Μ
πουζούκι από πλανόδιο μουσικό Ρομ.Η επιτομή της εφευρετικότητας.
Κάποιος που παίζει για βιοπορισμό μουσική στο δρόμο μέσα σε πολύ κόσμο και φασαρία χρειάζεται είναι σίγουρος πως η μουσική του ακούγεται καλά δίχως εκείνος να καταβάλλει μεγάλο κόπο. Το βλέπουμε στους street artists οι οποίοι συνήθως μαζί τους κουβαλούν μικρά ηχεία και ενισχυτές (τώρα που το σκέφτομαι γελώ : δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμή στον καθημερινό λόγο ούτε έναν να αποκαλεί έναν Ρομ μουσικό στο δρόμο "artist", αν και ίσως η κραυγή "γειά σου ρε Γύφτο, καλλιτέχνη" από όσους μερακλώνονται μάλλον κάτι τέτοιο θέλει να πει δια της απαξίωσης βεβαίως).
Το μπουζούκι της φωτογραφίας έχει μονταριστεί για να περιέχει εσωτερικό ενισχυτή. Είναι φτιαγμένος από διάφορα αλλοπρόσαλλα μεταξύ τους κομμάτια τεχνολογίας, κι όμως δουλεύει. Και δεν θα σταθώ στο μισοχαρβαλωμένο σκάφος, δεν θα σταθώ στις αυτοσχέδιες συγκολλήσεις και στον μαγνήτη από κονσερβοκούτι, αυτό το κόκαλο από αρνί όμως εμένα με πεθαίνει. Ρώτησα τι είναι, η απάντηση ήταν απλή: ήθελε στήριξη κάτι εκεί, ήταν σε γλέντι, έτρωγαν αρνί, πήρε ένα κόκαλο, το σφήνωσε και επειδή έκατσε μια χαρά το έχει εκεί από τότε.
Τι, μόνο ο Ορφέας θα κλέβει καύκαλα από χελώνες;
Αυτό που βλέπετε, φίλοι μου, είναι ένα λαϊκό όργανο και όλη τη σημασία το όρου.
Και ο οργανοπαίκτης είναι δεξιοτέχνης αυτοδίδακτος και καλλιτέχνης και εφευρέτης μεγάλος.
Ίσως αν έρθετε στη Λέσβο κάποτε να τον ακούσετε, δεν είναι ούτε 22 ετών...
φωτογραφία / σχόλιο : Γιώργος Τυρίκος Εργάς
