O νόμος Κατρούγκαλου, για το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό εφαρμόζεται από την αρχή του χρόνου. Συνιστά επιταγή του τρίτου μνημονίου και αποτελεί τη μεγαλύτερη αντιασφαλιστική τομή στη χώρα μας, μετά την αλήστου μνήμης «μεταρρύθμιση» Σιούφα – Μητσοτάκη, που καθιέρωσε από το 1993 το διαχωρισμό σε παλαιούς και νέους ασφαλισμένους.
Ο νόμος Κατρούγκαλου μειώνει τις συντάξεις μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού τους. Η νέα σύνταξη θα αποτελείται από δύο μέρη: την εθνική και την ανταποδοτική. Η εθνική που εγγυάται το κράτος θα είναι σύνταξη πείνας. Σήμερα υπολογίζεται στα 384€ μικτά. Θα χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια και θα καταβάλλεται ολόκληρη μόνο στην ηλικία των 62 ετών με 40 χρόνια ασφάλισης ή στα 67 έτη και με τουλάχιστον 20 χρόνια ασφάλισης. Η ανταποδοτική σύνταξη υπολογίζεται από το σύνολο των εισφορών όλου του εργάσιμου βίου και το ύψος της δεν είναι σταθερό, ούτε εγγυημένο. Κάθε χρόνο θα πληρώνονται τόσα εφάπαξ όσα αντέχουν να δίνουν τα Ταμεία με βάση, υποτίθεται, τις εισφορές που συγκέντρωσαν από τους ασφαλισμένους. Τριπλασιάζεται σχεδόν το κόστος εξαγοράς πλασματικών ετών (αφού αυξάνεται σταδιακά από 6,67% στο 20%). Επιβάλλονται εισφορές 20% στους άνεργους γιατρούς που ασφαλίζονται υποχρεωτικά, π.χ. ειδικευόμενοι που είναι στην αναμονή από το ένα κομμάτι της ειδικότητας στο άλλο. Ολοκληρώνεται η εγκληματική κλοπή των αποθεματικών του ΤΣΑΥ μετά το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο, τα ομόλογα και το κούρεμα του PSI. Μειώνεται η εργοδοτική εισφορά, για τα πρώτα δύο χρόνια (2017, 2018). Ενώ πληρώνουμε εισφορές σε τρία επικουρικά ταμεία (μετοχικό ταμείο πολιτικών υπαλλήλων, ΤΕΑΔΥ, Πρόνοιας) οι επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ τείνουν προς εξαΰλωση. Τέλος παγώνει το χρονοεπίδομα (προσωπική ωρίμανση 4% κάθε δύο χρόνια επί του βασικού μισθού) τη διετία 2017-18.
Η ασφάλιση, ένα κοινωνικό αγαθό που κατακτήθηκε μετά από αγώνες με αίμα, μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση, ενταφιάζεται οριστικά ο κοινωνικός της χαρακτήρας και δημιουργείται το πλαίσιο για την απεμπλοκή του κράτους. Η ανταποδοτικότητα είναι άμεσα συνδεδεμένη, με την αυτοχρηματοδότηση των ταμείων απ’ τους εργαζόμενους. Μας περιμένουν συνεχείς μειώσεις των συντάξεων και αυξήσεις των εισφορών για να «βγαίνει» το ταμείο. Στόχος κράτους, Ε.Ε. και εργοδοτών είναι η μείωση του μη μισθολογικού κόστους, πλευρά του οποίου είναι η ασφάλιση. Η απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης στρώνει το έδαφος για τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα στην ασφάλιση και την υγεία, για να κάνουν χρυσές δουλειές. Δεν αφορά μόνο τους συναδέλφους παλιούς ασφαλισμένους ούτε μόνο αυτούς που τους απομένουν λίγα χρόνια για να συνταξιοδοτηθούν. Αφορά κυρίως τους νέους συναδέλφους, ειδικευόμενους, επικουρικούς που για να πάρουν πλήρη σύνταξη θα πρέπει να δουλεύουν δυο ζωές... τουλάχιστον. Μας αφορά όλους
Απεργούμε ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Απαιτούμε – διεκδικούμε: Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Άμεση καταβολή των οφειλών του κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση. Πλήρης κάλυψη από το κράτος των κλεμμένων αποθεματικών των ταμείων. Άμεση αποδέσμευση από το χρηματιστήριο. Ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Άμεση λήψη μέτρων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου και την προστασία της υγείας και ασφάλειας των υγειονομικών. Αποκατάσταση των μισθολογικών και ασφαλιστικών απωλειών. Όχι στο «πάγωμα» του χρονοεπιδόματος. Μείωση των εισφορών για τον κλάδο της σύνταξης. Κατάργηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον κλάδο υγείας. Να προκηρυχθούν άμεσα όλες οι κενές οργανικές θέσεις εργαζομένων και γιατρών. Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, με αποκλειστική χρηματοδότηση από το κράτος. Καλούμε σε συνέλευση εξ αναβολής την Τετάρτη 1 Μάρτη, στις 1μμ στο Βοστάνειο.
Μυτιλήνη, 27 Φεβρουαρίου 2017
ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ Ε.Σ.Υ. ΛΕΣΒΟΥ
