yle="text-align: justify;">Γράφει ο Αχιλλέας Πεκλάρης *
Δυστυχώς, έχουμε περάσει σε μια πολύ δύσκολη και σκληρή φάση της υπόθεσης του προσφυγικού και (όπως έχει ήδη ειπωθεί από πολλούς) θα πρέπει να περιμένουμε βία και ένταση τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Είναι ακριβώς η στιγμή που το μεγάλο και μοναδικό όνειρο όλων αυτών των ανθρώπων για ασφάλεια, για επανένωση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους, για να αποκτήσουν μια εστία και να ζήσουν σαν άνθρωποι, θρυμματίζεται βίαια από τις αποφάσεις της Ε.Ε. και οι ίδιοι επιστρέφουν στον ζόφο της Τουρκίας και της αβεβαιότητας.
Είναι πολύ φυσικό, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να βρεθούν σε πλήρη απόγνωση, φόβο, οργή, θυμό, πανικό, θλίψη.
Το σοκ είναι τεράστιο γι’ αυτούς και για τις οικογένειές τους.
Και όπως όλοι ξέρουμε καλά, δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί Άραβες ή Χριστιανοί ή Εβραίοι ή Άθεοι, αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Οι οποίοι, όταν δεχθούν τεράστια πίεση ή τεράστιο πόνο, αντιδρούν έντονα - ό,τι χρώμα κι αν έχει το δέρμα τους, σε όποιον Θεό κι αν πιστεύουν ή δεν πιστεύουν. Είναι μια πανανθρώπινη φυσική αντίδραση.
Κι εγώ, κι εσύ και όλοι μας τα ίδια θα νιώθαμε αν βρισκόμασταν στη δεινή θέση στην οποία οι πρόσφυγες βρίσκονται σήμερα.
Αυτό, όμως, που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε είναι ότι ο θυμός τους δεν έχει ως στόχο εμάς, τους κατοίκους αυτής της χώρας.
Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θρυμμάτισαν τα όνειρά τους.
Ούτε και είμαστε αντίπαλοί τους ή εχθροί τους.
Αντίθετα, εμείς είμαστε εκείνοι που τους δώσαμε και συνεχίζουμε να τους δίνουμε το χέρι μας, να τους στηρίζουμε μέσα στα ζόρια μας και να τους βάζουμε στα σπίτια μας.
Και το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό όλοι, μέχρι και τον τελευταίο.
Η καλή φήμη της ντόπιας και διεθνούς Αλληλεγγύης επί ελληνικού εδάφους είναι πολύ γνωστή σε ολόκληρο το προσφυγικό κύμα.
Ως εκ τούτου, προφανώς δεν θέλουν να μας βλάψουν ή να μας αναστατώσουν.
Το μόνο που ζητούν, ευρισκόμενοι σε απόγνωση και φόβο, είναι να φύγουν από τη χώρα μας, όπως ακριβώς έφυγαν 1 εκ. άνθρωποι μέχρι τώρα πριν από αυτούς, χωρίς ν' ανοίξει μύτη.
Άρα, μαζευτείτε όσοι βιαστήκατε να κηρύξετε “ιερό πόλεμο” ή τζιχάντ ή θρησκευτική βεντέτα μεταξύ ντόπιων και προσφύγων.
Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σύγκρουση μεταξύ μας.
Και ούτε θέλουμε, ούτε έχουμε ανάγκη, ούτε και χρειαζόμαστε τώρα να συγκρουστούμε με τους πρόσφυγες.
Η μόνη σύγκρουση είναι μια και είναι κοινή.
Είναι η σύγκρουση με την Ε.Ε. και σ' αυτήν εμείς είμαστε δυναμικά στο πλευρό τους και φωνάζουμε μαζί τους:
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Με αυτά όλα στο μυαλό μας και με όση ψυχραιμία και νηφαλιότητα διαθέτει η καθεμία και ο καθένας πρέπει όλοι πορευτούμε στο εξής, τώρα που τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Το τελευταίο που θέλουμε είναι οργή, υστερίες και πανικός. Και ας εργαστούμε όλες και όλοι για το καλύτερο, και για τους πρόσφυγες και για εμάς.
-------
φώτο από το Κέντρο στη Μόρια /MSF
