Γράφει: Μιχάλης Μπάκας
Την Παρασκευή 20/7 το βράδυ ολοκληρώθηκε στην Ερεσό η διαδικασία διαβούλευσης και ενημέρωσης των πολιτών για το έργο εγκατάστασης 153 ανεμογεννητριών στη Δυτική Λέσβο. Εκτός της επενδύτριας εταιρείας στην ενημέρωση παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Λέσβου κ Βουνάτσος, ο αντιδήμαρχος κ Βατός, ο Περιφερειάρχης κ Γιακαλής και ο Αντιπεριφερειάρχης περιβάλλοντος κ Μάρκου. Δεκάδες πολίτες της περιοχής αλλά και όλου του νησιού συμμετείχαν στην ενημέρωση, έθεσαν τις ερωτήσεις τους στην εταιρεία αλλά εξέφρασαν και τη θέση τους για το έργο. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών φάνηκε από την αρχή ότι ήταν αρνητικοί απέναντι στην επένδυση, γεγονός που εκνεύρισε τους αυτοδιοικητικούς, που σε αντίθεση με την εταιρεία που με «επαγγελματική» υπομονή άκουγε τις παρατηρήσεις των πολιτών και αγόγγυστα δεχόταν τις παρατηρήσεις τους, οι τοπικοί μας άρχοντες πολλές φορές έχασαν την ψυχραιμία τους και επιτέθηκαν χωρίς λόγο σε πολίτες.
Δεν θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες για τα υπέρ και τα κατά του έργου. Για το ζήτημα έχουν αναφερθεί πολλοί πολίτες, επιστήμονες και φορείς και μπορεί εύκολα όποιος θέλει να ενημερωθεί για αυτό. Τις επόμενες ημέρες και με την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαβούλευσης οι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταθέσουμε την άποψη μας αναλυτικά.
Από τη συνάντηση της Ερεσού όμως έφυγα μετά τα μεσάνυχτα με δύο βασικές σκέψεις τις οποίες αναλύω σύντομα παρακάτω:
· Βασική αρχή της επιστήμης αλλά και της πολιτικής πιστεύω είναι να καταλήγεις σε θέση και άποψη για ένα θέμα αφού ακούσεις όλες τις γνώμες, ιδιαίτερα όταν κατέχεις μια θεσμική θέση, που να σου επιβάλει να είσαι αντικειμενικός. Πολύ πριν ακόμα λήξει η περίοδος διαβούλευσης, πριν διαβάσουν τις επίσημα κατατεθημένες σχετικές ενστάσεις φορέων και πολιτών, πριν ακόμα δεχτούν τις εισηγήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες τους, οι αυτοδιοικητικοί μας έχουν πάρει θέση αναφανδόν υπέρ του έργου. Σε συνέχεια αυτού, είναι τραγικό το γεγονός να παρουσιάζονται οι τοπικοί μας άρχοντες βασιλικότεροι του βασιλέως, στην υπεράσπιση της επενδυτικής πρότασης της ιδιωτικής εταιρίας Rokas- Ibedrola. Όπως είχα αναφέρει πριν 6 χρόνια στην πρώτη παρουσίαση της εταιρείας στη Μυτιλήνη, έχω την αίσθηση ότι δυστυχώς στα μάτια τους γυρίζουν δολάρια (ή καλύτερα τώρα Ευρώ) όπως του Σκρουτζ Μακ Ντακ στο γνωστό κόμικ. Δεν πιστεύω ότι είναι τόσα πολλά τα ανταποδοτικά οφέλη που προσφέρει η εταιρεία για τον τόπο, για να έχουν τόσο μεγάλο πάθος υπεράσπισης της, και σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπερασπιστούν τη θεσμική τους θέση και να διατηρήσουν έστω και την τελευταία στιγμή την αμεροληψία τους.
· Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πραγματικά της μόδας η ανοικτή διακυβέρνηση (opengov), οι ανοικτές πολιτικές διαδικασίες, η διαβούλευση με τους πολίτες, και οι συμμετοχικές διαδικασίες. Δυστυχώς όμως, από ότι φαίνεται, καλές ιδέες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη δημοκρατία, μας έρχονται να τις εφαρμόσουν πολιτικοί των περασμένων διαδικασιών, που για αυτούς πολίτης είναι χρήσιμος ως ψηφοφόρος που κάθε 4 χρόνια πρέπει να τους στηρίζει με του κουκί του. Ακούστηκε από χείλη αυτοδιοικητικού την Παρασκευή ότι «αυτοί είμαστε, εάν θέλατε να μην μας ψηφίζατε και θα μας ξανακρίνετε σε 2 χρόνια, που θα έχουμε και πάλι εκλογές». Κάθε κριτική αντιμετωπίζεται ως προσωπική επίθεση, με «υποχθόνια» κομματικά κίνητρα, και δυστυχώς και στη συνάντηση της περασμένης Παρασκευής οι αυτοδιοικητικοί πολλές φορές εκνευρίστηκαν και επιτέθηκαν κατά πολιτών πολλές φορές εκτός ορίων και με πολύ ειρωνικό τρόπο. Αντίστοιχα φαινόμενα εκνευρισμού αλλά χαμηλότερης έντασης εμφανίστηκαν και από την πλευρά των πολιτών αλλά προφανώς δεν μπορώ να τους κρίνω με τον ίδιο τρόπο. Σε μια ανοικτή τέτοια συνάντηση δίνεται επιτέλους η ευκαιρία στον πολίτη να μιλήσει ανοικτά και οι πολιτικοί μας πρέπει αυτό να το σέβονται. Και να έχουν τα αυτιά τους ανοικτά. Και να ακούνε. Από ότι φαίνεται, καλή η δημοκρατία και η διαβούλευση, αλλά για τους τοπικούς μας "άρχοντες" μας η κατάσταση δεν αντέχεται όταν οι άλλοι διαφωνούν μαζί τους.
Το σκηνικό της περασμένης Παρασκευής μου θύμισε τη γνωστή ποδοσφαιρική ατάκα, της εποχής μετά την παράγκα, «δεν αντέχεται αυτό το 50-50», όπως χρησιμοποιήθηκε από παράγοντες του ποδοσφαίρου για την ελληνική διαιτησία. Η ελληνική κρίση εκτός από οικονομική είναι καίρια πολιτική και θεσμική και απαιτείται αλλαγή του τρόπου σκέψης των πολιτικών μας για να ξεφύγουμε από τα λάθη του παρελθόντος. Το ρουσφέτι, οι μικροκομματικοί χειρισμοί και το παλαιοκομματικό κράτος για πολλούς από εμάς είναι παρελθόν. Η πραγματική συμμετοχή του πολίτη, αποτελεί πλέον και θεσμική υποχρέωση όλων των διαδικασιών, όπως εκφράζεται και στον Καλλικράτη με τα συμβούλια διαβούλευσης και το συνήγορο του πολίτη. Το ερώτημα είναι διπλό, θέλουν κάτι τέτοιο οι πολιτικοί μας ή ακόμα και εάν θέλουν, μπορούν; Κλασικό παράδειγμα αδυναμίας του πολιτικού μας συστήματος αποτελεί το φαινόμενο ότι στην περιοχή μας η επιτροπή διαβούλευσης του δήμου υπολειτουργεί, στην Περιφέρεια βορείου Αιγαίου δεν έχει συγκληθεί ποτέ ενώ οι συνήγοροι του πολίτη σε δήμο και περιφέρεια δεν έχουν ακόμα ενεργοποιηθεί...
