μερικούς μήνες ζητούσαμε μπασκετικά γήπεδα κι άλλα πολλά …τρελά πράγματα για το νησί αφού κάναμε το …λάθος να πάμε στην Αθήνα και να δούμε από κοντά και όχι από την τηλεόραση τα γήπεδα με τα καλογυαλισμένα παρκέ, και τώρα οι ομάδες του νησιού να δίνουν αγώνα επιβίωσης για να μην διαλυθούν.  
 
Και οι εκλογές αργούν απ’ ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις για να τιμωρήσουμε κάποιους ή μήπως όχι;
 
 

* Ο Κώστας Ν. Βελούτσος γεννήθηκε, ζει κι εργάζεται στη Μυτιλήνη. Υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα από το 1987. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών.

Έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του :  "Σεργιάνι στη ζωή" ,  "Τελευταία Φορά" και "Ζωή από τον θάνατο

 

Μοιράσου το άρθρο!