Skip to main content
|

Η θέση του Οικολογικού Ανέμου για το νομοσχέδιο για τις περιοχές Natura

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Χρόνος ανάγνωσης :
3'

Σχετικά με την εξαγγελία του ΥΠΕΚΑ για την αύξηση της αρτιότητας από τα 4 στα 10 στρέμματα σε περιοχές NATURA, ο Οικολογικός Άνεμος στο Βόρειο Αιγαίο τονίζει τα εξής:

Φοβούμαστε ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής έχει λανθασμένη αντίληψη για την προστασία του περιβάλλοντος. Οι προστατευόμενες περιοχές δεν χρειάζονται αφ’ υψηλού προστασία με γενικότητες και γενικευμένα μέτρα κανονιστικού χαρακτήρα. Χρειάζονται φορείς διαχείρισης και διαχειριστικές μελέτες που να ορίζουν και τους συγκεκριμένους όρους δόμησης αλλά και όλους τους όρους που απαιτούνται για την προστασία της κάθε περιοχής. Μέχρι σήμερα, δυστυχώς, το ΥΠΕΚΑ δεν έχει υποστηρίξει ούτε την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών διαχείρισης της κάθε προστατευόμενης περιοχής ούτε τη σύσταση φορέων διαχείρισης, όπως οφείλει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η κυβέρνηση έχει ευθύνη για τη γιγάντωση των διαμαρτυριών και τις πιέσεις των συμφερόντων, με την αφ’ υψηλού άσκηση αποσπασματικής κανονιστικής πολιτικής για τις προστατευόμενες περιοχές. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αντίθετο της πρόθεσης του ΥΠΕΚΑ για προστασία του περιβάλλοντος.

 

Υποστηρίζουμε σθεναρά την άποψη ότι η προστασία του περιβάλλοντος δεν εξαντλείται στις προστατευόμενες περιοχές και στις περιοχές NATURA. Ο ρόλος του υπουργείου είναι να προστατεύει συνολικά το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, ως τοπίο, ως οικιστικά σύνολα και μνημεία, ως τουριστικό πόρο.

Όπως σε όλη την Ευρώπη, πρέπει να υπάρχουν και στην Ελλάδα χάρτες χρήσεων γης ώστε να γίνεται  σαφές ποια γη είναι οικιστική, ποια είναι αγροτική, τουριστική, δασική. Για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου ο Οικολογικός Άνεμος τονίζει ότι είναι αναγκαίο να υπάρχει χωροταξικό σχέδιο και πρόγραμμα για κάθε νησί που να ρυθμίζει το χώρο στις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις.

 

Αν το ΥΠΕΚΑ θέλει να παίξει τον πραγματικό του ρόλο του ως προστάτης του περιβάλλοντος, θα πρέπει να μεριμνήσει για τον εκσυγχρονισμό της πολεοδομικής νομοθεσίας ώστε:

  • να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση και η παρόδια δόμηση, και μάλιστα κατά προτεραιότητα στα νησιά. Τέτοιου είδους δόμηση κατοικίας, ξενοδοχείων, βιοτεχνιών, εργοστασίων σε περιοχές που δεν έχουν μελετηθεί, δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Στη χώρα μας είναι καταστροφική και προκαλεί μεγάλη οικιστική, πολιτιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση, ιδιαίτερα στα νησιά μας.
  • να παρέχεται γρήγορα επαρκής πολεοδομημένη γη μέσα από πολεοδομικές μελέτες, που να καλύπτει τις οικιστικές ανάγκες. Σήμερα, τα σχέδια επεκτάσεων μπορεί να σέρνονται σε βάθος χρόνου μέχρι και 30 ετών επιφέροντας απίστευτη ταλαιπωρία στους πολίτες και με αποτέλεσμα την ενίσχυση της εκτός σχεδίου δόμησης και των αυθαιρέτων κάθε είδους.
  • να γίνονται σωστά οι μελέτες του κτηματολογίου. Σήμερα, οι πολίτες υποβάλλονται σε τεράστια έξοδα για να διορθώσουν τα λάθη των μελετών κτηματολογίου που αναθέτει το υπουργείο.
  • να αποτρέπονται στο νησιωτικό χώρο οποιεσδήποτε μεγάλες επενδύσεις που βρίσκονται σε αναντιστοιχία με την κλίμακα και την ποιότητα του περιβάλλοντος.

 

Όλοι δέχονται, ακόμη και ανώτατα κυβερνητικά στελέχη, ότι το σημερινό καθεστώς δόμησης οδηγεί σε γενικευμένη υποβάθμιση και αδιέξοδο:

  • Υποβαθμίζονται οι φυσικές αξίες των προστατευόμενων περιοχών
  • Παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
  • Υποθηκεύεται το μέλλον ολόκληρων περιοχών στα νησιά μας και ακυρώνονται σημαντικές επενδύσεις και προσπάθειες πολιτών να αναδείξουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος.
  • Ανεβαίνει κατακόρυφα το κόστος των κοινόχρηστων υποδομών που τελικά  απλώνονται παντού, επιβαρύνοντας το σύνολο των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος.

Η εκτός σχεδίου δόμηση είναι μια ελληνική πατέντα που πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Δεν είναι δυνατόν να μπορούν εν δυνάμει να κτιστούν τα πάντα. Η απουσία ενός σαφούς πλαισίου είναι υπεύθυνη για λανθασμένες προσδοκίες, για τις έντονες πιέσεις στο περιβάλλον, για την έντονη διαφθορά και διαπλοκή σε ότι έχει να κάνει με τη γη και το real estate καθώς και για την απώλεια δημόσιων αγαθών (όπως είναι το τοπίο, ο φυσικός πλούτος, οι ακτές κα). Τέλος, η φορολογική πολιτική πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει το κάθε τεμάχιο γης με βάση την οικοπεδική του αξία.

 

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία