style="text-align: justify;">Γράφει η Πέλλη Γιακουμή / εφημερίδα Τα ΝΕΑ της Λέσβου
Στη Μυτιλήνη βρέθηκε ακολουθώντας τα χνάρια του Έλληνα προπάππου της μια Γερμανίδα υπήκοος, έναν αιώνα περίπου, μετά την παραμονή του στη Γερμανία στα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη γέννηση του παππού της. Η Ρέμπιγκερ Γκέσιν (Rabiger Gesine) έμαθε το 2008 ότι έχει ελληνικές ρίζες όταν πληροφορήθηκε ότι ο παππούς της ήρθε στον κόσμο ως νόθο παιδί μετά τη σύντομη σχέση του Έλληνα προπάππου της, με τη μητέρα του.
Ο προπάππους της, φέρεται να επέστρεψε στην Ελλάδα και να μην έμαθε ποτέ ότι η γυναίκα με την οποία είχε σχέση πίσω στη Γερμανία, έφερε στον κόσμο το παιδί τους. Η δισέγγονή του σήμερα, ξεκίνησε ένα ταξίδι αναζητώντας βήμα – βήμα τη διαδρομή του προπάππου της, έχοντας στο πλευρό της Γερμανικό τηλεοπτικό συνεργείο που καλύπτει την ιστορία της για τις ανάγκες τηλεοπτικής εκπομπής.
«Έμαθα το 2008 για την ελληνική καταγωγή μου και αποφάσισα να ξεκινήσω μια προσπάθεια να γνωρίσω ότι μπορώ για τον Έλληνα προπάππου μου. Να περπατήσω στους τόπους που έζησε, ν’ ακούσω την ιστορία του» λέει στα «Νέα της Λέσβου» η Ρέμπιγκερ Γκέζιν .
Η αναζήτησή της, την έφερε την Παρασκευή μέχρι τη Μυτιλήνη όπου σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει, έζησε ο προπάππος της, χωρίς να αποκλείεται να κατάγεται και από το νησί.
Το όνομά του είναι Βαρούτης Ιωάννης. Ήταν στρατιωτικός ιερέας και στη διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου ήταν και εκείνος ανάμεσα στους περίπου 7000 Έλληνες στρατιώτες από το Δ’ Σώμα Στρατού που το Σεπτέμβριο του 1916- δυο χρόνια μετά την έκρηξη του πολέμου- παραδόθηκαν αμαχητί στους Γερμανούς και μεταφέρθηκαν στην πόλη Γκέρλιτς της Γερμανίας, στα σημερινά Γερμανοπολωνικά σύνορα.
Την εποχή εκείνη ο Ιωάννης Βαρούτης υπηρετούσε την Καβάλα. Είχε κατακτηθεί η Ανατολική Μακεδονία από τους Βούλγαρους που ήταν σύμμαχοι των Γερμανών. Για να μην πέσουν αιχμάλωτοι οι Έλληνες στρατιώτες στα χέρια των Βουλγάρων προτίμησαν να ζητήσουν «φιλοξενία» από την ίδια τη Γερμανία. Η Ελλάδα ήταν τότε διχασμένη σε βασιλικούς και βενιζελικούς.
Οι Έλληνες διέμειναν μέχρι το Φεβρουάριο του 1919 στο στρατόπεδο «Moys». Στη συνέχεια οι περισσότεροι επέστρεψαν στην Ελλάδα και κάποιοι λίγοι διασκορπίστηκαν στη Γερμανία. Στο Γκέρλιτς μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην πόλη αλλά το βράδυ έπρεπε να επιστρέφουν. Οι ανώτεροι αξιωματικοί είχαν τη δυνατότητα μάλιστα να νοικιάζουν και σπίτια. Οι Έλληνες στρατιώτες ζούσαν εκεί σε ένα ιδιότυπο καθεστώς «προνομιακής» αιχμαλωσίας.
«Ο προπαππούς μου έμεινε στο Γκέρλιτς από το 1916 μέχρι το 1916. Μέσα σε εκείνο το διάστημα γνώρισε μια νεαρή Γερμανίδα με την οποία είχαν σχέση και χωρίς να γνωρίζει ότι εκείνη ήταν έγκυος, επέστρεψε στην Ελλάδα. Η γυναίκα αυτή έφερε στον κόσμο τον παππού μου, στον οποίο μίλησε για τον Έλληνα πατέρα του», μας λέει η Ρέμπιγκερ Γκέζιν.
«Όταν έμαθα για την ιστορία του αποφάσισα να ξεκινήσω μια έρευνα για να βρω τα σημεία που έζησε ο προπάππους μου» μας λέει .
Από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο προπαππούς της γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα στις Νέες Κυδωνίες στα απέναντι τουρκικά παράλια και έζησε στη Μυτιλήνη για κάποιο χρονικό διάστημα. Η αναζήτησή της στα δημοτολόγια του Δήμου Λέσβου την οδήγησε σε έναν πιθανό συγγενή του προπαππού της τον Ελευθέριο Βαρούτη γεννηθείς το 1919 από το Σκόπελο της Γέρας. Ο άνθρωπος αυτός βέβαια δεν είναι στη ζωή σήμερα, όμως εντόπισε το γιο του, Νικόλαο Βαρούτη ο οποίος ζει στην Αθήνα. Έτσι το βράδυ κιόλας της Παρασκευής επρόκειτο να συνεχίσει το ταξίδι της για την Αθήνα προκειμένου να συναντηθεί με άνθρωπο που πιθανόν να γνωρίζει κάτι παραπάνω για τον προπαππού της.
Η Ρέμπιγκερ Γκέζιν μας λέει ότι αισθάνεται κατά ένα μέρος της Ελληνίδα. Μαζί με το σύζυγό της, ο οποίος δεν λείπει από το πλευρό της σε όλη αυτή την αναζήτηση, έχουν αγοράσει ένα σπίτι στο Αίγιο και τα καλοκαίρια τα περνάνε στην Ελλάδα με την οικογένειά τους. Μαθαίνει μάλιστα και την ελληνική γλώσσα αν και όπως σχολιάζει είναι πολύ δύσκολη. «Χαίρομαι που έχω ρίζες ελληνικές. Τα καλοκαίρια είμαι ελληνίδα γιατί εδώ » μας λέει η ίδια γελώντας
Η ιστορία της Ρέμπιγκερ Γκέζιν θα προβληθεί σε τηλεοπτική εκπομπή της Γερμανίας και γι’ αυτό και στη διαδρομή της την ακολουθεί ένα τηλεοπτικό συνεργείο της εταιρείας παραγωγής “Noe film”.
αναδημοσίευση από lesvosreport.gr
