yle="text-align: justify;">Αν όλα είχαν πάει καλά σήμερα θα ήταν δύο μηνών. Δυστυχώς σήμερα αυτό που έχει μείνει είναι δύο γονείς που προσπαθούν να συνέλθουν και ένα νεκρό νεογνό. Οι εγκληματικές ευθύνες των υπευθύνων του Νοσοκομείου Μυτιλήνης σύντομα θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας από τη δικαιοσύνη.
Αύγουστος 2015 στη Μυτιλήνη. Η 32χρονη Σ. σε λίγες ημέρες θα γινόταν μητέρα. Είχε έρθει πριν χρόνια στο νησί μας για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίο. Τέλειωσε με επιτυχία τις σπουδές της, γνώρισε το σύζυγο της, παντρεύτηκαν, ρίζωσαν στη Μυτιλήνη. Το πρώτο τους παιδί σε λίγες μέρες θα ερχόταν στη ζωή. Θα ολοκλήρωνε την ευτυχία τους.
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015. Η ημέρα της χαράς που έγινε ημέρα θλίψης και πόνου. Σήμερα έπρεπε να γεννήσει. Η 11η Αυγούστου ήταν η τελευταία ημερομηνία που της είχε δώσει η γυναικολόγος του Νοσοκομείου Μυτιλήνης.
Εξετάσεις το πρωί της Δευτέρας 10 Αυγούστου. Ξανά επίσκεψη το απόγευμα. Όλα δείχνουν ότι πλησιάζει η ώρα του τοκετού. Λίγο μετά τις 8 το απόγευμα έρχεται και η γυναικολόγος. Αναμονή και ξανά αναμονή. Ας αφήσουμε στην άκρη όμως τους πόνους της μάνας. Το τελευταίο υπερηχογράφημα την Παρασκευή 8 Αυγούστου έχει δείξει ότι το νεογνό δεν κατεβαίνει με φυσιολογικό τρόπο. Η γυναικολόγος αύτο το ξέρει αλλά την ημέρα του τοκετού (10/08/15) περιμένει... η 32χρονη εκλιπαρεί να τη βάλουν στο χειρουργείο για «καισαρική τομή». Η μητέρα της 32χρονης, είχε ζητήσει (από ένστικτο ίσως...) την ημέρα που έγινε το τελευταίο υπερηχογράφημα, να κάνουν «καισαρική τομή» όταν χρειαστεί. Αλλά η γυναικολόγος δεν ακούει κανέναν... Μαζί με τον ειδικευόμενο ιατρό αναμένουν.... Αναμένουν μέχρι τη στιγμή που βλέπουν ότι το νεογνό δεν μπορεί να γεννηθεί... η μαία να σπρώχνει το νεογνό προς τα κάτω πιέζοντας τη κοιλιά της 32 χρονης και η γυναικολόγος μαζί με τον ειδικευόμενο ιατρό να τραβούν το νεογνό με μεταλλικές λαβίδες.... «Ένιωθα να μου ξεριζώνουν τα σπλάχνα» λέει η 32χρονη.
Ώρα 23:58 το νεογνό βγαίνει ... με μειωμένους καρδιακούς παλμούς. Παγωμάρα στην αίθουσα του τοκετού. Τότε μόνο η γυναικολόγος αποφασίζει να ζητήσει βοήθεια. Ακολουθεί πανικός! Έρχονται χειρούργος , παιδίατρος, νεογνολόγος. Προσπαθούν να σώσουν το νεογνό. Η 32χρονη βλέπει να τρέχουν αίματα από το κεφάλι του παιδιού της. Δεν της λένε κουβέντα.... "Το μωρό μου" φωνάζει χωρίς να παίρνει απάντηση
Τρεις ώρες μετά το νεογνό προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή. Αποφασίζουν αεροκομιδή με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Αθήνα. Δεν υπάρχει όμως θερμοκοιτίδα για νεογνά με παροχή οξυγόνου. Κόσμος μπαίνει και βγαίνει από την αίθουσα του τοκετού. Ήρθε και ο μάστορας να ξηλώσει μια συσκευή οξυγόνου από το τοίχο και να την προσαρμόσει στη θερμοκοιτίδα.
Ξημερώματα 11ης Αυγούστου το νεογνό στο εφημερεύον Νοσοκομείο της Αθήνας.
Ώρα εισαγωγής: 06:29
Διάγνωση: Κατάγματα της κλείδας που οφείλονται σε τραυματισμό κατά τον τοκετό
Κατάγματα κρανίου που οφείλονται σε τραυματισμό κατά τον τοκετό
Κεφαλαιματωμά που οφείλονται σε τραυματισμό κατά τον τοκέτο
Υποσκληρίδια αιμορραγία που οφείλεται στον τοκετό
Κτλ......
Οι ιατροί του Νοσοκομείου στην Αθήνα δεν πιστεύουν αυτά που βλέπουν.... ένα νεογνό στην κυριολεξία διαλυμένο....
Μεσημέρι 11ης Αυγούστου το νεογνό πηγαίνει στην ειδική μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων Παν και Αγλαΐα Κυριακού. Μάχη να το κρατήσουν στη ζωή.... Γολγοθάς 35 ημέρων.... Με δάκρυα και προσευχές. Μέχρι την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015. Η μάχη χάθηκε... αλλά η μάχη είχε χαθεί από την 10η Αυγούστου στη Μυτιλήνη. Ακόμη και να κέρδιζε τη μάχη με τη ζωή θα ζούσε ως «φυτό».
Η 32χρονη μητέρα πριν λίγες ημέρες κίνησε όλες τις νομικές διαδικασίες για να βρει δικαίωση η ψυχούλα του παιδιού της. Ο Εισαγγελέας Μυτιλήνης ζήτησε το ιστορικό και το φάκελο της υπόθεσης από το Νοσοκομείο Μυτιλήνης και σύντομα θα υπάρχει κλητεύσει των υπευθύνων.
Η γυναικολόγος μέχρι σήμερα δεν έχει επικοινωνήσει με την 32 χρονη...
Αξίζει να διαβάσετε την αφήγηση της 32χρονης στο Lesvosnews.net
«Όταν έφυγε ο άγγελος μου σταμάτησε και η δική μου ζωή! Τώρα ο πόνος για την απώλεια μεγάλος και ένα τεράστιο «γιατί». Γιατί προς τους δολοφόνους γιατρούς του Νοσοκομείου Μυτιλήνης.
Οι εφιαλτικές στιγμές που έζησα εγώ και το μωρό μου στις 10 Αυγούστου κατά τη διάρκεια του τοκετού με υπεύθυνη ιατρό την ....... και τον ειδικευόμενο ιατρό ........ είναι ακόμη νωπές στη μνήμη μου. Η αδιαφορία τους και η αντι-επαγγελματικότητά τους σε όλος τους το μεγαλείο. Ένας φόνος χωρίς τέλος.... είναι ο τίτλος της δικής μου ιστορίας. Το αποτέλεσμα 35 ημέρες στο Νοσοκομείο Παίδων... οι μισές από αυτές στην εντατική νεογνών. Διάγνωση που προκαλεί σοκ και ανατριχίλα: κατάγματα κρανίου και κλείδας, αιμορογικά επεισόδια εγκεφάλου, μώλωπες, γεννετική ασφυξία ... για μια επέμβαση, μια καισαρική τομή που δεν έγινε ποτέ ! Που άργησε γιατί δεν ήταν κανένας εκεί!
Τα συμπεράσματα της μαγνητικής από το νοσοκομείο των Αθηνών: ένα παιδί που δεν πρόκειται να μιλήσει ποτέ , δεν πρόκειται να περπατήσει ποτέ, δεν πρόκειται να μας καταλάβει ποτέ! Μια ψυχούλα εγκλωβισμένη σε ένα ακίνητο κορμί. Αυτό μας δώσανε!
Θα ήθελα όμως να σας πω ότι ήταν μαχητής. Πάλεψε με όλη του τη δύναμη για 35 ημέρες! 35 ημέρες για να κερδίσει το αυτονόητο: το δικαίωμα στη ζωή! Πάλεψε από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής του. Πέθανε 4 φορές πριν την τελευταία του ανάσα...
Θέλω να σας ευχαριστήσω για τις προσευχές σας και την συμπαράστασή σας. Τώρα είναι καλά Άγγελος Κυρίου.... τον έχει δίπλα του ο Ταξιάρχης.
Καταγγέλλω λοιπόν την αδιαφορία και τον εγωισμό όλων των συνυπεύθυνων στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης ως υπεύθυνους για το φόνο του παιδιού μου και παραλίγο και για το φόνο το δικό μου. Η αίθουσα τοκετού στο Βοστάνειο ήταν για μένα αίθουσα βασανιστηρίων.....
ΥΓ μη φοβάσαι αγάπη μου.... οι γονείς σου θα κάνουν τα πάντα για να ηρεμήσει η ψυχούλα σου..
Καλό ταξίδι άγγελε μας...
Δεν θα σε ξεχάσουμε πότε....
Η μάμα σου»
