Αναμίχθηκα στα διοικητικά της ομάδας μας ΑΕΛΚ σε μια δύσκολη περίοδο και παρά τη θέλησή μου, λόγω αυξημένων επαγγελματικών μου υποχρεώσεων. Το έπραξα διότι αφενός θεωρώ τον εαυτό μου ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας αυτής της ομάδας που οφείλει να ανταποκρίνεται με ανιδιοτέλεια στις προσκλήσεις της και αφετέρου γιατί πίστεψα στις διαβεβαιώσεις ανθρώπων που ναι μεν είχαν πρόσφατη παρουσία στην διοίκηση της ομάδας αλλά δήλωναν και αυτοί ανιδιοτελείς υπηρέτες της.
Φαίνεται όμως ότι αυτό που για μας στη σχέση μας με την ομάδα είναι διάθεση προσφοράς και τρόπος ζωής για κάποιους είναι απλά σκοπιμότητες, ίντριγκες και προσπάθεια εξυπηρέτησης άλλων προσωπικών επιδιώξεων και συμφερόντων, που όταν δεν τους βγαίνουν είναι ικανοί για όλα. Έτσι, ενώ είχα κληθεί απλά «να βοηθήσω με το όνομα και την παρουσία μου», βρέθηκα ξαφνικά να παλεύω με τα καθημερινά προβλήματα της ομάδας, με την συμπαράσταση μόνο κάποιων απλών στρατιωτών της ομάδας σαν και μένα, και σίγουρα όχι με αυτούς που είχαν υποτίθεται την ευθύνη της οι οποίοι ήταν πότε απόντες και πότε υπονομευτές της συλλογικής προσπάθειας. Παρόλα αυτά, και παρά τον πόλεμο που δεχτήκαμε καταφέραμε να νοικοκυρέψουμε την ομάδα, να πληρώνουμε στην ώρα μας και σήμερα η ομάδα να είναι πρώτη με την καθοδήγηση ενός εργατικού και καταξιωμένου προπονητή.
Παναγιώτης Σελάχας.
(η φώτο είναι από το sportlesvos.gr)
