Γράφει: Γιακουμή Πέλλη/ εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ"
Έναν πραγματικό θησαυρό με πολλές χιλιάδες λίρες έκρυβε στο κάτω μέρος μιας ντουλάπας, σε σπίτι στο Κιόσκι της Μυτιλήνης, ηλικιωμένος που έφυγε από τη ζωή και είχε αφήσει σε συγγενή του κληρονομιά τα… έπιπλα
Η οικονομική κρίση και ο εξ αυτής κίνδυνος πτώχευσης της χώρας έχει κάνει πολλούς να σπεύδουν ν’ αποσύρουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες κρύβοντάς τα σε μπαούλα ή κάτω από στρώματα. Αν μη τι άλλο επικίνδυνο αυτό που κάνουν, ακόμα και για τα δεδομένα μιας μικρής πόλης σαν τη Μυτιλήνη… Άλλοι πάλι σπεύδουν, τρομοκρατημένοι από τα όσα ακούν για παγκόσμια οικονομική κρίση, να μετατρέψουν τα χρήματά τους σε χρυσές λίρες Αγγλίας, ακολουθώντας το παράδειγμα των παππούδων τους, που ιδιαίτερα στο μεσοπόλεμο και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια συγκέντρωναν λίρες μετατρέποντας στο «ιερό» αυτό νόμισμα ό,τι περιουσιακό στοιχείο αποκτούσαν.
Πριν λίγους μήνες, όταν ακόμα η κρίση δεν είχε χτυπήσει την πόρτα μας, ένας Μυτιληνιός κληρονόμησε έναν πραγματικό θησαυρό με πολλές δεκάδες χιλιάδες λίρες. Κι όμως, στη διαθήκη που είχε ανοιχτεί φαινόταν να έχει κληρονομήσει απλά κάποια παλιά έπιπλα. Κάποιο από αυτά τα έπιπλα και πιο συγκεκριμένα το κάτω μέρος της ντουλάπας, έκρυβε έναν πραγματικό θησαυρό. Ας ελπίσουμε πως τότε δεν έσπευσε να τον μετατρέψει σε ευρώ…
Από το σινεμά στην πραγματικότητα Η Γεωργία Βασιλειάδου στην ταινία ο «Θησαυρός του μακαρίτη» είχε σκαρφιστεί ένα σημείωμα που μιλούσε για θησαυρό κρυμμένο μέσα σε κάποιο σημείο του σπιτιού, προκειμένου να μπορέσει να… νοικιάσει το σπίτι σε επίδοξους «κυνηγούς» του θησαυρού. Και όμως, το σενάριο της ελληνικής ταινίας βασίζεται σε πέρα για πέρα πραγματικά γεγονότα. Χρόνια τώρα οι Έλληνες συνήθιζαν να κρύβουν περιουσίες, που συγκέντρωναν λίρα - λίρα για χρόνια, μέσα σε έπιπλα και άλλα παλιά αντικείμενα του σπιτιού. Η φράση «τενεκέδες με λίρες» είναι γνωστή. Ένας τεχνίτης συντήρησης παλιών επίπλων μιλώντας στο «Ε» (δε θέλησε να δημοσιοποιηθεί το όνομά του) μοιράστηκε μαζί μας το ότι έχει συμβεί να έχει βρει κοσμήματα και χρυσές λίρες μέσα σε κρυψώνες που δημιουργούσαν οι κάτοχοί τους μέσα σε παλιά έπιπλα. Μάλιστα, μας περιέγραψε περιστατικά που μοιάζουν εντυπωσιακά με τη γνωστή ελληνική ταινία. «Ένας πελάτης μου, που μου είχε φέρει έπιπλα για συντήρηση, μου είχε φέρει ένα σημείωμα που είχε κρύψει ο συγγενής του μέσα σε ένα συρτάρι και έγραφε το σημείο όπου είχε κρύψει λίρες. Με τα χρόνια, όμως, το χαρτί είχε φθαρεί και το είχε φάει και ποντικός και δεν μπορούσε να διαβάσει το σημείο όπου έγραφε ο συγγενής του ότι είχε κρύψει τις λίρες. Κατάφερα όμως να το βρω εγώ, και ήταν μέσα σε πόδι ενός παλιού τραπεζιού. Ήταν δυο βραχιόλια με λίρες και αρκετές λίρες σκόρπιες. Έδωσα ό,τι βρήκα στον άνθρωπο», μας είπε χαρακτηριστικά. Οι πιο συχνές κρυψώνες ήταν μέσα σε μπαούλα. Όχι όμως ότι - όπως φαντάζεται κανείς - μόλις ανοίξει το μπαούλο θα βρει και τα χρήματα. Δημιουργούσαν κρυψώνες μέσα στο μπαούλο, είτε με δεύτερο πάτο είτε σε ένα συρταράκι «βαρταλαμίδι» - όπως λέγεται -, που υπάρχει σε αρκετά παλιά μπαούλα. Το «βαρταλαμίδι» είχε μυστική κρύπτη που δεν μπορεί κάποιος που δε γνωρίζει να τη βρει, και μέσα εκεί έκρυβαν λίρες, βέρες κ.ά.. Μια άλλη συχνή κρυψώνα θησαυρών είναι οι σωλήνες των παλιών σιδερένιων κρεβατιών. Οι παλιοί άνθρωποι συνήθιζαν να τις παραγεμίζουν με λίρες, ενώ κλασσική κρυψώνα είναι και το εικονοστάσι, όπου διαμόρφωναν ένα μικρό συρταράκι στο πίσω μέρος του. «Υπήρχαν κρυψώνες που συνήθως δημιουργούσε η φαντασία του καθενός που ήθελε να κρύψει πράγματα και φώναζαν ένα μάστορα για να τους το φτιάξει ή σε κάποιες περιπτώσεις το έφτιαχναν και οι ίδιοι, αφού δε θέλανε άλλοι να γνωρίζουν πού κρύβουν τα χρήματά τους», μας λέει ο συντηρητής παλιών επίπλων.
