yle="text-align: justify;">
Τελευταία στην τοπική κοινωνία της Μυτιλήνης μην μπορώντας πλέον να κρύψουν την προσφυγική μας καταγωγή έχει αρχίσει ο από παλιά αραχνιασμένος επιχειρηματικός οχετός πως εμείς ήμασταν άλλοι μετανάστες,εμείς ήμασταν ΕΛΛΗΝΕΣ.
Τα περισσότερα γι'αυτήν την ανοησία έχουν ειπωθεί, όποιος δεν θέλει να νοιώσει έστω και για μισή ώρα στην ζωή του συμπόνια,συμπαράσταση,αλληλεγγύη για κάποιον που χάνει τα πάντα η που πεινάει στην χώρα του δεν μπορείς να τον πείσεις. Πόσο μάλλον αν μιλάμε για ηλικίες 60+ που εκείνοι τα ξέρουν όλα ή για φανατισμένα πιτσιρίκια που την ώρα του μαθήματος της Ιστορίας λείπανε..
Προφανώς δεν παίζει στιγματισμός απο την πλευρά μου αλλά παρατηρώντας την νεοναζιστική νεολαία βλέπεις παιδάκια ή και 50χρονα παιδάκια που ψάχνανε νόημα στην ζωή τους, που ψάχναν μια συνέχεια της εφηβικής τους ζωής. Και τι καλύτερο τώρα που έχουν και την συγκατάθεση των μεγάλων...
Στο θέμα μου λοιπόν, ως κοινωνιολόγος και κοντά στην προσφυγική κρίση απο την αρχή δεν είδα ούτε αρματωμένους τζιχαντιστές, ούτε επιθετικούς ανθρώπους, προφανώς σε όλους τους κήπους υπάρχουν και τα αγκάθια! Στην οικογένεια μας δηλαδή δεν έχουμε και κάποιον που απαιτεί περισσότερη σημασία και χρόνο; Το να τον απομονώσεις τι θα καταφέρεις;Φασαρίες και να έχει γεμίσει με ζημιές όλο το σπίτι..
Πλέον στο νησί υπάρχουν άνθρωποι που είναι περισσότερο απο έξι μήνες εγκλωβισμένοι με μοναδική πολυτέλεια ένα πιάτο φαί και σκήνες που μπάζουν. ΕΣΥ ΘΑ ΖΟΥΣΕΣ ΕΤΣΙ;ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕ;Ναι ξέρω '' ε εντάξει να τους γυρίσουν πίσω τότε''. Σύμφωνοι να πάνε από εκεί που ήρθανε, ξέρεις όμως από που ήρθαν; Αλήθεια όμως ξέρεις;Απόλυτη φτώχεια που δεν θα ζήσεις ποτέ και σκοτωμένα παιδιά στους δρόμους! Και σε ρωτάω είσαι τόσο σκληρός άνθρωπος που θες κάποιον να γυρίσει εκεί; Είσαι τόσο ΕΛΛΗΝΑΣ που δεν θες άλλους εδώ γιατί δεν χωράνε;
Όταν οι παππούδες μου μεταναστεύαν στον τωρινό Ελλαδικό χώρο τους λέγανε να πάνε πίσω,ΠΟΥ ΠΙΣΩ;;; ''Τουρκόσποροι ήρθαν στην γειτονιά μας,να προσέχετε!!'' Ο μύθος που φτιάξαμε στην Ελληνικές ταινίες για τον πετυχημένο Ελληνοαμερικάνο δεν είναι η πραγματικότητα, δεν ήμασταν ούτε καλά παιδιά στο εξωτερικό ούτε Άγιοι,ξέρεις γιατι;; Ήμασταν απεγνωσμένοι σε ξένο τόπο, έπρεπε να ζήσουμε την οικογένεια μας... Ας ηρεμήσουμε και ας βρούμε όσα θα μας κάνουνε τους ιδανικούς ανθρώπους για τα παδιά μας και τον τόπο μας.
Και για να μην μπερδευτείτε συμφωνώ πως το νησί πρέπει να αποσυμφωρηθεί άμεσα, σ'αυτήν την αλήθεια μην γίνουμε μισάνθρωποι, θα πρέπει μετά που θα φύγουν οι μετανάστες να ζήσουμε μεταξύ μας και βλέπω να βρίσκουμε καινούρια προβλήματα..
Μια φωνή που ακόμα ελπίζει στους Μυτιληνιούς που έζησε τόσα χρόνια, που τον φασισμό του νησιού τον κλείσαμε σ'ενα γραφείο και στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Αντώνης Καλαθάς
