ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ «ΑΓΡΙΛΙΑΣ»

Από τις 23/6/2009, με το πρώτο δελτίο τύπου της Νομαρχιακής Αυτοδιοικητικής Κίνησης «Έχει ρεζέρβα τ’ονειρο» για το θέμα της «Αγριλιάς» (βλέπε στο τέλος του κειμένου) ξεκινήσαμε μαζί με κατοίκους της περιοχής ένα συνεχή και επίμονο αγώνα για αποκατάσταση της νομιμότητας.

Με τη πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ αποδείχτηκε περίτρανα η ορθότητα της δικής μας τεκμηρίωσης για το θέμα καθώς και η φαυλότητα της πράξης της τότε Αντινομάρχη (και αρχιτέκτονα μηχανικού, παρακαλώ)  κας. Τσουβελεκάκη.

Ο αγώνας μας δικαιώθηκε έστω και μετά από 5 χρόνια.

Κανένας αγώνας δε πάει χαμένος και η κατάληξη της υπόθεσης «Αγριλιά» ας είναι μια προειδοποίηση για όποιον μελλοντικό μιμητή της κας Τσουβελεκάκη!

Βασίλης Τεντόμας

Επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης Βορείου Αιγαίου

«ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ»

(και παλαιότερα της ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

«ΕΧΕΙ ΡΕΖΕΡΒΑ Τ’  ΟΝΕΙΡΟ»)

Το χρονολόγιο της ντροπής

Έχει σημασία όμως να δούμε την αλληλουχία των γεγονότων, για τα οποία ουδείς έχει απαντήσει και ίσως να «μιλούν» από μόνα τους, όπως την έχει επισημάνει ο τοπικός Τύπος της Μυτιλήνης.

- Στις 28 Ιανουαρίου 2009 ο Νομάρχης Παύλος Βογιατζής εκχωρεί την αρμοδιότητα των πολεοδομικών θεμάτων (που μέχρι τότε είχε ο ίδιος) στην νεοδιορισθείσα στην Αντινομαρχία Μαρία Τζουβελεκάκη.

- Στις 16 Φεβρουαρίου 2009 υποβάλλεται το αίτημα από έναν πολίτη (που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή) για το χαρακτηρισμό των δρόμων που συνδέουν τη Νεάπολη με την Αγριλιά ως δημοτικής οδού.

- Στις 31 Μαρτίου 2009 υποβάλλεται θετική εισήγηση της Πολεοδομίας στο ΣΧΟΠ, στην οποία αναφέρεται ότι ο δρόμος είναι εν μέρει ασφαλτοστρωμένος και χωμάτινος πολύ καλής βατότητας, πράγμα το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα -ειδικά για την Αγριλιά.

- Το ΣΧΟΠ συνεδριάζει ταχύτατα, 3 ημέρες μετά την εισήγηση της Πολεοδομίας, και αποφαίνεται θετικά στις 3 Απριλίου.

- Στις 7 Μαΐου εκδίδεται με αριθμό 137371 το συμβόλαιο για την πώληση του οικοπέδου στον σύζυγο της αντινομάρχου.

- Στις 11 Μαΐου η αντινομάρχης υπογράφει την απόφαση από την οποία θα ευνοείτο (μαζί με άλλα) και το συγκεκριμένο οικόπεδο, και ακολουθεί στις 20 Μαΐου, με αριθμό πρωτοκόλλου 1281, η διαδικασία της μετεγγραφής του ακινήτου στο Υποθηκοφυλακείο Μυτιλήνης.

- Αρχές Σεπτεμβρίου η απόφαση δημοσιεύεται στο ΦΕΚ

Μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από τα συνεχή δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου,  η εισαγγελία Μυτιλήνης διέταξε επείγουσα προκαταρκτική εξέταση, ενώ το καλοκαίρι με το θέμα ασχολήθηκε η μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος, Υδάτινων Πόρων και Χωροταξίας του ΤΕΕ, η οποία εισηγήθηκε στη Διοικούσα Επιτροπή του παραρτήματος Βορειοανατολικού Αιγαίου ότι υπάρχουν ερωτήματα νομικής και τεχνικής φύσεως που απαιτούν απαντήσεις (ως προς τη νομιμότητα της απόφασης χαρακτηρισμού των δρόμων ως ενιαίας διαδημοτικής οδού).

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΚΥΡΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΣΕ ΑΓ.ΜΑΡΙΝΑ-ΝΕΑΠΟΛΗ-ΑΓΡΙΛΙΑ

Σαν Νομαρχιακή Αυτοδιοικητική Κίνηση «Έχει ρεζέρβα τ’ονειρο» καλούμε τον κ. Νομάρχη να επιμείνει στην αρχική του σωστή απόφαση για ανάκληση προηγούμενης απόφασης της Αντινομάρχου κ. Τσουβελεκάκη, σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίζονταν σαν «κύριoι δημοτικoί οδoί» (sic) αγροτικοί και δασικοί δρόμοι από Αγία Μαρίνα και Νεάπολη μέχρι την Αγριλιά.

Το «πνεύμα» του νομοθέτη που θέσπισε από το 1962 μέχρι και σήμερα τις παρεκκλίσεις ως προς την αρτιότητα γηπέδων που έχουν πρόσωπο σε κύριους δημοτικούς, επαρχιακούς και εθνικούς δρόμους εκτός σχεδίου ήταν να προστατεύσει τα δικαιώματα των πολιτών πάνω σε ακίνητα που θα έπαυαν να είναι οικοδομήσιμα με τις εκάστοτε θεσπιζόμενες νέες μεγαλύτερες αρτιότητες και όχι να παρατείνει στο διηνεκές τη τσιμεντοποίηση της αγροτικής γης..

Δυστυχώς το ΣΧΟΠ της Νομαρχίας Λέσβου προφανώς εφάρμοσε το «γράμμα» μιας εγκυκλίου του ΥΠΕΧΩΔΕ  της 13.3.1990, (που ένας θεός ξέρει ποιες «τακτοποιήσεις» «ημετέρων» κάπου στην ελληνική επικράτεια θέλησε τότε να εξυπηρετήσει), σύμφωνα με την οποία αν δύο οικισμοί συνδέονται με επαρχιακή ή εθνική οδό, μπορεί να χαρακτηριστεί και μια δεύτερη οδός σαν «κύρια δημοτική», όπου και να εφαρμόζονται οι παρεκκλίσεις. Ακόμα όμως και αυτή η εγκύκλιος αναφέρεται στην ύπαρξη και τον χαρακτηρισμό σαν «κύριας οδού» μιας δεύτερης (εκτός της επαρχιακής) δημοτικής ή κοινοτικής οδού και όχι μιας αγροτικής ή δασικής.

Έτσι η πρόβλεψη του νομοθέτη έγινε «λάστιχο» και εφαρμόζεται και σε ακίνητα με πρόσωπο σε «κατσικόδρομους», όπου οι ιδιοκτήτες τους ούτε στον ύπνο τους είχαν φανταστεί ότι κάποια μέρα θα μετατρέπονταν από μη άρτια αγροτεμάχια σε άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα.

Οι ωφελούμενοι ιδιοκτήτες από τη πλευράς τους μπορεί να διεκδικούν τα ατομικά τους συμφέροντα, τώρα μάλιστα που διαπιστώνουν ότι έχουν και «θείο στη Κορώνη». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εισακουστούν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που έχει καθήκον να προστατεύει το περιβάλλον και το γενικότερο δημόσιο συμφέρον.

Με τέτοιες ενέργειες της Διοίκησης υπονομεύεται και το ισχύον Γ.Π.Σ. του δήμου Μυτιλήνης, ο οποίος θα πρέπει με κάθε νομικό μέσο να αποτρέψει τον εν λόγω χαρακτηρισμό.

Και επί τέλους η κ. Αντινομάρχης ας κατανοήσει ότι θα πρέπει, τώρα που η υπόθεσή της πήρε τόση δημοσιότητα, να παύσει «σεμνά και ταπεινά»  να χρησιμοποιεί τη θεσμική της θέση για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων του άμεσου οικογενειακού της περιβάλλοντος, γιατί προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.

Έλεος!!!!

ΜΥΤΙΛΗΝΗ 23/6/2009

Από το Γραφείο Τύπου

                                 ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

   «ΕΧΕΙ ΡΕΖΕΡΒΑ Τ’  ΟΝΕΙΡΟ»