Μυτιλήνη: Σε κλίμα συγκίνησης η εκδήλωση αφιερωμένη στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής

Σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 30 Απριλίου η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ αφιερωμένη στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής. Ανάμεσά τους και έξι Μυτιληνιοί κομμουνιστές ο Γιάννης Ανουσάς, ο Ιγνάτης Αντωνέλης, ο Τηλέμαχος Βασάλος, ο Ηλίας Κακαλιός, ο Αναστάσης Πατέστος, και ο Στέφανος Φουντής. Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια σύντομη αναφορά στη ζωή τους και τον αγώνας τους μέχρι και την εκτέλεση τους.

Ακολούθησε κατάθεση στεφανιών στο μνημείο Εκτελεσθέντων στα Τσαμάκια. Εκ μέρους του Τομεακού Συμβουλίου Λέσβου της ΚΝΕ στεφάνι κατέθεσε η Χρύσα Χατζηλάμπρου και εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ η Μαρία Βουλβούλη.

Τη κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Κώστας Ρήγας Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ. Ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προβολή της ταινίας «Το τελευταίο σημείωμα».

Ακολουθούν αποσπάσματα από τη ομιλία του Κώστα Ρήγα:

ΟΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 40-49, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕΛΕΤΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.

    Γιατί είναι πράγματι ηρωική η δράση σε ένα νησί, που δεν είναι γεωγραφικά ο πρώτος κρίσιμος τόπος γεωγραφικά για την πορεία των εξελίξεων στη χώρα, τόσο στην απελευθέρωση από τις κατοχικές δυνάμεις όσο και αργότερα στην ταξική σύγκρουση με το αστικό κράτος που είχε τη συνδρομή άγγλων και αμερικάνων. Άρα ηρωική είναι και η δράση όσων υπερασπίστηκαν το δίκιο των εργαζομένων, με κόστος τη ζωή τους, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μην έχει αίσιο τέλος η πάλης τους, αλλά την πήγαν ως το τέλος και κάποιοι μέχρι και 6 χρόνια από το τέλος της σύγκρουσης., κατεβαίνοντας από το βουνό το 1955.

    Είναι πράγματι ξεχωριστό και αξιοσημείωτο, ότι η Λέσβος έχει γράψει με το λαό της τη δική της ιστορία του λαϊκού κινήματος, και αυτό δεν αφορά μόνο τον 20ο αιώνα, αλλά και το 19ο. Αυτό σχετίζεται σίγουρα με τη διαμόρφωση της εργατικής τάξης στο νησί, τη δημιουργία σωματείων, την πολύμορφη δράση συλλόγων και φορέων στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Αφορά τους πρόσφυγες που έπαιξαν το δικό τους ρόλο στην κοινωνική ζωή και το κίνημα, μιας και η Λέσβος ήταν είτε ενδιάμεσος σταθμός είτε προορισμός ειδικά από το 1922 και μετά. Σε κάθε περίπτωση η Λέσβος, έχει γράψει και τη δική της κομματική ιστορία, με την ύπαρξη οργανώσεων πολύ πριν τον πόλεμο, πράγμα που αποδεικνύει ότι οι σοσιαλιστικές –κομμουνιστικές ιδέες εμφύονταν στο λαό μέσα από τις κομμουνιστικές οργανώσεις, τις εφημερίδες που εκδίδονταν, το έντυπο υλικό, που σε μεγάλο βαθμό κληρονόμησε το ΕΑΜικό κίνημα.

       Είναι ξεχωριστή και αξιοσημείωτη η λαϊκή αυτενέργεια, η πρωτοβουλία, η ταχύτητα και η μαζικότητα, που σε κομβικές στιγμές άνθισαν ως επιστέγασμα μιας διαρκούς και πιο ‘’αφανούς’’ δράσης. Αυτή η δράση, η αθέατη, η διαδικασία της καλλιέργειας και της σποράς του εδάφους του αγώνα, βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής μας, γιατί αποτελεί σημαντικό πεδίο μελέτης και εξαγωγής συμπερασμάτων για τη σημερινή μας δράση αλλά και για τους σεισμούς που μέλλονται να ‘ρθουν. Είναι μεγάλο θέμα, που το Κόμμα μας μελετά και βασανίζει, το ζήτημα της δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος, σε μη επαναστατικές συνθήκες, στις εξάρσεις αλλά και στην παρατεταμένη οπισθοχώρηση του κινήματος, στην αντεπαναστατική διαδικασία που επιδρά παγκόσμια άρα και στη χώρα μας.

         Όμως το 1944, πρόβαλλε σα χρονιά ορόσημο, που οι προϋποθέσεις υπήρχαν, για να μπει στην ημερήσια διάταξη το θέμα της εξουσίας. Στο τέλος του πολέμου, με την αστική τάξη της χώρας ανυπόληπτη και λαβωμένη με το ΚΚΕ και το ΕΑΜ να έχουν τόσο μεγάλο κύρος που ανάγκασε τους Εγγλέζους να αναλάβουν την αντιμετώπισή του. Και παρότι ο ρόλος των Άγγλων δεν ήταν ξεκάθαρος, τα Δεκεμβριανά στην Αθήνα διαμόρφωσαν το κλίμα ώστε ο λαός της Λέσβου να μην χάψει το παραμύθι ότι έρχονται ως απελευθερωτές οι Εγγλέζοι, και με την καθοδήγηση του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, ειπώθηκε μέσα από πάνδημα δόντια το GO BACK, και έλαμψαν οι λάμες από τους μπαλτάδες στην προκυμαία.

     Είναι πανελλαδική πρωτοτυπία, ότι  εδώ στη Λέσβο, η ΕΑΜΟΚΡΑΤΙΑ κρατά ακόμη και μετά την απαράδεκτη συμφωνία της Βάρκιζας, διαμορφώνει και αναλαμβάνει θεσμούς εξουσίας, εγκαθιδρύει λαϊκά δικαστήρια, παίρνει μέτρα για τη θέση της γυναίκας, συγκινείται ευρύτερο τμήμα του λαού από την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα, είναι έκδηλο το αίσθημα της λευτεριάς, της δικαιοσύνης, της δικαίωσης.

Η ΥΠΑΡΞΗ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ  ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΡΙΣΙΜΟ ΖΗΤΗΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΑΣΤΗΣΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ –ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ.

     Γιατί οι 6 Μυτιληνιοί, εντάσσονται στο ΚΚΕ εδώ στη Λέσβο, αλλά δρουν και εκτός νησιού, σε υπεύθυνες θέσεις και πόστα, για αυτό συλλαμβάνονται και εξορίζονται, και συνεχίζουν ηρωικά τη δράση τους στην Ανάφη, στη Σύρο, στις φυλακές Αβέρωφ, στη Λάρισα και φυσικά στην Ακροναυπλία. Και μάλιστα την ίδια περίοδο Μυτιληνιοί κομμουνιστές δρουν και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και σε άλλα νησιά, ενώ πολλοί βρίσκονται στα σύρματα της Μέσης Ανατολής, που οι Άγγλοι φροντίζουν ώστε να μη διατεθούν στον αγώνα για την απελευθέρωση.

Η ύπαρξη κομματικών οργανώσεων αποτελεί και μια απάντηση σε όσους προσπάθησαν να λοιδορήσουν τον αγώνα του ΕΑΜ, να διαμορφώσουν το αφήγημα ότι το ΕΑΜ Λέσβου ήταν κάτι άλλο, που τα θετικά του δεν είχαν σχέση με το ΕΑΜ αλλά τα αρνητικά του έχουν αποκλειστικό φταίχτη το ΕΑΜ. Αυτή η λογική εκτός από απλοϊκή είναι και χυδαία και ανιστόρητη, γιατί πρώτον:

Δεν απαντά στο γιατί ηττήθηκε το ΕΑΜ και στο πόση μεγάλη σημασία έχει το επαναστατικό πρόγραμμα, που η απουσία του μετά βεβαιότητας οδηγεί στην ήττα.

Δεύτερον ανοίγει το δρόμο σε καλοθελητές που θα θέλαν το ΕΑΜ αποκομμουνιστικοποιημένο δηλαδή πλήρως αποστεωμένο από την  κρίσιμη μάζα που το καθοδήγησε, το διαμόρφωσε, και έφτιαξε και τον ΕΛΑΣ εδώ στη Λέσβο, κάτω μάλιστα από τις ενέργειες και του κεντρικού καθοδηγητικού μηχανισμού.

Υπερτονίζει υπαρκτές αδυναμίες τόσο του ΚΚΕ  και της κεντρικής του καθοδήγησης όσο και της οργάνωσης του εδώ στη Λέσβο, στο Αιγαίο συνολικά, (μην ξεχνάτε ότι ο Μανιαδάκης και η ασφάλεια φτιάχνουν πλαστή κεντρική επιτροπή και ριζοσπάστη) για να  βαφτίσει  αυτές τις αδυναμίες ως προσαρμογή που ‘’έδωσε’’ χώρο σε κάτι νέο και αυθόρμητο, τάχα όχι αιμοβόρο αλλά ειρηνικό, που γι αυτό πέτυχε όσο πέτυχε. Η θεωρία δηλαδή του ψευδο - εμφυλίου και του «δήθεν» ειρηνικού ΕΑΜ, δεν εξηγεί τη λύσσα των δυνάμεων κατοχής, που δε δίσταζαν να εκτελούν αγωνιστές εδώ στα μπλόκια. Ούτε εξηγεί την τεράστια τρομοκρατία απέναντι στους αντάρτες, η οποία είχε τη συνδρομή πολλών χιτών και ΜΑΥΔΩΝ από την ηπειρωτική Ελλάδα την περίοδο 46-49, μιας και η αντίδραση δε μπορούσε να στρατολογήσει εύκολα Μυτιληνιούς.

Φίλες και φίλοι

Από αυτό το βήμα,  απευθύνουμε κάλεσμα, στο λαό της Λέσβου, σε Λέσβιους και Λέσβιες που κατοικούν εκτός νησιού, σε βετεράνους αγωνιστές, απογόνους, φίλους της αντίστασης του ΔΣΕ και του ΚΚΕ, να βοηθήσουν στη συλλογή αρχειακού υλικού, φωτογραφιών, κειμένων, εφημερίδων, δημοσιευμάτων, βιογραφικών αγωνιστών. Με αυξημένο αίσθημα πολιτικής αισιοδοξίας και προσφοράς, να γίνουμε περισσότεροι όσοι θα αναδείξουμε νέες και περισσότερες πτυχές από την ιστορία του λαϊκού κινήματος, για να κρατήσουμε ζωντανή την αγωνιστική ιστορική μνήμη και να ανεβάσουμε το μορφωτικό ρεύμα που τόσο ανάγκη έχει η νεολαία, που δέχεται τα πυρά της άγνοιας, της διαστρέβλωσης, της αστικής προπαγάνδας μέσα και έξω από τους κρατικούς θεσμούς. Με ανεβασμένο αίσθημα προσφοράς, να συμβάλλουν στην προσπάθεια της οργάνωσής μας, που θα λάβει χώρα το έτος 2024, και θα συνεχιστεί, ώστε να αξιοποιηθούν πλατύτερα και βαθύτερα οι θρυλικοί επέτειοι από τα 80 χρόνια του GO BACK, από την ΕΑΜΟΚΡΑΤΙΑ πάνω στο νησί, από την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, από την πρωτομαγιά του 44, και φυσικά από τα 100 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου επαναστάτη Βλάντιμιρ Ίλιτς Ουλιάνωφ, του γνωστού παγκοσμίως Λένιν. Μάλιστα, με απόφαση της ΤΕ ΛΕΣΒΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ, κάθε ένταξη νέου μέλους στο Κόμμα το Μάιο του 24, αφιερώνεται στους 6 Μυτιληνιούς συντρόφους μας.