«Ένα χαρτί είναι ικανό να σου αλλάξει ολόκληρη τη ζωή»
της Ανδρονίκης Κουτσαβλή / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
«Ένα χαρτί είναι ικανό να σου αλλάξει ολόκληρη τη ζωή», είπε ο Κοζέμ από το Αφγανιστάν, που ανήλικος και μόνος ταξίδεψε αναζητώντας ένα μέρος όπου θα μπορεί να αναπνέει ήρεμα, ελεύθερα. Αυτό το μέρος κατάφερε να το βρει μετά από πολύ καιρό και πολλή ταλαιπωρία, όπως ο ίδιος είπε, ωστόσο γνωρίζει ότι αυτά που πέρασε, ανήκουν στο παρελθόν και πως τώρα ζει σε μια χώρα όπου μπορεί να κάνει όνειρα για το μέλλον του.
Ο Κοζέμ και ο Χουσεΐν από το Αφγανιστάν, η Ρόζα από το Λίβανο και άλλα παιδιά πέρασαν από το νησί μας στην προσπάθειά τους να βρουν μία χώρα όπου οι συνθήκες θα ήταν πιο ανθρώπινες. Όλοι τους όταν ξεκίνησαν το ταξίδι, ήταν ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες. Κάποιοι έμειναν στην Παγανή, περιγράφοντας τα όσα πέρασαν εκεί, όμως μνημονεύουν και στιγμές που έζησαν στον Ξενώνα Ανηλίκων στην Αγιάσο, θυμήθηκαν όλους όσοι τούς είχαν βοηθήσει και ήρθαν πίσω στο νησί για να πουν ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
Όλα αυτά τα παιδιά είναι μέλη μιας οργάνωσης που ονομάζεται «Νεολαία Χωρίς Σύνορα» και τα περισσότερα ζουν σήμερα στη Γερμανία και τη Σουηδία. Τα πιο πολλά έχουν τελειώσει το σχολείο και τώρα μαθαίνουν κάποια τέχνη για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς.
Οι ίδιοι, δίνοντας συνέντευξη Τύπου χθες, δήλωσαν: «Κάνουμε αυτό το ταξίδι για να κερδίσουμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, έχοντας τις αναμνήσεις στο σακίδιό μας. Και θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαϊκές Αρχές αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες. Εδώ, στο σημείο εκκίνησης των ταξιδιών μας προς την Ευρώπη.»
Προσέθεσαν, ακόμη, ότι θα εκμεταλλευτούν αυτό το ταξίδι για μια σημαντική συνάντηση. Συνάντηση με όλους εκείνους που, όταν βρέθηκαν ως ανήλικοι πρόσφυγες στη Λέσβο, ενδιάμεσο σταθμό του ταξιδιού τους πριν από κάποια χρόνια, στάθηκαν στον πλευρό τους όταν τους είχαν πραγματική ανάγκη.
«Όχι σε νέα Παγανή»
Παράλληλα, οι περισσότεροί τους δηλώνουν έκπληκτοι με τη λειτουργία του Κέντρου Πρώτης Υποδοχής στη Μόρια. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Χουσεΐν, κάτι τέτοιο τού φέρνει μνήμες από όταν ήταν ο ίδιος στην Παγανή και κάλεσε τους κατοίκους να εμποδίσουν τη λειτουργία του.
Ο ίδιος έφερε στο μυαλό του όλα όσα είχε περάσει τότε και είπε: «Ήμουν ανήλικος όταν έφτασα μέσα σε μια βάρκα από την Τουρκία στην Ελλάδα. Μετά από μία εβδομάδα που έμεινα στην πόλη, με μετάφεραν στην Παγανή. Ήταν, θυμάμαι, η περίοδος που γίνονταν οι εξεγέρσεις. Μας είχαν πει ότι ήταν Κέντρο Υποδοχής, αλλά ήταν κανονική φυλακή. Ήμασταν μέσα σε μία αίθουσα περίπου 600 άτομα. Υπήρχε μόνο ένας γιατρός και μία νοσοκόμα, δεν μπορούσαν να μας φροντίσουν όλους. Οι αστυνομικοί μάς συμπεριφέρονταν σα να ήμασταν ζώα. Μετά τις εξεγέρσεις, μας άφησαν ελεύθερους. Τότε έφυγα για να πάω στην Πάτρα και να προσπαθήσω από κει να φτάσω στην Ιταλία. Ο μόνος τρόπος ήταν με φορτηγά. Τρεις φορές κατάφερα να φτάσω στην Ιταλία και τις τρεις με συνέλαβαν οι αστυνομικοί και με έστειλαν ξανά πίσω στην Ελλάδα. Στη Πάτρα οι αστυνομικοί με έπιαναν και με χτυπούσαν και αποφάσισα να γυρίσω στη Μυτιλήνη. Πήγα στο “Θεομήτωρ”, όπου με τα υπόλοιπα παιδιά μαζεύαμε τις φουσκωτές βάρκες με τις οποίες έρχονταν στο νησί πρόσφυγες, και φτιάχναμε τσάντες και τις πουλούσαμε στη Γερμανία μέσω ενός προγράμματος. Έτσι προσπαθούσαμε να μαζέψουμε λεφτά για να φύγουμε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Μέσω αυτού του προγράμματος, γνώρισα τη σύντροφό μου που είναι από τη Γερμανία, και αποκτήσαμε πριν από δύο χρόνια το γιο μας Νάμπι. Τώρα είμαι πατέρας ενός παιδιού που κατάγεται από τη Γερμανία και μπορώ πλέον ελεύθερα να κατοικώ σε αυτήν τη χώρα.»
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι τις επόμενες ημέρες θα γίνουν κάποιες εκδηλώσεις με αφορμή την επίσκεψη των ανθρώπων αυτών στη Λέσβο. Το Σάββατο 12 Οκτωβρίου στις 4:30 το απόγευμα, στο λιμάνι της Θερμής, θα πραγματοποιηθεί τελετή μνήμης στους νεκρούς και χαμένους στα σύνορα της Λέσβου και αλλού.
Διαβάστε : Συζητήσεις, εκδηλώσεις, προβληματισμοί για τους πρόσφυγες. 8-13 Οκτώβρη στη Μυτιλήνη
