Οι νέες κυκλοφορίες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον
Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή
ΔΟΚΙΜΙΑ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ
Κάτω από την ίδια στέγη του Αναστάση Βιστωνίτη (Εκδόσεις Κίχλη)
Συνδυάζοντας την ταξιδιογραφία, την τεχνική του δοκιμίου, το ερευνητικό ρεπορτάζ και προσωπικές του εμπειρίες, ο Αναστάσης Βιστωνίτης συγκεντρώνει «κάτω από την ίδια στέγη» κείμενα που έχουν γραφτεί με διάφορες αφορμές.
Το βιβλίο αποτελείται από πέντε ενότητες. Η πρώτη («Οι εποχές της στάχτης») αναφέρεται σε σκοτεινές πλευρές του 20ού αιώνα: στην αποκρυφιστική εκδοχή του ναζισμού, τον σοβιετικό πολιτισμικό ολοκληρωτισμό, τον πόλεμο των ιδεών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και την τυραννία του χρήματος. Η δεύτερη («Η κατοικία και η εξορία») περιγράφει το υπαρξιακό και το κοινωνικό τραύμα, αλλά και τη γοητεία που ασκούν η πόλη, η εστία και οι αναμνήσεις. Στην τρίτη («Τόποι, πόλεις, άνθρωποι») περιγράφονται τα ταξίδια του συγγραφέα σε πόλεις-σταθμούς: Παρίσι, Νέα Υόρκη, Βερολίνο, Βιέννη, Λονδίνο, αλλά και σε κέντρα του πολιτισμού και της Ιστορίας: Μπουένος Άιρες, Πόλη του Μεξικού, Πεκίνο και Τσυ Φου. Στην τέταρτη ενότητα παρακολουθούμε κάποιες «διαδρομές του καφέ», δηλαδή τα περάσματα του συγγραφέα από ιστορικά καφενεία της Ευρώπης, καθώς και μια αναδρομή σε αναμνήσεις της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας. Στην τελευταία ενότητα, ένας «κόσμος αλλού» αναδύεται από τη σεληνιακή γοητεία, το φως του καλοκαιριού, τα Χριστούγεννα, τη μυθολογία του αυτοκινήτου, τα τοπία της ουτοπίας και την έλευση της άνοιξης.
Κείμενα με πλήθος αναφορές στην Ιστορία, τη μυθολογία και τη λογοτεχνία, όπου η γνώση και η εμπειρία συγχωνεύονται για να εκφράσουν την προσωπική ματιά του συγγραφέα πάνω στον κόσμο και τα πράγματα.
Βρείτε το εδώ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Πετρούπολη του Αντρέι Μπιέλυ (Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου, Εκδόσεις Αντίποδες)
Η Πετρούπολη δεν υπάρχει, απλώς νομίζουμε ότι υπάρχει. Σε αυτή τη φασματική πόλη, όπου παντού περιφέρονται σκιές, όπου πυκνώνουν οι φασαρίες στους δρόμους, όπου τα γεγονότα βοούν ότι επίκειται η επανάσταση του 1905, οι ψυχές των ηρώων και των αναγνωστών, οι μορφές της ζωής και της αφήγησης βρίσκονται λίγο πριν απ’ την κατάρρευση. Ο νεαρός Νικολάι Απολλώνοβιτς Αμπλεούχοφ, ένας ριζοσπάστης δανδής, ύστερα από μια ερωτική απογοήτευση αναλαμβάνει να τοποθετήσει μια βόμβα στον σεβαστό γερουσιαστή και πατέρα του, Απολλών Απολλώνοβιτς Αμπλεούχοφ. Ο ωρολογιακός μηχανισμός ενεργοποιείται, ο χρόνος της αφήγησης διαστέλλεται, για να περιλάβει όλες τις πνευματικές, πολιτικές και αισθητικές εντάσεις της μεταιχμιακής εκείνης εποχής.
Η Πετρούπολη είναι ένα από τα μείζονα έργα της ρωσικής λογοτεχνίας. Το ιδιαίτερο ύφος της, οι ηχητικοί πειραματισμοί, τα αμέτρητα λογοπαίγνια, οι ελλειπτικοί διάλογοι, η παράδοξη στίξη και, κυρίως, το συμβολικό σύστημα που κυβερνά όλο το μυθιστόρημα καθιστούν κάθε μετάφρασή της ένα σημαντικό επίτευγμα. Ελπίζουμε η ταυτόχρονη κυκλοφορία δύο εκδόσεων του βιβλίου να δώσει αφορμή για μια γενικότερη συζήτηση γύρω από τη μετάφραση των κλασικών λογοτεχνικών κειμένων.
Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενές επίμετρο του J.D. Elsworth, βραβευμένου μεταφραστή της Πετρούπολης στα αγγλικά (Pushkin Press 2009), στο οποίο αναλύεται διεξοδικά η ένταξη του μυθιστορήματος στο συνολικό έργο του Μπιέλυ, η εκδοτική ιστορία, οι διακειμενικές συνδέσεις και τα κεντρικά υφολογικά ζητήματα του βιβλίου:
«Αλλά αυτό που εκπλήσσει περισσότερο σε αυτά τα πανταχού παρόντα εικονοποιητικά μοτίβα είναι η κυκλικότητά τους. Όσο περισσότερο κάποιος παρακολουθεί τις επιπτώσεις τους, τόσο πιο φανερό γίνεται ότι όλοι οι δρόμοι τον γυρίζουν πίσω στην ίδια αφετηρία: τον μαγικό κύκλο που είναι το περίκλειστο κρανίο του Απολλών Απολλώνοβιτς, το σπίτι του, η ίδια η πόλη, η ιστορία της Ρωσίας. Ή ίσως να είναι το μυθιστόρημα, ο νους του συγγραφέα του, από τον οποίο δεν υπάρχει καμία διαφυγή. Όλες οι επιλογές στο τέλος οδηγούν στο ίδιο σημείο, και ο κόσμος στους δρόμους, όπως και οι αναγνώστες του βιβλίου, συνεχίζουν “να κυκλοφορούν”, ακριβώς όπως θα ήθελε ο Απολλών Απολλώνοβιτς».
Βρείτε το εδώ
ΠΑΙΔΙΚΑ
Ένα πρέπει που πρέπει και δεν πρέπει και ένα πρέπει που δεν πρέπει του Νικόλα Ανδρικόπουλου (Εικονογράφηση: Νικόλας Ανδρικόπουλος, Εκδόσεις Σαββάλας)
Με το βιβλίο αυτό, μαθαίνουμε ότι όλα τα πρέπει δεν είναι σωστά. Γι’ αυτό, άλλοτε είναι έτσι κι έτσι, δηλαδή πρέπει και δεν πρέπει, κι άλλοτε τα πρέπει είναι τελείως λάθος, δηλαδή δεν πρέπει.
Βρείτε το εδώ
