Να τιμηθεί ο Βενιαμίν ο Λέσβιος και να διαδοθεί το πολύπλευρο έργο του, φέτος που συμπληρώνονται 200 χρόνια από τον θάνατό του

 «Πρωτοπόρος Δάσκαλος, Απελευθερωτής και Επιστήμονας», αναφέραμε σε παλιότερη ανάρτησή μας για τον Βενιαμίν τον Λέσβιο, που γεννήθηκε στο Μεγαλοχώρι το 1762.  Δυστυχώς δεν τιμήθηκε κατά την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821. Θεωρούμε ότι στην φετινή επέτειο των 200 χρόνων από τον θάνατό του, κρατικοί και αυτοδιοικητικοί φορείς, θα πρέπει να διοργανώσουν ή να στηρίξουν εκδηλώσεις τιμής και ευρύτερης διάδοσης του εκπαιδευτικού, εθνικού και επιστημονικού έργου του Βενιαμίν Λεσβίου. Η προβολή της πολύπλευρης κοινωνικής προσφοράς του, δεν είναι μόνο θέμα τιμής προς τον σημαντικότατο συμπατριώτη μας, είναι και για να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές την παραδειγματική στάση ζωής του, ενάντια σε ¨θεούς και δαίμονες¨.

Ο συμπατριώτης μας κ.Αντώνης Ανδριώτης Επίτιμος Διευθυντής Ερευνών (και μελετητής του επιστημονικού έργου του Βενιαμίν), από τον Ιανουάριο του 2023 έδωσε στη δημοσιότητα πρόταση, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Είναι καιρός να πλατύνουμε τον ορίζοντα της απήχησης του έργου του Βενιαμίν. Με αφορμή την παράλειψη μιας οφειλόμενης τιμής στα πλαίσια των επετειακών εκδηλώσεων του 2021 και του 2022, να του αποδώσουμε την πρέπουσα θέση στο διεθνές στερέωμα του πνευματικού κόσμου. Για παράδειγμα, η θεωρία του Πανταχηκινήτου διεκδικεί μια ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια ιστορία της φυσικής. Η θεωρία του Βενιαμίν για τη φύση του ηλεκτρισμού στέκεται με αξιώσεις δίπλα σ' αυτές των Benjamin Franklin και Charles Augustinde Coulomb. Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς για τις προτάσεις της Μεταφυσικής και Ηθικής του Βενιαμίν.    Το 2024 μας δίνει μια τέτοια ευκαιρία. Σηματοδοτεί τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Βενιαμίν. Με μπροστάρηδες τα Πνευματικά μας Ιδρύματα και τα Πολιτιστικά Σωματεία ας γίνει μια προσπάθεια οργάνωσης διεθνούς Συνεδρίου τον Αύγουστο του 2024 στην Μυτιλήνη ή στο Πλωμάρι, τη γενέτειρα του Βενιαμίν, με θεματικές συνεδρίες που να καλύπτουν το σύνολο του έργου του Βενιαμίν. Θέλω να πιστεύω ότι και η Πολιτεία θα συνδράμει μια τέτοια προσπάθεια εξιλεούμενη, έτσι, από τυχόν τύψεις παράλειψης απόδοσης τιμής στον Βενιαμίν Λέσβιο κατά τις προηγούμενες επετειακές περιόδους».

  Σε παλιότερη περιοδική έκδοση του Δήμου Πλωμαρίου, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα παρακάτω: «Μετά από πολλές σπουδές με σημαντικούς δασκάλους, το 1798 ο Βενιαμίν διορίστηκε διδά­σκαλος στη φημισμένη Ακαδημία των Κυδωνιών. Δίδαξε φιλοσοφικά και μαθηματικά (Αριθμητική, Γεω­μετρία, Άλγεβρα, Φυσική, Μεταφυσική, Ηθική, κ.λπ.). όπου οι αρετές του κέρδισαν τους μαθητές του. Δίδαξε για 14 χρόνια στην Ακαδημία, αλλά το 1812 κατηγορήθηκε - σαν άλλος Γαλιλαίος ή Κοπέρνικος - στην Ιερά Σύνοδο για άθεος, γιατί δίδασκε την κίνηση της γης!

...Το διάστημα 1812-13 παρακίνησε τους Μυτιληνιούς να χτίσουν Γυμνάσιο. Με μεγάλη προθυμία οι Μυτιληνιοί δέχτηκαν, αγόρασαν μάλιστα οικόπεδο, αλλά η τότε Κυβέρνηση εμπόδισε την ανέγερση του εκπαιδευτηρίου. Παρόλα αυτά προστάτεψε την παιδεία σε όλο το νησί και πιο πολύ στο Πλωμάρι (Μεγαλοχώρι), όπου έστελνε κάθε τόσο δασκάλους.

...Στην Κωνσταντινούπολη ο Βενιαμίν ο Λέσβιος παρουσιάσθηκε στον Πατριάρχη και την Ιερά Σύνοδο για να απολογηθεί. Η Σύνοδος φυσικά τον απάλλαξε.  Κατέληξε τελικά στο Ιάσιο της Μολδαβίας όπου έμεινε ως το 1820 και εντάχθηκε στη Φιλική Εταιρία. Λίγο αργότερα διορίστηκε διευθυντής της Ευαγγελικής Σχολής της Σμύρνης, της δεύτερης μεγάλης Σχολής του Γένους. Δίδαξε σ' αυτήν για 10 μήνες.

Η Επανάσταση του 1821 τον βρήκε έτοιμο να τρέξει κοντά στις πρώτες μάχες, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του. Ήρθε στην επαναστατημένη Ελλάδα, για να προσφέρει το πνεύμα, την ψυχή και τη ζωή του. Το σπουδαίο πνευματικό ανάστημα και το υψηλό φρόνημα του ανδρός, αναγνώρισαν όλες οι Κυβερνήσεις, γι' αυτό τον τίμησαν και τον αξιοποίησαν. Συμμετείχε στην 1η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ως βουλευ­τής, και μάλιστα ήταν ο 4ος από τους 20 επιτρόπους της. Στη 2η Εθνοσυνέλευση του Άστρους έγινε πρόεδρος της Επιτροπής για τη σύνταξη του Ποινικού Κώδικα, όπου διακρίνεται από τη φωτεινή σκέψη και τον ανθρωπισμό του, ενώ διατηρούσε και το αξίωμα του γραμματικού της επικρατείας, δηλαδή του Υπουρ­γού. Σημαντικός είναι ο διορισμός του ως αρμοστής των Νήσων Αιγαίου. Με την ιδιότητά του αυτή γύριζε στα νησιά ως σημαιοφόρος της Ελευθερίας.

Πέθανε στο Ναύπλιο στις 26 Αυγούστου 1824 από επιδημία χολέρας. Η πατρίδα αναγνωρίζοντας την αρετή και τη συμβολή του τον τίμησε όπως έπρεπε. Το 1843, η εθνική συνέλευση τοποθέτησε ένα δάφ­νινο στεφάνι που στο εσωτερικό του έγραφε «ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ» στο Βουλευτήριο, μαζί με τις προ­σωπογραφίες των άλλων αγωνιστών της επανάστασης. ( Άραγε υπάρχει μέχρι σήμερα ;).

Το φιλοσοφικό έργο του Βενιαμίν είναι τεράστιο. Είναι εναντίον των πολέμων, της θανατικής ποινής, της βίας και της τυραννίας. Πιστεύει στη μάθηση, την επιστήμη, την έρευνα, την ελευθερία της σκέψης, τη δημοκρατία. Απορρίπτει τον σκοταδισμό και τον λογιοτατισμό. Διακηρύττει με θέρμη πως η γλώσσα είναι μέσο, όχι σκοπός. Ως αρμοστής των Νήσων του Αιγαίου εισηγείται και υπερασπίζει με σθένος ελεύθερους κοινοτικούς θεσμούς όπως η αυτοδιοίκηση και η αποκέντρωση.

Όταν πλησιάζει η ώρα του εθνικού ξεσηκωμού, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος σπεύδει να υπηρετήσει το Έθνος με ό,τι μέσο μπορεί. Γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και δραστηριοποιείται δυναμικά για τη διάδοσή της στις Ηγεμονίες (Ιάσιο, Βουκουρέστι) και αργότερα στη Λέσβο, στη Σμύρνη και στις Κυδωνίες.

Δεν αργεί να αναδειχτεί σε πνευματικό και εθνικό ηγέτη του '21, που ξεχωρίζει για το ήθος, τον ανθρω­πισμό, τον πατριωτισμό του, τη σοφία και τη δύναμη του λόγου του. Δύσκολα βρίσκεται μορφή με τόσο σπουδαία δράση, τόσο προεπαναστατικά όσο και κατά τη διάρκεια του Αγώνα, όσο αυτή του Βενιαμίν Λεσβίου».                                             

Δυστυχώς μέχρι σήμερα παρά τις ενέργειες του Συμβουλίου της Λέσχης Πλωμαρίου και τις πρωτοβουλίες του συμπατριώτη μας κ.Α.Ανδιώτη, δεν έχουν γίνει δημόσια γνωστές οποιεσδήποτε ενέργειες τοπικών αρχών, για στήριξη και διοργάνωση αντίστοιχων εκδηλώσεων.