Ανθρακικό αποτύπωμα ελαιοκομίας Λέσβου

Το ανθρακικό αποτύπωμα ορίζεται ως το σύνολο των εκπομπών του αερίου του θερμοκηπίου (CO2, CH4, N20 κ.α) που προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα από ένα άτομο, οργανισμό, εκδήλωση ή προϊόν.
Το ανθρακικό αποτύπωμα ενός προϊόντος όπως το λάδι στην προκειμένη περίπτωση είναι το συνολικό διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και τα υπόλοιπα αέρια του θερμοκηπίου τα οποία εκπέμπονται κατά τη διάρκεια ζωής (κύκλο ζωής) του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής του, της χρήσης του και της τελικής απόρριψής του.

Σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από το τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπολογίστηκε το ανθρακικό αποτύπωμα του λεσβιακού ελαιόλαδου και για τις τρείς καλλιεργούμενες ποικιλίες του νησιού (αδραμυτινή, κολοβή και λαδολιά) σε σύγκριση μάλιστα βιολογικής και συμβατικής μεθόδου.
Οι εργασίες που εξετάστηκαν και αναλύθηκαν ενεργειακά είναι η κατεργασία του εδάφους, το κλάδεμα, η λίπανση, η αντιμετώπισης εχθρών, η συγκομιδή και η τοποθέτηση-απομάκρυνση ελαιόδιχτων.
Η «λαδολιά» βρέθηκε να έχει τις χαμηλότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (CΟ2, CH4 και N2O) ακολουθούμενη από την «κολοβή» και τέλος την «αδραμυτινή». Επίσης, τα βιολογικά συστήματα παρουσιάζουν χαμηλότερες εισροές σε σχέση με το συμβατικά.
Συγκριτικά με άλλες περιοχές της Ελλάδος τα αποτελέσματα έδειξαν μικρότερο ανθρακικό αποτύπωμα για τους ελαιώνες της Λέσβου απ’ ότι με Πελοπόννησο ή Κρήτη, όπου η καλλιέργεια είναι εντατικότερη.
Με τον υπολογισμό του αποτυπώματος μπορεί να γίνει η περιβαλλοντική πιστοποίηση του προϊόντος, από διεθνώς αναγνωρισμένους φορείς. Η πιστοποίηση του ελαιολάδου αποσκοπεί στην απόκτηση οικολογικού σήματος το οποίο θα συνοδεύει το προϊόν και το καθιστά ανταγωνιστικό στις διεθνείς αγορές, δίνοντας του παράλληλα και την ανάλογη προστιθέμενη αξία.

*Γεωπόνος ΑΠΘ, GIS MSc 

Ελιά-ο θησαυρός του Β. Αιγαίου