«Όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση τις ξορκίζουν, αλλά τα σημάδια που εμφανίζονται είναι αρκετά (δεν λέω πολλά, ακόμη, αλλά αρκετά) και δίνουν μια εικόνα ότι κάπου εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού τους (στο μπροστινό, ως γνωστόν, επικρατεί ενός είδους εφησυχασμός, να τον «βλέπουμε» εμείς οι υπόλοιποι και να αποκοιμιόμαστε…) καλλιεργείται σαν λαχανίδα την άνοιξη η προοπτική των πρόωρων εκλογών μέσα στο φθινόπωρο.
Οφείλω να δηλώσω ότι ουδείς κυβερνητικός παραδέχεται κάτι τέτοιο – το Μέγαρο Μαξίμου ειδικά, όπως είναι φυσικό και λογικό, αρνείται μετά της απαραίτητης βδελυγμίας ότι υφίσταται τέτοια περίπτωση. Όμως στην πολιτική – χρυσός κανόνας, μιλάμε, αυτός – δύο πράγματα δεν ανακοινώνονται, προκειμένου να διατηρήσουν το στοιχείο του αιφνιδιασμού: η υποτίμηση του νομίσματος και οι πρόωρες εκλογές. Το πρώτο δεν μας απασχολεί πλέον, λόγω της συμμετοχής της χώρας στην ευρωζώνη. Το δεύτερο, όμως, το κρατάει στα χέρια του, ως συνήθως, ο Πρωθυπουργός, ως καλά κρυμμένο μυστικό. Και είναι λογικό. Αν εξετάζεις το ενδεχόμενο να κάνεις εκλογές σύντομα, μέσα σε μερικούς μήνες, δεν πρέπει να το μοιραστείς με κανένα. Για να μη διαρρεύσει.
Μπαράζ περιοδειών
Αυτό είναι δεδομένο. Το άλλο όμως δεδομένο είναι ότι «τσούκου τσούκου» έχουν αρχίσει, οι δύο μεγάλοι τουλάχιστον, τις περιοδείες. Ο πρόεδρος Κυριάκος πήγε πρόσφατα Μεσσηνία, μετά Τρίπολη, πετάχτηκε Χαλκίδα, προηγουμένως είχε κάνει λίγο Κρήτη, λίγο Θεσσαλονίκη – Μακεδονία, κάτι εγκαίνια από ‘δώ, κάτι εξαγγελίες έργων από ‘κεί, ότι έχει αγκαλιάσει την πολυθρόνα στο Μέγαρο Μαξίμου δεν το λες. Σε κινητικότητα διαρκή βρίσκεται. Τυχαίο; Τι να πω, εγώ δεν το βλέπω έτσι.
Ο άλλος, ο «Λεγάμενος», επίσης το ίδιο. Έκανε μισή Κρήτη, πήγε μια Θεσσαλονίκη, μια Ζάκυνθο, πετάχτηκε μια Μύκονο, χθες ήταν Μυτιλήνη (για Λέσβο δεν… ξέρω πότε θα πάει, δεν ανακοινώθηκε!), η ουσία είναι ότι και αυτός δεν κάθεται να κάνει καλοκαίρι. Περιοδεύει, κάνει εξαγγελίες, επιχειρεί να καρπωθεί την κυβερνητική φθορά, λέει και διάφορα ωραία περί προοδευτικής διακυβέρνησης (όπως εκείνη, η αλήστου μνήμης με τον… προοδευτικό Καμμένο) και γενικώς δείχνει ότι είναι έτοιμος να σηκώσει το γάντι.
Βέβαιος δεν είμαι για το τι θα γίνει – δεν το γνωρίζω. Όπως προανέφερα, εγώ «σημάδια» βλέπω. Και έχω και άλλα, αν ενδιαφέρεστε…
Τι μαρτυρούν οι… άδειες
Για παράδειγμα, θα περιγράψω τον πανικό που έπεσε προ εβδομάδων μεταξύ των υπουργών, από ένα γεγονός που πέρασε στο «ντούκου», για τους πολλούς, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς δεν είχαν και καμία αγωνία για το πότε θα φύγει, ας πούμε, διακοπές το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού Κυριάκου, ο διευθυντής του γραφείου του Γρηγόρης Δημητριάδης.
Ο Γρηγόρης λοιπόν έφυγε για διακοπές στο τέλος Ιουνίου μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Το γεγονός ερμηνεύτηκε από τα (περισσότερα) μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ως ένδειξη ότι πάμε σε εξελίξεις. Εκλογές ή ανασχηματισμό. Αφού έφυγε τόσο νωρίς για διακοπές ο Δημητριάδης, σημαίνει πως ο Κυριάκος τον θέλει εδώ την περίοδο των κρίσιμων αποφάσεων, που λογικά τοποθετούνται μετά τον Δεκαπενταύγουστο.
Ασφαλώς μπορεί και να μην επαληθευτούν σε τίποτε οι φόβοι τους, αλλά αθροίστε σε όλα αυτά και το γεγονός ότι οι κορυφαίοι υπουργοί που θα εκτεθούν στην Αθήνα και την Αττική έχουν ξεκινήσει ήδη εντατικές συναντήσεις με τους «πυρήνες» τους, προετοιμαζόμενοι για το ενδεχόμενο «αιφνιδιασμού».
Θα κλείσω αυτή την αναφορά με κάτι ακόμη: οι υπουργοί παρακλήθηκαν να απουσιάσουν μεταξύ 7ης και 15ης Αυγούστου. Και διατάχθηκαν, αυτός είναι ο όρος, Δευτέρα 16 Αυγούστου να βρίσκονται ανυπερθέτως όλοι στα γραφεία τους. Με το βασανιστικό ερώτημα, αν θα παραμείνουν για πολύ σε αυτά, είτε ως υπουργοί είτε ως υποψήφιοι στις εκλογές. Μαύρο καλοκαίρι θα περάσουν οι άνθρωποι.
(Πληροφορήθηκα ότι το ίδιο διάστημα θα απουσιάσει και ο Πρωθυπουργός από την Αθήνα – αλλά δεν έμαθα αν θα πάει Τήνο ή Κρήτη. Ακόμη…)»