Θέλω να αναφερθώ στο νησί της Λέσβου και συγκεκριμένα για την πόλη της Καλλονής στην οποία και διαμένω.
Είμαι στρατιωτικός και υπηρετώ σε στρατόπεδο πλησίον της πόλης αυτής, 2 χρόνια τώρα έχω αλλάξει αμορτισέρ λάστιχα ελατήρια και ακρομπαρα 2 φόρες χάρις στον υπέροχο χωμάτινο δρόμο ενός χλμ στον οποίο περνάμε αναγκαστικά κάθε πρωί και μεσημέρι, η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο το καλοκαίρι σκονιζόμαστε και το χειμώνα κάνουμε ράφτινγκ μέχρι να πιάσουμε πύλη.
Η δικαιολογία είναι ότι δεν φτιάχνουν το δρόμο διότι γίνονται ιπποδρομίες κάτι που δεν ισχύει έχει φτιαχτεί χώρος για ιπποδρομίες αλλού, στο δρόμο αυτό υπάρχει και ο οικίσκος παράδοσης του νησιού από τους τούρκους στους Έλληνες, κάτι το όποιο και να ήθελες να δεις δεν θα μπορούσες εκτός και αν έχεις 4χ4 και το δεις από το αμάξι μέσα εκτός και αν είσαι λάτρης της σκονης. Το σπαστικό είναι το μεσημέρι που κάποιοι βιάζονται να παν σπίτι τους και σε προσπερνούν πάνω στον χωματόδρομο αυτό που εκτός από τις αμέτρητες λακκούβες έχει και πέτρες με κίνδυνο να σπάσει και κάνα παρμπρίζ.
Δεν ξέρω όλο το σκηνικό αυτό μπορώ να το μεταφράσω με μια λέξη αηδία. Ελπίζω να το διαβάσει κάποιος από την τοπική αυτοδιοίκηση και να κάνει κάτι για μερικές εκατοντάδες αντιπαραγωγικούς Δ. υπάλληλους που δίνουν και δουλεία σε πολλούς στην πόλη.
