Ψυχολογία - Σχέσεις

11/07/2016 - 11:38

Πόσο αυστηρός πρέπει να είμαι με το παιδί μου που μεγαλώνει;

class="views-field views-field-field-basic-article-photo">

Γράφει η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου *

Μεγάλο ζήτημα αυτό των ορίων και των κανόνων στα παιδιά. Ακόμα μεγαλύτερο το ζήτημα της δικής μας προσαρμογής ως γονείς στο γεγονός ότι τα παιδιά μεγαλώνουν και άρα πρέπει να προσαρμόσουμε τους κανόνες μας.

Κάθε γονιός, ωστόσο, επιλέγει τα διαχειριστεί την κατάσταση με το δικό του τρόπο, έχοντας κατ’ επέκταση και τα αντίστοιχα αποτελέσματα ή συνέπειες.

Ορισμένοι γονείς γίνονται πιο αυστηροί καθώς το παιδί τους μεγαλώνει, επειδή ανησυχούν ότι οι κίνδυνοι είναι πλέον πιο μεγάλοι. Άλλοι πάλι, επιλέγουν να αφήσουν το παιδί ελεύθερο και να πετάξουν όρια και κανόνες που εφάρμοζαν όσο το παιδί ήταν μικρό. Θεωρούν ότι είναι πιο εύκολο να κάνουν κάτι τέτοιο απ’ το να μπλέκουν σε ατελείωτους καβγάδες με το παιδί τους για το ποιος τελικά θα υπερισχύσει. Κάποιο άλλοι, τέλος, προσπαθούν να μην αλλάξουν καθόλου. Έτσι συνεχίζουν να βλέπουν το παιδί τους ως μικρό παιδί με αποτέλεσμα να μαλώνουν συνεχώς γιατί τα παιδιά θέλουν να τους δείξουν ότι έχουν μεγαλώσει.

Κανένας από τους τρεις αυτούς τρόπους δεν είναι επιθυμητός. Αντιθέτως μάλιστα. Εάν γίνεται πιο αυστηροί καθώς το παιδί μεγαλώνει, τότε είναι σίγουρο πως θα επαναστατήσει καθώς είναι φυσιολογικό ότι όσο μεγαλώνει θα επιζητά μεγαλύτερη ανεξαρτησία και ελευθερία. Αν πάλι πετάξετε τους κανόνες και δώσετε πλήρη ελευθερία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το παιδί θα κάνει τρέλες, καθώς τα παιδιά προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας πειραματίζονται με επικίνδυνες συμπεριφορές και παίρνουν ρίσκα. Αν πάλι δεν αλλάξετε καθόλου, θα έχεις συνεχείς διαμάχες καθώς το παιδί θα αισθάνεται πως δεν καταλαβαίνετε ότι μεγαλώνει.

Σίγουρα θα αναρωτιέστε ποιος είναι τελικά ο δρόμος που ως γονείς θα πρέπει να τραβήξετε. Το σωστό, λοιπόν, είναι να χαλαρώνετε σταδιακά τους περιορισμούς σας, μόνο εφ’ όσον το παιδί επιδεικνύει υπευθυνότητα. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι κάθε φορά που κάνετε μια αλλαγή θα πρέπει να παρακολουθείτε πως το παιδί αντιδρά σε αυτή. Αν χειριστεί υπεύθυνα την πρόσθετη ελευθερία που του δώσατε, τότε δράσατε σωστά. Αν όχι, δώστε του μια δεύτερη ευκαιρία. Αν πάλι δεν την χειριστεί με τρόπο υπεύθυνο, τότε σημαίνει πως εν ήταν έτοιμο γι’ αυτήν την αλλαγή και θα πρέπει να επιστρέψετε στους προηγούμενους περιορισμούς σας. Φυσικά είναι απαραίτητο να συζητάτε με το παιδί ανοιχτά κάθε σας κίνηση και να του εξηγείτε γιατί πήρατε την εκάστοτε απόφαση. Τα περισσότερα παιδιά είναι πολύ λογικά εάν νιώθουν ότι τους φέρονται δίκαια και με σεβασμό.

Να θυμάστε να κάνετε μικρά βήματα, να δίνετε χρόνο να προσαρμοστεί το παιδί στην κάθε αλλαγή και να αναπροσαρμόζετε τη συμπεριφορά σας όταν βλέπετε ότι δεν σας φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δεν χρειάζεται να κάνετε βιαστικά βήματα για θέματα τόσο σοβαρά όσο η συμπεριφορά του παιδιού σας και η μεταξύ σας σχέση.

* Η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια παιδιών- εφήβων- ενηλίκων, και εξειδικευμένη στη Νόσο Alzheimer. Εργάζεται στο δικό της Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας «Ψυχή & Λόγος» στην οδό Καβέτσου 13, Μυτιλήνη. Τηλέφωνο επικοινωνίας