Βιβλίο

17/01/2022 - 08:38

«Ο Αίσωπος και οι μύθοι του», το νέο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή

Με τον Αίσωπο καταπιάνεται η συγγραφέας και μεταφράστρια παιδικής λογοτεχνίας Ράνια Μπουμπουρή στο τελευταίο της βιβλίο: «Ο Αίσωπος και οι μύθοι του», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός σε εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος.

«Συζητώντας με τα παιδιά για πολλά και διάφορα θέματα όλα αυτά τα χρόνια, διαπίστωσα ότι ενώ το όνομα του Αισώπου τούς είναι γνωστό, όπως και κάποιοι μύθοι του, τα παιδιά δε γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για το ποιος ήταν ο Αίσωπος και πώς από δούλος που δεν είχε στον ήλιο μοίρα κατόρθωσε να γίνει εκλεκτός προσκεκλημένος των πιο ισχυρών βασιλιάδων της εποχής. Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα να γράψω την ιστορία του σαν παραμύθι και ν’ αποδώσω έμμετρα πέντε διαλεχτούς μύθους του», σημειώνει η Ράνια Μπουμπουρή. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται οι μύθοι: «Το λιοντάρι και ο ποντικός», «Ο ψεύτης βοσκός», «Η χελώνα και ο λαγός», «Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας», «Ο Βοριάς και ο Ήλιος».

«Ο Αίσωπος ήταν μυθοποιός, που σκαρφιζόταν μύθους και τους αφηγούνταν, δεν ήταν συγγραφέας και δεν τους κατέγραψε ο ίδιος. Κι αυτό επίσης είναι κάτι που δεν το γνωρίζουν τα περισσότερα παιδιά. Η δική μας προσπάθεια με τη συλλογή αυτή είναι να φέρουμε τον Αίσωπο πιο κοντά στα παιδιά τόσο μέσα από τους μύθους του, όσο και μέσα από την περιπετειώδη ζωή του», μας εξήγησε και μας έδωσε μια γεύση από την αρχή του βιβλίου:

«Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας μυθοποιός. Όχι ηθοποιός, από αυτούς που παίζουνε στο θέατρο. Μυθοποιός, που σκάρωνε με τον νου του μύθους, δηλαδή μικρά παραμύθια, όταν ήθελε να πει τη γνώμη του για κάτι. Τον έλεγαν Αίσωπο και ήταν ξακουστός στα πέρατα του κόσμου για τη σοφία του. Όταν μιλούσε, όλοι σταματούσαν ό,τι έκαναν για να τον ακούσουν. Όταν σκεφτόταν, όλοι έκαναν ησυχία για να μην τον ενοχλήσουν. Όταν επισκεπτόταν μια πόλη, όλοι μαζεύονταν στην πλατεία για να τον γνωρίσουν. Ο νους του κατέβαζε ένα σωρό ωραίους μύθους με λαγούς και με χελώνες, με αλεπούδες σ’ αμπελώνες, με λιοντάρια και ποντίκια, με μυρμήγκια και τζιτζίκια, μ’ έντομα, πτηνά και ζώα, πονηρά μα και αθώα, με ανθρώπους και θεούς, με μεγάλους και μικρούς…»


ρ

Μοιράσου το άρθρο!