Skip to main content
|

Χρονογράφημα : Καλή Άνοιξη γείτονα Μεμέτη

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Χρόνος ανάγνωσης :
2'

Χρονογράφημα

 

Καλή  Άνοιξη γείτονα Μεμέτη

 

Από το ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Στην Πέργαμο. Φλογερότερο ήλιο του χρόνου θεωρούσαν του Μάρτη. Γι’ αυτό όταν πρόβαινε η 1η Μαρτίου, από τα θαμπά χαράματα ακόμα,  σηκωνόντουσαν τα κορίτσια κι έβαζαν στ’ αριστερό μπράτσο τους τον «Μάρτη». Στην Πέργαμο, μέρα σαν τη σημερινή.

Καλό μήνα…

Και χθες, θυμήθηκα τη μακαρίτισσα τη μάνα μου που έπλεκε τις κλωστές μην τύχει και κάψει ο μαρτιάτικος ήλιος τα εγγόνια της, έκλεισα τα μάτια και χάθηκα…

Δυο μπρισιμένιες κλωστές, άσπρη και κόκκινη, και καμιά φορά και «τράνα» (μετάλλινη επίχρυση λεπτή ταινία), που τις έστριβαν αναμεταξύ τους σαν λεπτό κορδονάκι και το φορούσαν όλο το μήνα, γιατί πίστευαν πως έτσι, προφυλάσσονταν από τις ηλιακτίνες.

Άνοιξη, στην καρσινή την Πέργαμο, στο καταπράσινο Ντομούζ Αλάνι. Με τα σπουργίτια μεθυσμένα. Με τις αρχαίες τις κολώνες που ξεφυτρώνουν, θεές που ξεπηδούν μέσα από κεφάλια, από τα χώματα. Κι ο Θείος Σελινούς να κατεβάζει από τα βουνά άγρια νερά και μπόλικα.

«Πρωτομαρτιά, γιέ μου. Πρωτομαρτιά!». Τρέχαν οι νοικοκυράδες ν’ ανοίξουν τα σιδερένια παραθύρια που ‘χαν σφαλιστά από τις αγριάδες του καιρού, ένα χειμώνα ολάκερο. Κι οι γριές αγρυπνούσαν μπροστά στον Αϊ Γιώργη που τον πηδήξαν και τούτον τον διαβολόκαιρο.

Καλό μήνα…

Ντομούζ Αλάνι στην Πέργαμο και μαζί με τη μάνα τη φύση. Πρωτομαρτιά σαν σήμερα, ξυπνούν τα παραμύθια στα μηνίγγια και γυρεύουν κι αυτά ένα κουρελάκι να δεθούν. Μην τύχει και φύγουν απ’ το μυαλό και πάνε και κολλήσουν στ’ αντικρινά τα χώματα με τις «τράνες» τις χρυσές και τ’ αλόγατα που σέρναν παλληκάρια και κοπελιές σαν πουθενά αλλού σ’ όλο τον ντουνιά.

Πρωτομαρτιά και να, μέχρι κι ο Μεμέτης από τον αποκάτω μαχαλά έβγαλε την καμήλα του και ντλιν ντλιν τα κουδουνάκια της ανηφόρισε ίσαμε το αλάνι μας να πιει νερό από τη βρύση τω Ρωμαίικη. Γιατί το νερό της «κρατάει καιρό».

Κρατάει καιρό το νερό που ήπιαμε, κι είμαστε δεμένοι όλοι μας με τράνες και κλωστές ασπροκόκκινες μπρισιμένιες κι άντε να τις σπάσεις. Δεν σπάνε οι ρημάδες. Μηδέ ο ήλιος, χρόνια τώρα, μπορεί να μας κάψει.

Α, ρε Μεμέτη… και σε σένα καλό μήνα, ρε.

Καλή άνοιξη να ‘χουμε! Γιατί θα ‘ρθει η Άνοιξη όσο κι αν ο καιρός δε συνηγορεί σε ετούτο.

Καλό μήνα…

 

* Από τη στήλη «Επί τον τύπον των ήλων…» στη σημερινή (Πέμπτη 1.3.2018) έκδοση της εφημερίδας «τα Νέα της Λέσβου»

 

φωτο:

Στις εξοχές, μιαν Άνοιξη, τότες…

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία
Όλες οι προσεχείς εκδηλώσεις