Εφυγε από τη ζωή ο εμβληματικός ξυλογλύπτης της Αγιάσου Δημήτρης Καμαρός

Ο άνθρωπος που συνέδεσε την Αγιάσο με την τέχνη της ξυλογλυπτικής δεν υπάρχει πια... 

Ο Δημήτρης Καμαρός, ο εμβληματικός ξυλογλύπτης της Αγιάσου, έφυγε σήμερα από τη ζωή πλήρης ημερών 

Από το 1947 ο Δημήτρης Καμαρός, που είχε προπάππου (πατήρ Χαράλαμπος Παπαχαραλάμπους) και παππού ξυλογλύπτη (Στυλιανός Σκανέλλης), πατέρα υλοτόμο (Χαράλαμπο Καμαρό) και αργότερα πεθερό μαραγκό (Γεώργιος Κοντός), στήνει ένα μικρό εργαστήριο και ασχολείται με την κατασκευή επίπλων, σε τμήματα των οποίων ενσωματώνει παραδοσιακά ξυλόγλυπτα σχέδια, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί τη δική του ξεχωριστή «γραφή». Η φήμη του ξεπερνά τα όρια του νησιού και τα έπιπλά του ταξιδεύουν σ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, κάνοντας σχεδόν το γύρο του κόσμου. Στα χρόνια που πέρασαν, με τη βοήθεια των μαθητευόμενων συνεργατών του, η επιχείρηση κατάφερε να επεκτείνει τις δραστηριότητές της και να εκσυγχρονισθεί με τον ανάλογο μηχανολογικό εξοπλισμό, θέτοντας ως στόχο την καλύτερη δυνατή ποιότητα των παραγόμενων επίπλων και κυρίως τη διασφάλιση της αξίας του χειροποίητου.

Το 1996 ο ιδρυτής συνταξιοδοτείται και τη θέση του αναλαμβάνει ο γιος του, Χαράλαμπος Καμαρός, που από τα μαθητικά του κιόλας χρόνια απασχολείται με την τέχνη του πατέρα του. Τα τελευταία χρόνια, καθώς αποχωρούν και οι δύο συνεργάτες φθάνοντας στη συνταξιοδότησή τους, ο ίδιος με τη βοήθεια της οικογένειάς του και του πατέρα του, συνέχιζε μέχρι και πριν από μερικά χρόνια να δημιουργεί παραδοσιακά χειροποίητα έπιπλα και αντικείμενα.

Η ξυλογλυπτική στην Αγιάσο:

 Το ξύλο στην περιοχή της Αγιάσου ήταν πάντα άφθονο και οι πνευματικές ανησυχίες των κατοίκων πολλές, αναπτύχθηκε η τέχνη της ξυλογλυπτικής από τις αρχές κιόλας του 18ου αιώνα. Οι επιρροές από τη Βυζαντινή Τέχνη και το Μικρασιατικό Ελληνισμό την έχουν αναδείξει σε ξεχωριστή παραδοσιακή τέχνη, με ιδιαίτερη απήχηση σε όλο το νησί, αλλά και στους εμπορικούς του συνδέσμους. Στα χρόνια του Μεσοπολέμου, οι τελευταίοι μάστορες χάνονται, καθώς η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει να υπάρχει ευρεία ζήτηση σε ξυλόγλυπτα είδη.

Η δραστηριότητα της επιχείρησης και σήμερα παραμένει μεγάλη: 

Κατασκευάζει

• κάθε είδους παραδοσιακό έπιπλο για το σπίτι (κασέλες, κονσόλες, καθρέπτες, σαλόνια, τραπεζαρίες, κρεβατοκάμαρες, μπουφέδες, ντουλάπες, παραδοσιακές πόρτες κ.ά.), για το γραφείο (γραφεία, βιβλιοθήκες κ.ά.), για συνεδριακούς χώρους (καθίσματα, τραπέζια συνεδριάσεων)
• μικροαντικείμενα (μπιζουτιέρες, τάβλια, ρολόγια δαπέδου και τοίχου, θρησκευτικές εικόνες, σκαμνάκια κ.ά.)
• εκκλησιαστικά ξυλόγλυπτα, όπως τέμπλα, δεσποτικούς θρόνους, προσκυνητάρια, μανουάλια απορροφητικά, παγκάρια, στασίδια, λειψανοθήκες κ.ά.

Χρησιμοποιείται συνήθως ξύλο καρυδιάς, που παραδοσιακά δουλεύεται στον τόπο, καθώς επίσης και οξιάς, δρυός και φλαμουριού. Τα σχέδια για κάθε είδος επίπλου είναι πολλά και προέρχονται συνήθως από παλιά έπιπλα που υπάρχουν στο νησί. Υπάρχει η δυνατότητα προσαρμογής στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των πελατών, γι’ αυτό και συνήθως κατασκευάζονται κατόπιν παραγγελίας. Σημαντική βαρύτητα και ιδιαίτερη προσοχή δίνεται σε παλιούς χώρους, ιδιαίτερα τους εκκλησιαστικούς, όπου το καινούργιο θα πρέπει να «παντρεύεται» αρμονικά με το παλιό έπιπλο.