Άρθρα - Γνώμες

31/05/2014 - 16:59

Παρα-τράπεζες θεμάτων

yle="text-align: justify;">του Κώστα Βελούτσου

Σαν κάτι να μην μου ακούγεται καλά, με αυτό το θέμα της τράπεζας των θεμάτων που εφαρμόζεται από φέτος στους μαθητές της Α΄ Λυκείου. Θεωρώ άδικο το μέτρο, για την προχειρότητά του και για τα στενά χρονικά περιθώρια που είχε βάλει για την εφαρμογή του το υπουργείο παιδείας.   

Κατ’ αρχήν η θέση του υπουργείου παιδείας, λέει συνοπτικά ότι, το ζητούμενο είναι η ισοτιμία της ύλης σε όλα τα σχολεία και όχι η ύπαρξη σχολείων πολλαπλών ταχυτήτων. Εξάλλου στόχος του υπουργείου Παιδείας με τη δημιουργία τράπεζας θεμάτων είναι όλοι οι μαθητές να έχουν ισότιμη πρόσβαση στην ύλη.

Μέχρι εδώ ας πούμε πως συμφωνώ, αν και δεν υπήρξε ούτε διάλογος με τους υπεύθυνους φορείς, ούτε ενημέρωση, και το χειρότερο δεν εφαρμόστηκε τουλάχιστον πειραματικά όπως ισχύει σε κάθε περίπτωση. Κι εδώ είναι το δικό μου «κατηγορώ» προς τον υπουργό της παιδείας τον κ. Αρβανιτόπουλο, που πιστεύω ότι είναι εκτός -εκπαιδευτικής- πραγματικότητας, και δικαίως του προσάπτουν αρκετά οι εκπαιδευτικοί, για τα άδικα μέτρα που έχει πάρει σχετικά με το παραπάνω, τις αξιολογήσεις και τις συγχωνεύσεις των σχολείων, που κάθε άλλο παρά αθώοι είναι οι σκοποί και οι στόχοι του.

Η πλευρά όμως των καθηγητών, πολύ σωστά υποστηρίζει ότι το μέτρο της τράπεζας θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας όπως είναι ο ακριβής ορισμός του, είναι ο αδύνατος κρίκος αυτού του συστήματος, αφού δεν είναι καθόλου συνυφασμένο με τις αρχές της εκπαίδευσης. Ένα μέτρο που φορτώνει με ψυχολογική πίεση τους μαθητές οι οποίοι θα μπουν στη διαδικασία, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να λύσουν περισσότερα θέματα, ξενυχτώντας, κάτι που θα τους γεμίσει άγχος και εξάντληση στην προσπάθεια αυτή. Έτσι η αποτυχία είναι δίπλα τους αλλά και οι χαμηλές βαθμολογίες, με ό, τι συνεπάγεται απ’ αυτό για τους ίδιους, αλλά και για τους γονείς τους.

Το υπουργείο παιδείας υποστηρίζει ότι με το μέτρο αυτό θα πατάξει την παραπαιδεία, που μεταξύ μας, η ανοδική της πορεία έχει πια ξεφύγει για τα καλά και πέρα από κάθε όριο.  Πώς θα την πατάξετε κ. υπουργέ όταν όλοι οι μαθητές από την καινούρια χρονιά, αν όχι από την φετινή, θα καταφύγουν στην ασφαλή(;) λύση των φροντιστηρίων με περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση του οικογενειακού τους προϋπολογισμού;.

Από την πλευρά τους όλοι οι μαθητές θα προσπαθήσουν, καταφεύγοντας  στην παραπαιδεία, να λύσουν περισσότερα θέματα για να πετύχουν την κλήρωση που θα γίνει στις εξετάσεις, αντί να διδαχθούν από τους σχολικούς καθηγητές και να μάθουν, κάνοντας τα φροντιστήρια να φουντώσουν, και κατ’ επέκταση  να καταργήσουν την δημόσια παιδεία που έτσι κι αλλιώς προς αυτήν την κατεύθυνση οδεύει, και μάλιστα με γρήγορα βήμα.

Όσο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν γίνεται λόγος γι’ αυτήν. Μια Ελλάδα ασφυκτικά γεμάτη από φοιτητές, δίχως αύριο όμως.  Ούτε λόγος φυσικά για κάποιες σχολές που δεν αντέχουν άλλους εισακτέους, όπως -αναφέρω ενδεικτικά- το μαθηματικό, η ιατρική, το θεολογικό, και άλλες τόσες και τόσες.

Από τα παραπάνω πολύ εύλογα προκύπτει πως η όποια σχολική μόρφωση, με τα πρόχειρα μέτρα  είναι για την ελίτ της κοινωνίας μας, οδηγώντας στην έξοδο μαθητές, της πλεονάζουσας πια στα όρια της φτώχειας τάξης. Όπως άλλωστε ανήκουμε οι περισσότεροι, και σε μεγάλο ποσοστό, που θα ψάχνουμε σχολεία δεύτερης ευκαιρίας για τα παιδιά μας, που κάθε άλλο παρά γνώση προσφέρουν.

Πιστεύω ότι πετύχατε να σπείρετε τον φόβο και τον πανικό στο σύνολο του κόσμου, και πολύ περισσότερο στην ελπίδα και το μέλλον του αύριο της Ελλάδας, τα παιδιά και τους μαθητές.

Η ανάπτυξη, που ακούω ότι έρχεται, και η ομαλή πορεία της χώρας προς την έξοδο από την εδώ και χρόνια κρίση, που διατυμπανίζουν σύσσωμοι υπουργοί και βουλευτές, πρέπει άμεσα να γίνει επιτακτική ανάγκη, ξεκινώντας από την παραπαίουσα παιδεία. Η ανάπτυξη θεωρώ πως δεν θα έρθει με πρόχειρα μέτρα που πολύ καλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν οδηγούν πουθενά.

Μοιράσου το άρθρο!