Παραδοσιακοί και δημιουργικοί ουζομεζέδες συνυπάρχουν σε αυτό το ουζερί της Λέσβου, όπου τρώμε καλά και περνάμε ακόμα καλύτερα.
Τα στενά δρομάκια στο κέντρο της πόλης είναι πάντα γεμάτα κόσμο, κυρίως ντόπιους, αλλά και αρκετούς επισκέπτες. Η Μυτιλήνη είναι μια όμορφη πόλη, προσφυγομάνα από γεννησιμιού της, μέσα στην οποία πάντοτε μπερδεύομαι και χάνομαι, μάλλον γιατί έχει θάλασσα από δυό μεριές και δυσκολεύομαι να προσανατολιστώ. Το Πέλαγο βρίσκεται στα Λαδάδικα, σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της, δύο τρείς δρόμους πίσω από το λιμάνι, χωμένο μέσα σε δαιδαλώδη σοκάκια γεμάτα μικρομάγαζα όλων των λογιών. Πολλοί ξαποσταίνουν στα τραπεζάκια του μετά τα ψώνια τους, κι ακόμα περισσότεροι επιστρέφουν τα βράδια που λειτουργεί ως μουσικό εντευκτήριο –όπως συστήνεται–, και οι μεζέδες σερβίρονται μετά μουσικής.
Το Πέλαγο είναι ένα ούτως ειπείν καλλιτεχνικό ουζερί, με μουσική σκηνή που φιλοξενεί τοπικά μουσικά σχήματα και όχι μόνο. Λογαριάζει την ύπαρξή του ως μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της «Λεσβιακής Άνοιξης» της δεκαετίας του 1920, όταν μέσα από το δράμα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς των Μικρασιατών, η Λέσβος κέρδισε όχι μόνο σε ποσότητα, αλλά και σε ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού. Εκείνη τη χρονική περίοδο και τα μετέπειτα χρόνια, οι καφενέδες και τα ουζερί του νησιού αποτελούσαν τόπο συνάντησης σπουδαίων προσωπικοτήτων της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της Λέσβου και της Ελλάδας ολόκληρης –βλ. Ελευθέριος Βενιζέλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Στρατής Μυριβήλης, Οδυσσέας Ελύτης, Τεριάντ, κ.ά. Στα στέκια όπου σύχναζαν ζυμώνονταν οι δημόσιες εξελίξεις του τόπου.
Στο Πέλαγο τσιμπολογάμε λιχουδιές για τη μέση, φτιαγμένες μόνο με τοπικά προϊόντα, κατάλληλες για πολύ ουζάκι, μουσική και τραγούδι. Θα βρούμε τα κλασικά παστά, όπως κολιό, λακέρδα, παπαλίνα, και ντόπιες συνταγές όπως γκιουσλεμέδες (τυροπιτάκια), σουγάνια (κρεμμυδοντολμάδες με κύμινο), φασόλια πιάζ και πρόβατο κρασάτο. Υπάρχουν όμως και πιο ιδιαίτεροι μεζέδες, ένα τσικ πειραγμένοι χωρίς υπερβολές, από τον σεφ Γιώργο Κατσαούνο που επιμελείται το μενού. Παράδειγμα ο χοιρινός λαιμός που σιγομαγειρεύεται με πετιμέζι, πορτοκάλι και δεντρολίβανο, το χταπόδι ψητό στον φούρνο με αστεροειδή γλυκάνισο και εστραγκόν, οι ψητές πιπεριές Φλωρίνης που είναι γεμισμένες με τυριά.
Νικολέτα Μακρυωνίτου
Φωτογραφίες: Μιχάλης Παππάς
Εικονογράφηση: Ακριβή Κάκκαβα
