yle="text-align:justify;">Το μεσημέρι της Κυριακής της 19ης Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε ο αποκριάτικος χορός του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Αγιασωτών στην «Παληά Ταβέρνα Κρητικού» στην Πλάκα, με ικανοποιητική προσέλευση. Ωστόσο, λόγω του ότι είχε διοργανωθεί συλλαλητήριο από τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και την Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) κατά των επαχθών μέτρων του μνημονίου, πολλοί Αγιασώτες και φίλοι δυσκολεύτηκαν να έρθουν, άλλοι περπάτησαν με τα πόδια καθώς τα ταξί τούς άφηναν μακριά, ενώ άλλοι που είχαν δηλώσει συμμετοχή δεν μπόρεσαν να έρθουν καθόλου. Μεταξύ των απόντων κι ο βουλευτής Λέσβου κ. Σπύρος Γαληνός, ο οποίος με σχετικό e-mail εξέφρασε τη λύπη του για την αδυναμία να βρεθεί αυτή τη φορά κοντά μας.
Ωστόσο, όσοι ήρθαν αποζημιώθηκαν και με το παραπάνω, καθώς απόλαυσαν την αποκριάτικη σάτιρα με τίτλο «Παπαδήμους Τύραννους» (εμπνευσμένη απ’ την τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος»), έφαγαν και ήπιαν «με την ψυχή τους» και κέρδισαν πολλά δώρα στην κλήρωση που έγινε. Κάποια απ’ τα δώρα ήταν αγορασμένα απ’ το Σύλλογο, ενώ πολλά ήταν προσφορές φίλων μας, τους οποίους οφείλουμε να ευχαριστήσουμε. Συγκεκριμένα ευχαριστούμε τον Μπούτσικα Βασίλειο για το παιδικό μπλουζάκι, την εταιρεία «Ψαραδέλλης - Το παλαιό πλακάκι» για τα τρία αξεσουάρ μπάνιου, τον τυπογράφο μας Γιάννη Καρτέρη για τον πίνακα ζωγραφικής, τον Ιωάννη Αλεξίου για τις έξι εικόνες, τον πρόεδρο Βασίλειο Λούπο για το ανδρικό παντελόνι, τη Γιώτα Λούπου για τα δύο μπλουζάκια και τον γυαλιστή παπουτσιών, καθώς επίσης τη Μαριάνθη Βασιλείου Λούπου για τα δύο διπλά CD με διάφορα τραγούδια.
Η φετινή σάτιρα, γραμμένη απ’ τον υποφαινόμενο στο αγιασώτικο ιδίωμα και στον γνωστό ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο στίχο, επισήμανε με τρόπο καυστικό –και φυσικά διονυσιακό– τις αντιστοιχίες του πρωθυπουργού Παπαδήμου με τον μυθολογικό βασιλιά της Θήβας Οιδίποδα. Έναν βασιλιά ο οποίος βέβαια δεν ήταν εκλεγμένος απ’ το λαό και ο οποίος –λόγω πατροκτονίας και αιμομειξίας που εν αγνοία του διέπραξε– ήταν η αιτία της καταστροφής της πόλης του, ενώ ο ίδιος θεωρούσε ότι είναι σωτήρας της (επειδή στο παρελθόν την είχε σώσει από το ανθρωποκτόνο τέρας της Σφίγγας). Μόνο ο τυφλός μάντης Τειρεσίας ήξερε την αλήθεια και προσπαθούσε «να ανοίξει τα μάτια» του ανίδεου βασιλιά, λέγοντάς του ότι εξαιτίας των δικών του πράξεων έστειλαν οι θεοί στην πόλη πανδημία...
«(Πα)πανδημία» έχει επιφέρει στην Ελλάδα ο Παπαδήμος, και γι’ αυτό αναστήθηκε ο αρχαίος μάντης Τειρεσίας για να του τα ψάλει με το στόμα του Λευτέρη Στυλιανέλλη, Αγιασώτη ηθοποιού που μεταξύ άλλων έχει λάβει μέρος σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές, όπως είναι οι σειρές «Μπαμπά μην τρέχεις», «Πολυκατοικία», «Θα βρεις το δάσκαλό σου» κ.ά. Και ως τυφλός, ο Τειρεσίας είχε για οδηγό του το Γιάννη Κουκέλλη, λιμενικό, γαμπρό της συγχωριανής μας Σοφίας Κουδουνέλλη, δημιουργό της ιστοσελίδας mitiliniadialektos.gr και αντιπρόσωπο του Συλλόγου μας στην Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής. Οι δυο τους, Τειρεσίας και οδηγός, ανέβηκαν στο πάλκο της «Παληάς Ταβέρνας Κρητικού» το μεσημέρι της Κυριακής της 19ης Φεβρουαρίου και μας είπαν τα «κατάστιχά» τους, που σας αφήνουμε να τα απολαύσετε αμέσως παρακάτω.
Μανώλης Τραγάκης
Γενικός γραμματέας
του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Αγιασωτών
Εκφωνήθηκε σάτιρα την επιμέλεια της οποίας είχε o Γραμματέας του Συλλόγου Εμμανουήλ Τραγάκης. Πρωταγωνίστησαν ο Λευτέρης Στυλιανέλλης ως Τειρεσίας και ο Γιάννης Κουκέλλης ως Οδηγός.
Δείτε το βίντεο απο την εκδήλωση και διαβάστε το πλήρες κείμενο της σάτιρας. (θέλει λίγο κόπο η ανάγνωση...αλλά αξίζει...)
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ουδήγα μι, ρε διάβουλι, μην ιλ’μπτζουθώ τσι πέσου,
γιατί σαν πέσου, αν τσι στραβός, θα σ’ έβρου α σι ξιχέσου.
Σ’του είπα, έχου ουρθουφλιά, τσι κάτσι να σι πιάσου!
Σταμάτα σ’λέγου να πλαλείς, ντ’ π’νατσίδα σ’ πριν τνι σπάσου!
ΟΥΔΗΓΟΣ
Δέκα α βριθούν α σι βαστούν, ε ντου γλυτών’ς του πέσ’μου.
Τσι αν του γλυτώγ’ς θα ξουνουπάς κάτου στουν Άδ’ ’πι χέσ’μου.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ντ’ γραφή τυφλών μι έμαθι Μανώλ’ς, που να τουν βράσου
Κάτσι να δούμι τίλουγια, τ’ σάτιρα ντ’ θα δγιβάσου.
Μι τς ρώγις μ’ έμαθι τ’ χιριού μ’ τα γράμματα α γυρεύγου…
τσι α σκέφτουμι στου διέβασμα αξύρ’στου μ’νι π’ς χαδεύγου.
Αλί, αλί τσι τρισαλί, που έναν αψ’λό χουρίς μαλλί
βάλατι να σας κυβιρνεί, τσι φτος σας κούριψι μι τ’ ψ’λή.
Σα δε μι καταλάβατι, είμι γιου Τειρισίας,
προυφήτ’ς απ’ τ’ Θήβα, ξακουστός, μέγας αντιρρησίας.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Του όνουμα σ’ είνι γνουστό, γιατί του μαγαρίσαν.
Για τς χριγιουμέν’ γοι τράπιζις του χρησιμουποιήσαν.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Όσου έζουμ’ τα ’ψιλνα καλά στου βλάκα τουν Οιδίπου,
τσι ανιστήθ’κα να τα πω τώρα στουν Παπαδήμου.
Σα π’ τσίτουμ χρόνια μες στ’ ινγή, έφτου π’ μ’ είχαν θαμμένου,
νιώθου να τρίζ’ του κόκκαλου μ’, νιώθου του πλι μ’ σκουμένου.
Πλησίασί μι Πλούτουνας τσι μ’ είπι: «Δεύρου έξου!
Μαλακιζόντι γοι Έλληνις, τσι πρέπ’ να τς λουγικέψου.
»Σ’ν Ιλλάδα είνι έν’ αρχίδ’, π’ κλέφτ’ τς ιξουσίις τ’ δήμου,
τσι ρίχτ’ χαράτσια καφτιρά. Του λέγιν Παπαδήμου.
»Θα πας τουν κόσμου να ξισκώγ’ς, γιατί ψουλουτατσίζιν
τσι αφήνιν ντ’ τρόικα τσι τς ξέν’ τ’ν Ιλλάδα ν’ αλουνίζιν».
ΟΥΔΗΓΟΣ
Γω είχα πα σ’ν Αμπιρασιά, ένα καντλέλ’ α ν’ άψου,
του κούχτιου σαν είδα μπρουστά μ’ κόντιψα α τα τ’νάξου.
Σ’ πιριουδία ντ’ ουδηγόμ’ έχ’, σαν πέσ’ να τουν πιάσου.
τσι αρχίν’σι αλφαβητικά, του κήρυγμα απ’ ν’ Αγιάσου.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ήρτι Λουκάς για να σας σώσ’, / μα τσείνους φτέβ’ για ούλα
π’ σας ίβαλι σν ΟΝΕ κουπρίτ’ς, / π’ να φα τσι μια σκατούλα.
Σαν τουν Λουκά γιου Οιδίπουδας θάργι πς θα σώσ’ τουν κόσμου
τσι εν ήξιρι γιου αχρειγιάν’ς, πους ήθιλι φτος σώσ’μου.
Θάργι τουν κόσμου ικπρουσουπεί, μα ήνταν γιλασμένους.
Σαν τουν Λουκά τσι Οιδίπουδας, εν ήνταν ικλιγμένους.
Γι’ αυτό τσι τούτ’ τ’ν απουστουλή ανέλαβα καημένους,
για τύρανν’ τέτγ’ απί παλιά είμι ειδικιβμένους.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Μένα του άχτ’ ιμ είνι Γιώργους, που τουν ψήφσα στς ικλουγές.
Ίβγι α βάλ’ σι τάξ’ του σπίτ’ μας, τσι του γέμ’σι αμαλαγιές.
Ίλιγι «λιφτά υπάρχιν», να θαρρεί κανείς π’ς θα πάρ’.
αλλά φτος ίλιγι ντ’ τσέπ’ ιμ, ότι έχου να μι γδάρ’.
Μπάφιασί μας απ’ του ψέμα. Είπι μιαν αλήθεια; Πέ μ’!
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Είπι μια! Ντ’ πράσιν’ τν ανάπτυξ’!
ΟΥΔΗΓΟΣ
Γω λέγου: «Ασ’ τα πράσ’να σ’, Θέ μ’!».
Αίνιγμα ήνταν γη ανάπτυξ’. Φτη γη «πράσιν’» που τνι είπις.
Γιώρ’ς ίλιγι τα χασίσια. Άλλουστι ήνταν τσι χίπις.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Γιώρς ιπέτριψι τουν μπάφου, σα ντουν έχς για μο σ’τσης χρήσ’.
Έκουψί σας τουν τσιγάρου τσι αφήτσι του χασίς.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Έχου κβάρα χουραφέλια. Δ’λειές μιγάλις θα ν’ ανοίξου.
Θα πάρου κανναβούρ’ για π’λέλια τσι σ’ πιζούλις θα του ρίξου.
Μπρος π’ θα μαζώνου τσάμπα ιλιές, α μ’ κλέφτ’ του λάδ’ γη Ένουσ’,
Βάζου φυτεία που απουδίν’ τσ’ είμι ιφχαριστιμένους.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Του ΠΑΣΟΚ θαρρούσατι είνι κόμμα σουσιαλιστικό.
Απουδείχτσι όμους τσείνου π’ς είνι σουσιαληστρικό.
Πέμπτου κόμμα του κατήντ’σι, Γιώρ’ς γιου βλάκας, του νταβέλ’.
Λόντρις έπισι, ίβρι πάτου. Πιο κάτου τσι απ’ τουν Κουβέλ’.
Ούλ’ γοι υπουργοί ντ’ ιφθύν’ντι που στου ΔουΝουΤού σας δώσαν.
Τσι όσ’ ντουν θέλιν’ ντ’ προυιδρία, λεν τώρα π’ς του μιτανιώσαν.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Του μνημόνιου του πρώτου είπαν π’ς ε ντου είχαν δγιβάσ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Σα τ’ ψουλή τ’ν υπουγραφή ντουν βάγ’σι ντνα όπ’ να τιριάσ’.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Του χαρτί π’ του έχιν μπόλ’κου, άμα ν’ είνι για ικλουγές.
Έ ντου ’χαν για τα βιβλία, να τα δώσιν σ’ μαθητές.
Τσι γι’ αυτό χαρτί υγείας, τώρα πλέουν έ θα ψ’νίζου.
Μι πράσ’να ψηφουδέλτια τουν κώλου μ’ θα σφουτζίζου.
Ξέχασι γη Διαμαντουπούλου, χαρτί να παρατζείλ’ πουλύ.
Βλέπ’ ότι στιρέβ’ του μ’νέλ’ ιτς, τσι είνι νους ιτς μο σ’ ψουλή.
Τρω ντνα μπρος, τρω ντνα απού πίσου, τρω ντνα τσι απί τ’ αυτί
τσι στου μνι τς είχι γραμμένις τς παρατζλιές για του χαρτί.
Τσι αφού είνι ανάξια, θέλ’ να γίν’ προυθυπουργός.
Ε βλεπ’ ότι του ταλέντου τς είνι μο ψουλαρμιγός.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ποιος του λέγ’ πους είνι ανάξια; Ξέρ’ να στήν’ κώλου μι ντ’ πρώτ’.
Τσι είνι φτο προυσόν μιγάλου, που του ικτιμά γη Ιβρώπ’.
Σαν π’ για ν’ αβγατίσ’ γη κλώσσα, βάζιν μες στου κ’μάσ’ ιτς φώλ’.
Σ’ έδ’νι γη Ιβρώπ’ δυο φράγκα, για να σ’ πάρ’ του πουρτουφόλ’.
Σά π’ ποίκαν τν Ιβρώπ’ γη Μέρκελ τσι ζαβός γιου Σαρκουζί
σκέφτιτί ντου πια καθένας. Λέγ’: να ζει γή να μη ζει;
ΟΥΔΗΓΟΣ
Γιατί λέν’ καγκιλάριου τ’ Μέρκελ τ’ γλουσουκουπάνα;
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Γιατί έχ’ κάγκιλου τσι φτη, σαν που έχ’ τσι γη πουτάνα.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Μα εν είνι πουτάνα φτη. Φτη είνι ασινκουθύλ’σα
Του γκούντμα ε ντου σταματά, γι’αυτό ’νι ξικατίν’σα.
Μες στα μιριά τς έχ’ γ’δόχειρα, τσι γ’δουτατσίζ’ μι φόρα.
Ξέρ’ς του π’ς τς κ’βανιούν τς ξικουλιασμέν’ δυο – δυο τ’ ασθινουφόρα;
Γι’ αυτό φουβούντισί ντνα ούλ’ τσι τς βγάζιν του καπέλου.
Τς ανοίγιν δρόμου απ’ όπ’ πιρνά, μην έβριν στου σκαρπέλου.
Δημουψήφισμα σα μάθαν Γιώρ’ς π’ς θα κάν’ για του ιβρώ
τς έκουψι ούλ’ ντουν κρυγιός ίδρους τσι τουν βγάλαν παλαβό.
Μόλις είδαν Παπανδρέου πους παγαίν’ να πάρ’ άλλ’ πλέβσ’.
γοι Ιβρουπαίοι τουν ξικάναν, γη ΟΝΕ μην καταρρεύσ’.
Τσι σαν έφ’γι Παπανδρέου τσι είπα π’ς σύχασι του γ’δι μ’
ήρτι πα’ στου ζνίχ’ μας άλλους: γη κυβέρνησ’ τ’ Παπαδήμ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Δίχους ικλουγές ικλέχτσι, πραξικουπηματικά.
τσι απαρτίσ’τσι απί στιλέχη τ’ ΛΑ.Ο.Σ., προυβληματικά.
Ε νι χάσαν τ’ν ιφκιρία τ’ Παπαδόπουλου γοι σπόρ’
για να καταλάβιν πόστα, στου ακυβέρνητου βαπόρ’.
Ποιος να του ’λιγι Μπουμπούκους πους υφυπουργός θα γέν’,
που απ’ του βάρους τς παλαβάδας σαν που πουρπατεί μπατέρν’.
Βάλαν τουν τσι σ’ Ναυτιλία.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Ποίτσι κάτ’ σημαντικό;
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Έγραψι τς ταμπέλις σ’ πόρτις μι του πουλυτουνικό.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Τι σχέσ’ είχι μι βαπόρια, φτος π’ θέλ’ δέσ’μου μι του σ’νι;
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Σαν καράβ’ τουν σύρν’ τσι τσείνουν τς Ιβγινίας του νινί.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Είνι σπίρτου τσι ντιβίνου, τσι ασχουλιέτι μι τ’ν ουσία.
Αντί να δει πού παν γοι μίζις, λόγιαζι πού μπαίν’ δασεία.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Πρόβλημα έχ’ γιου καημένους. Τ’ φύσ’ ιντ για να δει σκουμέν’
ουπουσδήπουτι στουν κώλου πρέπ’ να βάλ’ πιρισπουμέν’.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Τς τόν’ σαν είδαν γοι παπάδις, αναγάλιασι γη ψ’χή ντουν
τσι απί ντ’ πουλλή τ’ χαρά ντουν, ανιμείχτσι γη ψουλή ντουν.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Γι’ αυτό σ’ λέγου. Γοι δασείις τσι του πουλυτουνικό
γοι ειδικοί λέν π’ς συνδιόντι μι του σιξουαλικό.
Όπ’, λοιπόν, βλέπ’ς να ιπιμένιν σι δασείις τσι ψιλές,
τσι σι υπουγιγραμμένις, πρόβλημα έχιν γοι ψουλές.
Είδι πια τσι απουείδι γη Ιβγινία γη καημέν’
τσι στου ξύρ’σμα αφήν’ στου μ’νέλ’ ιτς τρίχις για πιρισπουμέν.
Κβάρα κόλπα στου κριβάτ’ ιτς ιφαρμόζ’ για τουν Μπουμπούκου
τσι τουν παπαρίζ’ στ’ αρχαία, μπάτσι κάν’ του πλέλ’ ιντ κούκου.
Στου μνημόνιου «ναι» σαν είπι λέγιν ότι βιλτιώσ’τσι
κατά έναν πόντου τ’ μέτρου γη ψουλή ντ’ έμαθα σ’κώσ’τσι.
Άλλουν έναν ξουνουσκώσ’τσι σα ντουν δέχτσι Σαμαράς.
Τώρα σ’ Νέα Δημουκρατία κάν’ πς είνι τσι ψουλαράς.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Σι πιχνίδ’ άσ’τσ’μου μας μπλέξαν, ’φτοι που τ’ χώρα μας ουρίζιν.
Σαν έφτου που παν γοι ιμπνέδις, τσι απ’ του φόβου ντουν τσιρίζιν.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Σι σκουτ’νό θάλαμου σ’ έχιν, τσι ε σι βγάζιν τσι α φουνάγ’ς.
Βάγ’ς τα χέρια σ’ μέσα σ’ γυάλα τσι ε ξέρ’ς τι σκατά θα πιάγ’ς.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Τρύφουνας πιάσι μιαν όρθα, τσι ήρπαξί ντνα απ’ του τσιφάλ’.
Πιάσι τσι ένα λουκάν’κου τσι έν ήξιρι πού α του βάλ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Πουρπατείς πα’ σι παγίδις τσι ε ξέρ’ς απί ποια α γλυτώγ’ς.
Ξέρ’ς του όμους πους στου τέλους σ’ν Ιφουρία θα πληρώγ’ς.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Φόρου ρίξαν πα στα σπίτια, που τα έχιτι πουλλά.
«Πλήρουνι, σ’ λέγ’ Παπαδήμους, Έλληνα κριμανταλά»!
Τυχιρός είνι κανένας σαν έχ’ αγουράσ’ μνημόρ’.
Θα τ’ ανοίξ’ τσι θα ν’ έμπ’ μέσα, πριν να τ’ έρτιν τσινούργ’ φόρ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Λάθους κάν’ς! Μνημουριούχους φόρ’ πουλλοί θα πιριμέν’.
Θα τσ’νυγά γη Ιφουρία τώρα πια τσι τς πιθαμέν’.
Για να πας τώρα σ’ Παράδ΄σου, ε θα θέλ’ς συγχουρουχάρτια.
Πρέπ’ να ν’ έχ’ς ιξουφλημένα τς Ιφουρίας τα κιτάπια.
Άμα βλέπ’ τσι γιου Άγιους Πέτρους, σ’ν Ιφουρία πους χρουστάς.
Θα σι στέρ’ν μιμιάς ξουπίσου. Ε πα νά ’σι τσι παπάς!
Τσι όποιους είνι χριγιουμένους τσι σ’ ζουγή ντ’ να βάλ’ θέλ’ τέλους.
Σ’ κόλασ’ θα τουν στέρν’ πακέτου, διάβουλους γιου Βινιζέλους.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Μ’ ένα κόλπου αγιασώτ’κου, γλύτουσα γω τς φόρ’ τ’ σπιτιού.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Σα ντου μάθιν σ’ν Ιφουρία, θα σι κάνιν τ’ αλατιού.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Τίπουτα ε θα μι κάνιν. Ε θα δώσου ούτι ευρώ.
Αντί για σ’τσιπαστή στου σπίτ’ ιμ, τρούλου ποίκα μι σταυρό.
Γοι ακκλησιές φόρ’ ε πληρώνιν, αλλά γω απ’ τς φόρ’ γλιουθμώ.
τσι άλλαξα γι’αυτό του σπ’τέλ ιμ, σι βυζαντινό ρυθμό.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ώστι ακκλησιά του ποίτσις! Τσι τουλμάς τσι λέγ’ς του τσόλας;
Άμα τσι του μάθ’, καημένι, θα σ’ του πάρ’ γιου παπα-Ν’κόλας.
Ε ντ’ δίνιν πια γοι γριγιούδις φράγκα ακκλησιές α χτίσ’.
Τσι άμα μαθ’ τν ισ’τσή σ’ ντ’ πιρίπτουσ’, ξέρι π’ς ε θα ντ’ κατσιρντήσ’.
Πιάσι ντνα γη κρίσ’ τν Αγιάσου. Μάγκουσι του παραδέλ’!
ΟΥΔΗΓΟΣ
Στου χουριό πάντα διμένου ήξιρα του κισιδέλ’.
Γιου Αγιασώτ’ς είνι όμους ξύπνιους. Ε κά’τι α ψουφουλουγά
Ούτι δάνεια έχ’ παρμένα. Τσι ούλου κατ’ σουφουλουγά.
Άλλους βγαίν’ τσι πα’ σ’τς αξ’νίθρις, τσι άλλους χουρταρέλ’ πουτίζ’.
Έχ’ πουλλή κούρασ’ του πράμα, μα στου τέλους χαρσλαντίζ’.
Ούλ’ γοι χουριανοί μας δ’λέβγιν. Κάνιν ό,τ’ δ’λεια φανταστείς.
Δυο τσι τρεις δ’λειες γιου καθένας. Έδιατς είνι σα ζουρ’στείς.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Του παράδειγμα του δώτσι Παναγιώτ’ς, ξέρ’ς, του Γραμμέλ’.
Φτος απ’ ντ’ κρίσ’ ζουρίσ’τσι πρώτους. Είπι του ψουμί «ψουμέλ’».
Ε νι ίβγινι γιου Μπάνους μι τ’ δασκάλ’ τ’ν απουλαβή
τσι ανέλαβι καημένους δήμαρχους τσι σ’ παλαβοί.
Είχι που είχι τν ιμπειρία, είπι α τ’ν αξιουποιήσ’.
Βάλ’τσι τώρα ντ’ παλαβάδα, φρουνιμάδα να τνι ποίσ’.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Σφάλ’σι γη σχουλή τ’ καράτε, πάνου πού ’χι προυουδέψ’,
γιατί εν κλουτσούν τα μ’λάρια, γη ταγή σα λιγουστέψ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Παντού σφαλιούν τα μαγαζιά, ένα είν’ αν’χτό ακόμα.
Έφτου που ιδρέβ στου Σύνταγμα, τ’ς διαφθουράς του κόμμα.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Πε μας, λοιπόν, συ πώς τα βλέπ’ς τα πράματα σ’ν Ιλλάδα.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Γιλούν μαζί σας ούλ’ γιοι θγιοί, τσι γη Αθηνά Παλλάδα.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Φτη μπάν’ζις σάμπου έκανι του μπάνιου τς σ’ ένα βάλτου.
Γι’ αυτό τσι φτη σι στράβουσι.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Είχι έναν κώλου αφράτου!
Είχι κατ’ β’ζέλια ζουμιρά σαν που ’νι τα κρυστάλλια.
Τνι λόγιαζουμ ’πι μια πρινιά τσι τρέχασι μ’ τα σάλια!
Του μπανιστήρ’ κατάλαβι τσι κατουρεί στα χέρια τς,
τ’νάζ’ ντα στα μάτια μ’ τσι μ’ τα σβήν’, π’ βλέπαν τα κουλουμέρια τ’ς.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Σταμάτα, ρε πουρνόγιρι, τσι πε μας για ντ’ κατάστασ’.
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Σα θέλιτι κάτ’ να αλλάξ’, ποίσιτι ιπανάστασ’.
Σα ντουν Οιδίπουδα παλιά, που έπισι απ’ του θρόνου,
έδιατς τσι τώρα γιου Λουκάς, ε θα τουν βγάλ’ του χρόνου.
Μπρος σ’ κάλπ’ όμους προυσέξιτι του πείσμα σας του γέρ’κου.
Μη βγει κανές χειρότιρους τσι σας κα’λτσέψ’ στου σβέρκου.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Συ που ’σι πρώτους σ’ μαντική, τσι είδις τσι τς θγοί ακόμα.
Πέ μας, σα γίνιν ικλουγές, ποιο θα ν’ έβγ’ πρώτου κόμμα;
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Ε μπουρώ τώρα! Θόλουσα! Βλέπου μια κότσιν’ ρίγα.
ΟΥΔΗΓΟΣ
Αμάν! Για κότσ’νου τούτους μ’λά. Λέγ’ς να βγ’ γη Παπαρήγα;
Λέτι γοι αντάρτις βουλιφτές που έ νι υπουγράψαν
να παν στου ΚουΚουΕ τσι φτοι τώρα που τς διαγράψαν;
Να γίν’ του ΚουΚουΕ δ’νατό τσι να φουβ’θεί γιου Ομπάμα
τσι α πίν’ καφέ γιου Γαληνός τσι Σκουπιλίτ’ς αντάμα;
ΤΕΙΡΙΣΙΑΣ
Απί τς τρακόσ’, σαρανταδυό μουνάχα ήνταν παλ’κάρια
Στου κόμμα ντουν τσι σ’ Γιρμανοί δείξαν π’ς εν είνι μ’λάρια.
Για τς ικλουγές ένα θα πω τσι φεύγου, εν έχου χρόνου.
Τ’ν Ιλλάδα πρέπ’ να κυβιρνήσ’ του κίνημα «Ε μπληρώνου».
Μο φτο μπουρεί να αρνηθεί τα ιθνικά χριγιόστια
τσι να γιατρέψ’ μια τσι καλή ντ’ πουλιτική τ’ν αρρώστεια.
Άλλους τα χρέη ν’αρνηθεί, ούτι α του μιλιτάτι
τρίδιπλα τα πληρώσατι τσι ακόμα τα χρουστάτι.
Παγαίνου τώρα! Ουδήγα μι, μη βρω στα τραπιζέλια!
Πάγου α τσ’μηθώ να ουνειριφτώ τ’ς θιας τ’ς Αθηνάς τα β’ζέλια.
Τσι ιπιδή του μπανιστήρ’ αρέσ’ σ’ ούλ’ σας αράδα,
του νου σας μι στραβώσ’ τσι σας γη Αθηνά Παλλάδα.
---------------------
πηγή:
Lesvosnews: ευχαριστούμε θερμά το Γιάννη Κουκέλλη
