Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μένιος Σακελλαρόπουλος μιλά στην «Real» για τις δοκιμασίες που έζησε κοντά στους πρόσφυγες, ως μέρος της έρευνας για τη συγγραφή του νέου του μυθιστορήματος «Ο Αρχάγγελος των Βράχων», που στρέφει το βλέμμα του στον άνθρωπο και στη σαρωτική δύναμη του έρωτα.
Της ΝΙΚΗΣ ΚΩΤΣΟΥ / Realnews
O Μένιος Σακελλαρόπουλος κυκλοφόρησε το εικοστό βιβλίο του μέσα σε 20 χρόνια και το γιορτάζει με τον πιο πρωτότυπο τρόπο! Μια θεατρική παρουσίαση με την ελίτ των ηθοποιών αλλά και συναδέλφους του, που θα σταθούν στο πλευρό του για να μιλήσουν γι' αυτόν, τον άνθρωπο Μένιο που έχει λατρέψει τη συγγραφή και έχει γνωρίσει τη δημιουργική έμπνευση μέσα από το ρεπορτάζ.
Το νέο του βιβλίο έχει τον τίτλο «Ο Αρχάγγελος των Βράχων» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Ο ίδιος περιγράφει στη Realnews τις δοκιμασίες που έζησε κοντά στους πρόσφυγες στη Μόρια και στο Καρά Τεπέ, στη Λέσβο, προκειμένου να έχει το ζωντανό υλικό για τη συγγραφή του μυθιστορήματός του, που στρέφει το βλέμμα στον άνθρωπο και στη σαρωτική δύναμη του έρωτα, που «σαν την αλμύρα λειαίνει και τα πιο κοφτερά βράχια».
Αν και ασκεί ένα εξαιρετικά απαιτητικό επάγγελμα, ως ρεπόρτερ και δημοσιογράφος, κατόρθωσε να γράψει 20 βιβλία μέσα σε 20 χρόνια. Ο αθλητικός συντάκτης (βασικό πρόσωπο δύο αθλητικών εκπομπών του Mega) έχει αγαπήσει τη συγγραφή, για χάρη της οποίας έχει απαρνηθεί αρκετές ώρες ύπνου: «Την τρέλα μου την έκανα δημιουργική. Ηθελα να πω ιστορίες δύσκολες: Φυλακές, ψυχιατρεία, νοσοκομεία, νεκροταφεία, δομές προσφύγων. Είναι ευλογία για μένα ότι το επάγγελμά μου μού άνοιξε πόρτες για να μπορέσω να ξέρω ότι θα μπω μέσα και θα βρω απίθανα πράγματα. Και ευλογία είναι να μπαίνω στο σπίτι και να βλέπω μια βιβλιοθήκη με είκοσι βιβλία».
Η σπίθα για τον «Αρχάγγελο»
Ο Μ. Σακελλαρόπουλος βρέθηκε στη Μυτιλήνη προκειμένου να καλύψει το ρεπορτάζ της έλευσης του πάπα Φραγκίσκου στη Μόρια. Σε ένα νησί αδικημένο, κακοδιαφημισμένο, συκοφαντημένο, στο νησί του Στράτη Μυριβήλη και της Παναγιάς Γοργόνας του, εμπνεύστηκε την ιστορία του Ασκάν και της Ευρυδίκης, γεμάτη αλμύρα, δυσκολίες, πάθη και δύο δολοφονίες: «Εκεί είδα όλα όσα συμβαίνουν. Πήγα στη Μόρια και στο Καρά Τεπέ και τρελάθηκα. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα του βιβλίου. Εδώ που τα λέμε, ήθελα να γιορτάσω τα 20 χρόνια και τα 20 βιβλία με κάτι δυνατό. Από τα 20 βιβλία, τουλάχιστον τα 15 είναι απολύτως κοινωνικά. Εκανα, λοιπόν και δεύτερη επίσκεψη στη Λέσβο για ρεπεράζ, για να δω τι συμβαίνει και αν μπορώ να μπω μέσα στις δομές. Είχε καεί ήδη η Μόρια και τελικά πήρα μια ειδική άδεια από το υπουργείο και μπήκα. Εκεί έμεινα μία εβδομάδα και τα είδα όλα». Ζώντας μαζί με τους κατατρεγμένους, ο Μ. Σακελλαρόπουλος έφευγε μόνο το βράδυ από εκεί και αυτό γιατί φοβήθηκε ίσως για πρώτη φορά: «Στις φυλακές Κορυδαλλού κοιμήθηκα, όταν έγραφα το ''Σημάδι'', το δέκατο πέμπτο βιβλίο μου, στο ψυχιατρείο στο Δαφνί κοιμήθηκα... Φαντάσου ότι οι δομές ήταν κάτι χειρότερο από τις φυλακές και το ψυχιατρείο. Ηταν αδύνατον να μείνει κανείς και είχα και μια ανησυχία! Στον Κορυδαλλό ήμουν προστατευμένος, σε κελί μόνος μου, με έβγαζαν όταν κλείδωναν τους άλλους, στο Δρομοκαΐτειο επίσης. Στη Μόρια ήταν εντελώς ανεξέλεγκτο».
Μέσα από μια σκληρή συνθήκη, ωστόσο, γεννιέται ένας έρωτας. Η ιστορία του Αλή και της Ευρυδίκης: «Εκεί, αυτόματα, μου γεννήθηκε η συγκεκριμένη ιστορία στο μυαλό, διότι είχα εικόνες μπροστά στα μάτια μου. Την εμπνεύστηκα όταν μπήκα στις δομές πια, διότι υπήρχαν κάμποσοι Ελληνες εθελοντές. Εδώ θέλω να πω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ό,τι πιο σπουδαίο υπάρχει. Ο άλλος πηγαίνει, δίνει τις ώρες του, την ψυχή του, την καρδιά του για να βοηθήσει αφιλοκερδώς και αυτό είναι συγκλονιστικό. Οπότε είδα κάμποσους Ελληνες και το καταχάρηκα! Στη συνέχεια, ''έπρεπε'' να βρω ένα σημείο στο οποίο θα έλεγα ότι βγαίνει η βάρκα του Ιρανού. Κάνοντας ρεπορτάζ, μου είπαν ότι πρέπει να πάω να δω την Παναγιά την Κρυφτή. Μόλις φτάσαμε στο σημείο με τον Ραφαήλ τον βαρκάρη, ''λιποθυμάω'' από το θέαμα! Φαντάσου ότι από κάτω έχει ηφαίστειο. Εκεί λοιπόν εμπνεύστηκα το story και πού θα βγει ο βαρκάρης Ασκάν κ.λπ. Μετά ήθελα μέσα στο μυθιστόρημα να συμπεριλάβω και την Παναγιά Γοργόνα, την οποία έκανε γνωστή σε όλη την Ελλάδα ο Στράτης Μυριβήλης με το συγκλονιστικό μυθιστόρημά του, και τους ήρωες του βιβλίου να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα».
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας πηγαίνει πάντα στα σημεία όπου διαδραματίζεται η ιστορία: «Ποτέ δεν αρκούμαι σε περιγραφές τρίτων, κάνω αυτοψία. Η τρέλα μου αυτή έχει αποδώσει καρπούς, διότι έχω μετά ένα υλικό που σπαρταράει».
Μέσα στα βιβλία του χρησιμοποιεί στίχους από τραγούδια... «Η μουσική είναι μια μεγάλη σοκολάτα, η οποία γλυκαίνει τα εσώψυχά μου. Είναι ιεροτελεστία. Πριν ξεκινήσω κάθε βιβλίο, διαλέγω κάποιες μουσικές, βάζω τα ακουστικά και μπορεί να καθίσω μία ώρα με το φως κλειστό για να ακούσω αυτή τη μουσική. Αυτό μου αφυπνίζει κάτι. Πριν ξεκινήσω το πρώτο κεφάλαιο, την πρώτη λέξη, την πρώτη πρόταση, την πρώτη παράγραφο, πάντα ακούω ένα κομμάτι μουσικής, που μπορεί να με ακολουθεί όσο καιρό γράφω. Με μαγεύει η μουσική κι ας είμαι άμουσος. Με μαγεύουν οι στίχοι και πάντα βρίσκω συγκεκριμένους στίχους τραγουδιών να τους εντάξω μέσα στο μυθιστόρημα».
Η θεατρική παρουσίαση - Μια τρέλα ακόμη
Ο Μ. Σακελλαρόπουλος κατόρθωσε να ενώσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της υποκριτικής, προκειμένου να παρουσιάσει μέσα από τους θεατρικούς μονολόγους του το εικοστό του βιβλίο. Η παράσταση θα δοθεί στο θέατρο «Aλφα» τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου. «Εχω κάνει περισσότερες από διακόσιες παρουσιάσεις των βιβλίων σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, στην Αθήνα, βεβαίως, σε νησιά. Σκέφτηκα ότι θα ήταν μία ακόμη παρουσίαση, η οποία αρκετές φορές είναι βαρετή για τον κόσμο. Δεν ήθελα αυτό για το εικοστό βιβλίο μου. Ηθελα να το γιορτάσω με τους φίλους, τους συναδέλφους, τους ανθρώπους που αγαπώ, με τους ανθρώπους που γουστάρω... Ετσι έκανα μια ακόμη τρέλα στη ζωή μου -έχω κάνει πολλές-, μια από τις κορυφαίες. Θεώρησα ότι όλοι όσοι θα βρίσκονται στην παρουσίαση είναι dream team. Ανθρωποι στην κορυφή του είδους τους, Χειλάκης, Νούσιας, Στάνκογλου, Κακούρης, Σκαφιδά, Ματίκα, Πιερίδου και Μέλλος. Ολους τους έχω δει κατ' επανάληψη στο θέατρο και πάρα πολύ απλά μου απάντησαν ''εννοείται''. Εκεί τρελάθηκα, γιατί δεν είναι καθόλου ''εννοείται'', έχουν όλοι πολλές υποχρεώσεις. Δέχτηκαν γιατί με αγαπούν».
Πρόκειται για οκτώ δυνατούς θεατρικούς μονολόγους, τους οποίους σκηνοθετεί ο ίδιος: «Εχω φάει ώρες στο θέατρο, θα υπάρχει βίντεο, έχει δουλειά ένα τέτοιο πρότζεκτ-υπερπαραγωγή. Θα είναι και μια κοπέλα-όνειρο στο τραγούδι, η Μυρτώ Καμβυσίδη». Στην παρουσίαση επίσης θα παραβρίσκονται οι συνάδελφοί του, Χρήστος Σωτηρακόπουλος και Βασίλης Σκουντής, «ο οποίοι είναι οι πιο εμβληματικοί και αρχαίοι στο επάγγελμα. Είμαστε οι τρεις πιο αρχαίοι. Αν σκεφτείς ότι με τον Σκουντή συναντηθήκαμε 16 χρόνων παιδάκια στην εφημερίδα ''Φως''... Στις 10 Ιουνίου έκλεισα 45 χρόνια δουλειάς», καταλήγει, λέγοντας πως στόχος του είναι κάποια στιγμή να αφοσιωθεί στη συγγραφή.
