Πως μια διαίρεση μπορεί να πολλαπλασιάσει

του Γιώργου Πάλλη

Καθώς έχουμε περάσει πια επισήμως από τον καλλικρατικό Δήμο Λέσβου στους κλεισθενικούς Δήμους Δυτικής Λέσβου και Μυτιλήνης, αξίζει να θυμηθούμε το χρονικό αυτής της περιπέτειας. Αρχικά, η αρχιτεκτονική δεινότητα του «Καλλικράτη», συγχώνευσε τους 13 δήμους σε έναν, περισσότερο στο όνομα της περικοπής δαπανών και λιγότερο προς όφελος της δημοτικής οικονομικής ευρωστίας. Στη συνέχεια, η πολιτική ευφυΐα του «Κλεισθένη», διαίρεσε τον ένα δήμο σε δυο, στο ευρύτερο πλαίσιο εκδημοκρατισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, ενίσχυσης της συμμετοχικότητας και βελτίωσης της λειτουργικότητας των δημοτικών δομών. Μια διαίρεση με στόχο τον πολλαπλασιασμό. Διότι πολλαπλάσια θα είναι τα οφέλη για τους δημότες, η αποτελεσματικότητα των δημοτικών αρχών, τα κέρδη για τον τόπο.

Η προσπάθεια συγχώνευσης 13 δήμων σε έναν ήταν επώδυνη και αντί να διορθώσει, ανέδειξε όλες τις αδυναμίες του νησιωτικού χώρου. Δυστυχώς, τα αντανακλαστικά του Δήμου Λέσβου στην κάλυψη των καθημερινών αναγκών των δημοτών του, στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, ήταν μειωμένα. Δυστυχώς, οι πολίτες δεν είχαν την αίσθηση ισότιμης πρόσβασης στις υπηρεσίες και παροχές του δήμου, ούτε βέβαια στη λήψη των αποφάσεων.   Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα των συμπαγών και οριζόντιων πολιτικών του παρελθόντος που δεν λάμβαναν υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες.

Την τελευταία 10ετία, η λεσβιακή κοινωνία και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του νησιού υποστήριζε και «μαχόταν» για τη διαίρεση του δήμου. Αλλά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είχαν στυλώσει τα πόδια. Μόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε την ευκαιρία και δεν αρνήθηκε την πρόκληση της διαίρεσης. Έκανε ένα βήμα προς τα μπρος. Δυστυχώς, ΝΔ και ΚΚΕ και ειδικά οι δυο εκπρόσωποί τους από το Ν. Λέσβου, δεν ακολούθησαν. Επέλεξαν απλά να δηλώσουν «παρών». Παρόντες στο κοινοβούλιο αλλά τραγικά απόντες από την αναπτυξιακή προσπάθεια για τον τόπο τους. 

Όπως έχει πολλάκις αποδείξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όπως το βίωσα προσωπικά τα τελευταία 4 χρόνια, τα εμπόδια είναι εδώ για να υπερπηδούνται. Πάντα σε συνεργασία με τη λεσβιακή κοινωνία και τους τοπικούς φορείς, δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για τον περιορισμό των οδυνών της μετάβασης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ουσιαστικά τη νησιωτικότητα, διπλασιάζοντας τους εθνικούς πόρους που κατευθύνονται στα νησιά, με τα Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα για το Αιγαίο, με τον Φιλόδημο Ι και ΙΙ, με το μεταφορικό ισοδύναμο, με το μειωμένο ΦΠΑ για τα νησιά που φέρουν το βάρος του προσφυγικού, με τα εμπλουτισμένα κριτήρια κατανομής των ΚΑΠ στους δήμους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαίρως διαγνώσει την ανάγκη ισόρροπης ανάπτυξης όλου του νησιού και έχει επενδύσει στην απευθείας πρόσβαση της δυτικής Λέσβου στην ηπειρωτική Ελλάδα μέσω του νέου λιμένα Σιγρίου, σε ένα νέο οδικό δίκτυο που διευκολύνει τη μετακίνηση εντός του νησιού, στην αποσυμφόρηση της πόλης της Μυτιλήνης με την Νότια Παράκαμψή της και σε ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με τις οποίες είναι προικισμένη η Λέσβος.

Ουσιαστικό πλεονέκτημα στη διαίρεση σε δυο δήμους είναι η ισοκατανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας σε όλη την λεσβιακή επικράτεια. Ταυτόχρονα, βασικό εργαλείο μας είναι η νέα αυτοδιοικητική οργάνωση σε δυο δήμους, με εκλογή των δημοτικών συμβούλων με απλή αναλογική και με κοινοτικά συμβούλια με οικονομικούς πόρους και ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Αυτό που έχουμε ανάγκη τώρα είναι οι δημότες να εκλέξουν τους κατάλληλους ανθρώπους για να αναλάβουν τα αυτοδιοικητικά. Έχω την άποψη ότι η επιτυχία της διοικητικής αναδιάρθρωσης της Λέσβου θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των εκλεγμένων προσώπων να συσπειρώσουν τις τοπικές πολιτικές δυνάμεις και να κινητοποιήσουν το τοπικό δυναμικό. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι οι δημοκράτες Λέσβιοι καλούνται να είναι ενεργά συμμέτοχοι, στελεχώνοντας τα κοινοτικά συμβούλια, τα οποία ακηδεμόνευτα πλέον από δημάρχους και δημοτικά συμβούλια, θα έχουν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται την καθημερινότητα του τόπο τους άμεσα και αποτελεσματικά.

Με τον Κλεισθένη καταφέραμε ισχυρό πλήγμα κατά του αντιδημοκρατικού και δημαρχοκεντρικού χαρακτήρα της τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού. Παρά ταύτα, ο δημαρχιακός θώκος εξακολουθεί να είναι κομβικής σημασίας. Οι δημότες της Δυτικής Λέσβου και της Μυτιλήνης έχουν ανάγκη από δημάρχους με ικανότητα σύνθεσης, ώστε να επιτυγχάνουν ευρύτερες συναινέσεις μεταξύ των παρατάξεων στο δημοτικό συμβούλιο. Οι δήμαρχοι πρέπει να γνωρίζουν πως να απορροφήσουν και να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά τους ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους. Για το λόγο αυτό, πρέπει με άνεση να επικοινωνούν με την Αθήνα, ακόμα και με τις Βρυξέλλες.

Η ταχύτητα διασφάλισης επιχειρησιακής ετοιμότητας για τους δυο νέους δήμους θα είναι προφανώς καθοριστική για το μέλλον της Λέσβου. Έχοντας ως δεδομένο τη στήριξη της κεντρικής διοίκησης, όλα πλέον θα εξαρτηθούν από τις επιλογές των πολιτών στις δημοτικές εκλογές και θα κριθούν στη διάθεση των δημοτικών και κοινοτικών συμβούλων να συνομιλήσουν και να συνεννοηθούν. Γιατί μόνον έτσι η διαίρεση θα μπορέσει να πολλαπλασιάσει.

* O Γιώργος Πάλλης είναι βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ

αρχική δημοσίευση εφημερίδα Η ΑΥΓΗ