style="text-align: justify;">
Ένα τεράστιο σπερματοζωάριο -ίσως μεγαλύτερο και από τον ίδιο τον οργανισμό που το φιλοξενούσε- και το παλαιότερο που έχει βρεθεί ποτέ με ηλικία από το 16 έως 23 εκατομμύρια χρόνια ανακάλυψαν ευρωπαίοι επιστήμονες.
Το εν λόγω σπερματοζωάριο (γαμέτης) προέρχεται από ένα μαλακόστρακο σαν μικρή γαρίδα, που έμοιαζε σαν φασόλι με πόδια και είναι 20 φορές μεγαλύτερο από ένα ανθρώπινο σπερματοζωάριο. Ωστόσο, μεγαλύτερο σπερματοζωάριο που έχει ανακαλυφθεί ανήκει σε μια μύγα «δροσόφιλα» και ξεπερνά σε μήκος τα πέντε εκατοστά.
Το απολιθωμένο σπερματοζωάριο ανακάλυψαν ερευνητές με επικεφαλής τη γεωβιολόγο Ρενάτε Μάτζκε-Κάρατζ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιαν του Μονάχου, ενώ η μελέτη του απολιθώματος έγινε με τη βοήθεια ακτίνων-Χ στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Συγχρότρου στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας.
«Είναι αξιοθαύμαστο ότι ο τρόπος αναπαραγωγής αυτών των μικρών μαλακόστρακων έχει ουσιαστικά παραμείνει αμετάβλητος μέχρι σήμερα» δήλωσε η Μάτζκε-Κάρατζ . Είναι, επίσης, εντυπωσιακό ότι το σπερματοζωάριο είχε μήκος 1,26 χιλιοστών, πιθανώς μεγαλύτερο και από το μήκος του ίδιου του υδρόβιου οργανισμού, που έφθανε τα 1,2 έως 1,3 χιλιοστά.
Οι επιστήμονες δεν έχουν διακριβώσει τους λόγους για τους οποίους ένα τόσο μικρό πλάσμα χρειαζόταν έναν τόσο μεγάλο γαμέτη, ο οποίος ήταν «κουλουριασμένος» μέσα στα σεξουαλικά όργανα, γι’ αυτό έφθανε σε τέτοιο μήκος.
Το αρχαίο μαλακόστρακο ζούσε σε στάσιμα νερά μέσα σε ένα σπήλαιο. Η ιδιαιτερότητα του σπερματοζωαρίου του είναι ότι δεν διαθέτει τη χαρακτηριστική ουρά που διαθέτουν τα περισσότερα αναπαραγωγικά κύτταρα για να κινηθεί, αλλά ένα μόνο μεγάλο επίμηκες κεφάλι και μπορούσε να κινηθεί χάρη σε συνεχείς συσπάσεις που έκανε η μεμβράνη του.
Το προηγούμενο αρχαιότερο γνωστό σπερματοζωάριο μαλακόστρακου ήταν ηλικίας μόλις 15.000 ετών. Παλαιότερα, είχε βρεθεί ένα ακόμη αρχαιότερο σπερματοζωάριο μέσα σε ένα έντομο ηλικίας περίπου 40 εκατ. ετών, το οποίο όμως δεν ήταν απολιθωμένο, αλλά παγιδευμένο μέσα σε κεχριμπάρι.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση βιολογίας της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας “Proceedings of Royal Society B”.
πηγή: econews
