Γιάννης Σπιλάνης: Η Μελίνα και το όραμά της για το Αιγαίο

Τι σχέση μπορεί να έχει μια προεκλογική εκστρατεία με την επέτειο των 20 χρόνων από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη;

Οι περισσότεροι πολίτες του Αιγαίου δεν έμαθαν ποτέ για την ιστορική ομιλία της στη Γενική Συνέλευση της UNESCO το 1993 με θέμα να ανακηρυχτεί το Αιγαίο μνημείο της UNESCO με το όνομα «Αιγαίο-Αρχιπέλαγος» που ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων και ενθουσιασμού.

Όπως και ελάχιστοι έμαθαν ότι ένα χρόνο αργότερα έγινε η «Διακήρυξη της Πολιόχνης» στη Λήμνο, το αρχαιότερο βουλευτήριο του κόσμου, μπροστά σε εκατοντάδες φιλέλληνες απ' όλο τον κόσμο που την υπέγραψαν. Αυτή ήταν η τελευταία πράξη αυτού του έργου, αφού η Μελίνα δεν ήταν πια ανάμεσα μας. Το όραμα «πέθανε» γιατί η ελληνική πολιτεία δεν το ενστερνίστηκε ποτέ. Προείχε η «ανάπτυξη». Τα αποτελέσματα γνωστά σε όλους, αφού τα βιώνουμε με δραματικό τρόπο.

Η ιδέα, την οποία είχαμε επεξεργαστεί μια ομάδα του Πανεπιστημίου Αιγαίου υπό τον καθηγητή Κώστα Σοφούλη, ήταν η ανάδειξη του μοναδικού αυτού αρχιπελάγους με το περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, παραγωγικό και επιστημονικό κεφάλαιο που προέρχεται από τη δράση της φύσης και του ανθρώπου δια μέσου των αιώνων, σε ένα Σύγχρονο Παγκόσμιο Κέντρο Πολιτισμικής Παραγωγής.

Προϋπόθεση η ανάδειξη όλων αυτών των μοναδικών του χαρακτηριστικών σε συνδυασμό με την εκπαίδευση, τη γνώση και προπάντων την ποιότητα στη παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.

Είκοσι χρόνια μετά το «όραμα» της Μελίνας παραμένει για μας απόλυτα επίκαιρο.

Ήδη από τη δεκαετία του '90 είχα επεξεργαστεί με βάση αυτό το όραμα ένα σχέδιο ανάπτυξης για τα νησιά του Αιγαίου το οποίο κατέθεσα στην ομάδα εργασίας που ετοίμαζε το 3ο ΚΠΣ 2000-6 για το Β. Αιγαίο.

Όμως και πάλι προείχε η «ανάπτυξη».

Σήμερα που η ανάπτυξη έγινε όνειρο απατηλό μήπως είναι καιρός να ξαναβρούμε το ΟΡΑΜΑ;

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου