Από ελαιοπαραγωγό του Πλωμαρίου λάβαμε την παρακάτω επιστολή για τη δακοκτονία.
Δημοσιεύουμε τα σημαντικότερα αποσπάσματα της επιστολής:
Είμαι ελαιοπαραγωγός στην ευρύτερη περιοχή του Πλωμαρίου. Διαθέτω μια εκμετάλλευση άνω από τα 200 στρέμματα ελιές. Η αποκλειστική μου απασχόληση είναι οι ελιές. Μόνο ελιές. Ζω από τις ελιές.
Αυτό που συμβαίνει φέτος με τη δακοκτονία με οδηγεί με μαθητική ακρίβεια στην καταστροφή. Βλέπω την καταστροφή να έρχεται και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν θα αναφερθώ μόνο στην καθυστερημένη έναρξη.
Ο ψεκασμός ξεκίνησε 16 Ιουλίου.. Είμαστε με 1 μήνα καθυστέρηση στην έναρξη.
Φέτος ξεκίνησε μια δακοκτονία χωρίς να υπάρχει έλεγχος. Θα αναφερθώ στα παρακάτω που η δημοσιογραφική σας έρευνα μπορεί εύκολα να αποδείξει ότι είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Οι Γεωπόνοι Τομεάρχες από τη Διεύθυνση Γεωργίας και την Περιφέρεια δεν υπάρχουν. Δεν έχουν προσληφθεί αυτοί που είναι υπεύθυνοι να ελέγχουν και επιβλέπουν τη διαδικασία. Ούτε καν ακόμη δεν έχει βγει η προκήρυξη. Ξεκινάμε λοιπόν τουλάχιστον τον πρώτο ψεκασμό χωρίς κανένα έλεγχο. Ούτε ο Εργολάβος που έχει αναλάβει το έργο έχει προσλάβει Γεωπόνους που έλεγχαν το προσωπικό της εταιρείας μιας και όπως έμαθα του το απαγόρευσαν λόγω μείωσης προϋπολογισμού και περικοπών. Κανείς λοιπόν δεν θα ελέγχει.
Σε ερώτηση μου σε Αρχιεργάτη σε χωριό του Πλωμαρίου αν θα ψεκάσει το κτήματά μου που βρίσκονται σε ορεινή περιοχή που απάντησε με θράσος ΟΧΙ γιατί λόγω περικοπών δεν θα έχει ζώο να μεταφέρει το σκεύασμα ψεκασμού. Κοίταξα τους πίνακες ανακοινώσεων για να δω το πρόγραμμα του ψεκαμσού για τα υπόλοιπα μου αγροτεμάχια και μέχρι σήμερα το πρωί κανείς αρχιεργάτης δεν είχε βγάλει καμία ανακοίνωση όπως γινόταν τα περασμένα χρόνια. Είπαμε χωρίς έλεγχο.
Ακόμη και οι δακοπαγίδες φέτος θα είναι εργολαβία. Ενώ κάθε ημέρα ελέγχου αλλαγής παγίδας περιλάμβανε 25 δακοπαγίδες και πληρωμή ενός ημερομισθίου από φέτος για να βγάλει περισσότερα χρήματα ο εργολάβος υποχρεώουν τους παγιδοθέτες να αλλάζουν 50-60 παγίδες την ημέρα ώστε να βγάλει περισσότερα χρήματα ο εργολάβος. Επομένως και εκεί κανένας έλεγχος.
Δεν θέλω να αναφερθώ στα υπόλοιπα γνωστά προβλήματα της δακοκτονίας που ισχύουν κάθε χρόνο. Αναφέρω μόνο στα πρόσθετα προβλήματα που αφορούν τη φετινή χρονιά.
Επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να προστατεύσω την εργασία μου , τον ιδρώτα μου και την περιουσία μου σκέφτομαι πλέον σοβαρά μαζί με άλλους ελαιοπαραγωγούς να στραφώ νομικά κατά της Διεύθυνσης Γεωργίας, της Περιφέρειας και των Εργολάβων.
Σε μια χρονιά με μικρή ελαιοπαραγωγή - που κάνουμε αγώνα επιβίωσης - είναι ολέθριο να βλέπουμε την καταστροφή και να μην κάνουμε τίποτα. Δεν αντέχουμε να πληρώνουμε άλλο την αδιαφορία , την ανικανότητα και να βγάζουν άλλοι λεφτά στις πλάτες μας χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος. Η χρονιά της ασυδοσίας είναι η φετινή χρονιά της δακοκτονίας.
