yle="text-align: justify;">Τούτη λοιπόν την υπόθεση του κολυμβητηρίου Μυτιλήνης, αν την παρακολουθούσε κανείς άλλος, εκτός από εμάς γονείς και αθλητές που βλέπουμε άφωνοι την τοποθέτηση της ταφόπλακας του ναυταθλητισμού στην πόλη μας, θα είχε πεθάνει στα γέλια.
Αφού λοιπόν, για δύο χρόνια από τότε που μπήκε η στάμπα του «επικινδύνως ετοιμόρροπου» κτηρίου και αφού παραγγέλθηκαν και υλοποιήθηκαν, με τα γνωστά απίστευτα χρονικά διαγράμματα οι απαραίτητες (θα δούμε πόσο) μελέτες ,αυτές έμειναν απλήρωτες για ενάμιση χρόνο, παραδόθηκαν η παραδόθηκαν περίπου πριν από ένα μήνα, και βέβαια για δύο χρόνια δεν ήταν δυνατόν να γίνει τίποτα απολύτως για το θέμα της στατικής αποκατάστασης του κτηρίου η της προσωρινής υποστύλωσης του.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, γονείς και αθλητές, όλοι μας, εστιάσαμε απελπισμένοι στο να μείνει ανοικτός και εν λειτουργία ο χώρος πάση θυσία και να μην χαθεί μια γενιά αθλητών κυρίως μικρών παιδιών. Με χίλια προβλήματα, και θα πρέπει να το αναφέρω, με την βοήθεια του Νομικού Προσώπου, παρόλα τα μηχανολογικά θέματα καθώς και αυτά της τροφοδοσίας με καυσιμο, η λειτουργία ήταν ανεκτή. Μάλιστα το ΝΠΔΔ δαπάνησε και ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό για την μερική αλλαγή του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και διαφόρων επισκευών και βέβαια για τα καύσιμα που χρειάστηκαν οι δύο αυτές σεζόν.
Όμως, το να θεωρούμε ότι, οι υπόλοιπες διαδικασίες που αφορούν την στατική αποκατάσταση θα γίνονταν παράλληλα από τους αρμόδιους όποιοι κι αν είναι αυτοί, ήταν μάλλον λάθος προσδοκία μας.
Το κολυμβητήριο είναι πλέον κλειστό κατόπιν εντολής της αποκεντρωμένης διοίκησης μια και στην ουσία δεν έχει γίνει τίποτα.
Ολο αυτό το διάστημα δεν έπαψαν ν’ακούγονται νούμερα κόστους αυθαίρετα.
Μέχρι πριν από ένα μήνα η καθολική επισκευή του κτηρίου είχε υπολογισθεί, (πώς άραγε) στις 350.000 €, ο δήμος θα μπορούσε να διαθέσει από τα Σ.Α.Τ.Α 200.000 € και έψαχναν όλοι υποτίθεται να βρουν τα 150.000 €. Πριν από ένα μήνα, όταν επιτέλους πάρθηκε απόφαση με πίεση μας, να πληρωθούν οι μελέτες του κ.Σπυράκου και εκείνος έστειλε τα στοιχεία που κρατούσε το κόστος ανέβηκε στις 530.000 €.
Προφανώς , δεν υπάρχουν πια χρήματα. τουλάχιστον έτσι ειπώθηκε για να αντιμετωπιστεί το ποσό αυτό.
Γρήγορα λοιπόν γονείς , αθλητές και σωματεία πίεσαν το Δημοτικό συμβούλιο να στραφεί στην λύση της υποστύλωσης μέχρι να βρεθούν τα κονδύλια που απαιτούνται για την πλήρη επισκευή. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Για λόγους καθαρά πολιτικούς η απόφαση πάρθηκε.
Η υποστύλωση παλαιότερα είχε εκτιμηθεί στις 60.000 – 70.000 € και μέσα στα δύο χρόνια για αγνωστους λόγους έγινε 170.000 € !
Το σοβαρότερο είναι βέβαια ότι, τώρα που πιά επιλογές δεν υπάρχουν για άλλη λύση, ο Δήμος μέσω της τεχνικής του Υπηρεσίας διαπιστώνει ότι η μελέτη της υποστύλωσης θα προκαλέσει μύρια προβλήματα στον χώρο του Λιμένα, κινδύνους, θέματα χρήσεων γης, κυκλοφορίας οχημάτων, ακόμα και αισθητικής! Απαιτούνται δε, ουσιαστικές τροποποιήσεις προκειμένου αυτή να εφαρμοστεί, που θα επιφέρουν λέει σοβαρή αύξηση του κόστους (μήπως για να πάει πάνω από 200.000 € και βέβαια να μην υπάρχουν;) και πλήθος εγκρίσεων που όλοι μας γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό.
Κι αναρωτιέται κάνεις. Τι μελέτη πληρώθηκε τέλος πάντων; Είναι μη εφαρμόσιμη; Γιατί δεν δόθηκαν τότε τα απαραίτητα χωροταξικά στοιχεία στον κ.Σπυράκο ώστε αυτό που θα εκπονήσει να είναι σοβαρό και εφαρμόσιμο; ‘H αν δεν μπορούσε να εφαρμοστεί γιατί έγινε; Η τεχνική υπηρεσία τότε δεν ρωτήθηκε να γνωμοδοτήσει;
Πετιούνται χρήματα χωρίς ουσιαστικά να γίνεται τίποτα κι η ευθύνη όλων μας στο μέτρο που αναλογεί στον καθέναν μας είναι τεράστια, για το ότι αυτή η πόλη με τόση ιστορία στον ναυταθλητισμό δεν είναι αξία να έχει ένα λειτουργικό και ασφαλές κολυμβητήριο, έναν χώρο ζωής.
Κι αν βιαστεί κανείς να πει για την οικονομική κρίση κι αλλα τέτοια, ας δει μια μάτια στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα του Αθλητικού Κέντρου Αμαλιάδας, να διαπιστώσει τι μπορεί να κάνει το όραμα και η ουσιαστική δουλειά και η συνεργασία για την υλοποίηση ενός στόχου ζωής σ’ένα τόπο, και ας κλαψει.
Γιώργος Παυλακέλλης
