style="text-align: justify;">
Αναλυτικές παρατηρήσεις κατ' άρθρο κατατέθηκαν από τον Οικολογικό άνεμο στο βόρειο Αιγαίο στην πλατφόρμα διαβούλευσης για το νόμο οριοθέτησης αιγιαλού και παραλίας. Το συμπέρασμα είναι ότι πέρα από τις αναγκαίες επικαιροποιήσεις το νομοσχέδιο στην ουσία υποβαθμίζει κύριους περιβαλλοντικούς τομείς που σχετίζονται με αιγιαλό και παραλίες. Σε πολλά άρθρα έρχεται σε σύγκρουση με συνταγματικά θεσμοθετημένες επιταγές “ψαλιδίζοντας” τα δικαιώματα του κράτους και των πολιτών στην διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, διευκολύνοντας την εκποίησή της όπως άλλωστε τονίζεται χαρακτηριστικά και στο εισαγωγικό σημείωμα από τον υπουργό Οικονομικών κ. Στουρνάρα.
Πιο αναλυτικά,
α. Πουθενά στο νομοσχέδιο δεν χρησιμοποιείται ο όρος κοινή χρήση, που φέρει συγκεκριμένους περιορισμούς (κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του), αλλά χρησιμοποιείται κατά κόρο ο όρος χρήση που μάλιστα δεν ορίζεται.
β. Ορίζει αυθαίρετα σαν ανώτατο όριο αιγιαλού τα 50 μέτρα χωρίς κάποια επιστημονική ή άλλη γνωμοδότηση.
γ. Η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τα ύδατα ορίζει με σαφήνεια την ανάγκη διαχειριστικών σχεδίων για όλες τις υδρολεκάνες των ποταμών, και όχι μόνο αυτών που αναφέρει το νομοσχέδιο. Σε όλες τις περιφέρειες έχουν γίνει ή γίνονται διαχειριστικές μελέτες, για εφαρμογή αυτής της οδηγίας. Σε αυτήν την οδηγία δεν κάνει καμία αναφορά το νομοσχέδιο. Αντίθετα, εμποδίζει την αποτελεσματική διαχείριση των λεκανών απορροής.
δ. Για την έκδοση άδειας για την εκτέλεση εργασιών κατασκευής λιμενικών, βιομηχανικών και τουριστικών ή ιδιωτικών εν γένει έργων προβλέπει ύπαρξη ζώνης παραλίας πλάτους δέκα (10) μέτρων με τρόπο μη αιτιολογημένο, αυθαίρετο και αντιεπιστημονικό.
ε. Για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας δεν προβλέπεται το παρακάτω που το θεωρούμε απαραίτητο. “Απαγορεύεται πλήρως η δόμηση και οι μόνιμες κατασκευές στις εκτάσεις στις οποίες γίνεται παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας και μπορούν να επιβάλλονται όροι απομάκρυνσης του εξοπλισμού από αυτήν κατά τη διάρκεια της ημέρας ή εποχικά. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η περίφραξη τους και η απώλεια της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού»
στ. Στο άρθρο “για την παραχώρηση για εκτέλεση έργων” δεν υπάρχει καμία ρητή αναφορά στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης των ιδιωτών στον αιγιαλό όπως ίσχυε μέχρι σήμερα βάσει του νόμου 2971/2001 και σύμφωνα με τις επιταγές του συντάγματος της χώρας. Επίσης δεν υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τις παράκτιες περιοχές της χώρας που είναι ενταγμένες στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000, με ορατό κίνδυνο να ακυρωθεί οριστικά ο σκοπός διατήρησης αυτών. Στην ουσία δηλαδή αυτό το άρθρο όχι μόνο νομιμοποιεί τις υφιστάμενες αυθαίρετες κατασκευές αλλά ανοίγει το δρόμο για τη μαζική δημιουργία νέων.
ζ. Στο άρθρο 16 αναφέρεται “επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ”. Η γνώμη μας είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπονται επιχωματώσεις στον αιγιαλό και μάλιστα μόνο για τουριστικούς σκοπούς δημιουργώντας συνθήκες μαζικής οικοπεδοποίησης μονάδων μαζικού τουρισμού πάνω στις παραλίες.
η. Στη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων σε αιγιαλούς θεωρούμε ότι πρέπει να εξετάζονται ως προς την αλλοίωση της φυσικής μορφολογίας και προσθετικά, και αν αλλοιώνουν τα βιοτικά στοιχεία του κοινόχρηστου πράγματος. Το νομοσχέδιο θεωρεί την περιβαλλοντική επιβάρυνση οικονομικό και μόνο παράγοντα και όσο μεγαλύτερη είναι τόσο μεγαλύτερο οικονομικό αντάλλαγμα ζητάει. Θα πρέπει η περιβαλλοντική επίπτωση να μην συμπεριλαμβάνεται στον τύπο προσδιορισμού του τιμήματος αλλά να αποτελεί καθοριστικό κριτήριο για την παραχώρηση της απλής χρήσης.
Ο Βασίλης Μπάλλας, υπ. Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου με τον Οικολογικό Άνεμο έκανε την παρακάτω δήλωση: «Η ανάγκη του υπουργείου οικονομικών για γρήγορες εισπράξεις, φέρνει με συνοπτικές διαδικασίες ένα αντισυνταγματικό και αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο που περιορίζει το δημόσιο χώρο, αλλοιώνει την φυσιογνωμία των παραλιών μας, θέτει σε κίνδυνο την βιοποικιλότητα. Τα ιδιωτικά και πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη από την βίαια αξιοποίηση του αιγιαλού, αποτελούν στην ουσία ζημιά αν συνυπολογιστεί το πλήγμα στο τοπίο, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, σε όλα αυτά που συνθέτουν τη διαφοροποίηση του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Καλούμε του πολίτες των νησιών μας να εκφράσουν την αντίθεση τους σε αυτό το τερατούργημα. Ταυτόχρονα καλούμε όλες τις περιφερειακές και δημοτικές παρατάξεις να πάρουν θέση για το ζήτημα απαιτώντας τη μη ψήφιση του».
