Μια μαρτυρία και ένας προβληματισμός για τον παιδεραστή της Μυτιλήνης
Χρόνος ανάγνωσης :
2'Πριν λίγες μέρες η κοινωνία της Μυτιλήνης συγκλονίστηκε από την υπόθεση του 81χρονου που ασέλγησε σε τσιγγανάκι σε πάρκο της Μυτιλήνης. Ο ηλικιωμένος άντρας προφυλακίστηκε και η είδηση αργά ή γρήγορα θα ξεχαστεί. Η Ιωάννα Βαλλίνα καταθέτει την μαρτυρία ενός φίλου της και το δικό της προβληματισμό. Αλήθεια ο 81χρονος πρώτη φορά επιδόθηκε σ' αυτή του τη "συνήθεια"; Πόσο ένοχη είναι η κοινωνία όταν βλέπει και σιωπά και τι παράδειγμα δίνουμε στα παιδιά;
από την Ιωάννα Βαλλίνα - Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Στο πάρκο της Μυτιλήνης -που δεν πάω συχνά, γιατί πολλά τα παιδάκια, κούνιες, πολλή η φασαρία- ένας πάππους σε ένα παγκάκι, Έλληνας, ασπρομάλλης, με το βιβλιάριο στη σακουλίτσα του φαρμακείου, των περήφανων γηρατειών σα να λέμε, έχει βάλει το χέρι του μέσα στο παντελονάκι ενός αγοριού, πάνω κάτω 12 χρονών.
Πέρνα κόσμος από το παγκάκι. Δεν βλέπουν; Βλέπουν αλλά δεν θέλουν να μπλέξουν;
Ένας φίλος μου το βλέπει, σοκάρεται, κάνει λίγα βήματα, σκέφτεται τι να πράξει, γυρίζει πίσω. Το χέρι ακόμα εκεί! Βάζει τις φωνές, ο κόσμος κοντοστέκεται. Ο γερός κάνει να φύγει. Δυο αστυνομικοί περνούν από κει και επιλαμβάνονται της κατάστασης.
Ο γέρος παραδέχεται: Ε, τι έγινε τον έπιασα, με έπιασε…. (!)
Και η συνέχεια συνήθης: μεταφορά στο τμήμα, προανάκριση, εντοπισμός του παιδιού, καταθέσεις, κλπ. Μήπως μια ωραία, ασυνήθης τιμωρία, τώρα που κάνουμε και περικοπές, θα ήταν να χασει την σύνταξη του και να τη δώσουν στο κέντρο κατά της κακοποίησης, που δημιουργείται στη Λέσβο;
Μια λεπτομέρεια: το παιδάκι ήταν τσιγγανάκι. Που θα πει, πολύ πιθανά, παραμέληση από την οικογένεια, ήθη διαφορετικά από τα δικά μου και πολλά άλλα «άλλοθι», καταρχήν για τους περαστικούς να μην επέμβουν- ελπίζω όχι και για τους εισαγγελείς και δικαστές. Αλλά και επιβαρυντικά δεδομένα για τον κακοποιό γέρο: βρήκε ένα εύκολο θύμα σε ένα παιδί από ομάδα κοινωνικά ευάλωτη. Είχε επίγνωση ότι μπορεί αν μην υπάρξουν συνέπειες.
Και δύο σημαντικά παρελκόμενα του γεγονότος που μας αφορούν όλους και όλες:
Πρώτον, το 90% των κακοποιημένων παιδιών δεν είναι άγνωστα στους κακοποιούς, αλλά μέλη του οικογενειακού και φιλικού τους περιβάλλοντος. Άρα αυτός ο γέρος, τις περασμένες εφτά δεκαετίες τις ζωής του, που είχε περισσότερη ρώμη και θάρρος, δεν θα έχει σίγουρα στο ενεργητικό του πολλές άλλες κακοποιήσεις παιδιών του κύκλου του;
Δεύτερον, τα παιδάκια που παίζουν στο πάρκο, με τις ευαίσθητες κεραίες τους, αν είδαν το γεγονός να συμβαίνει, υπάρχει καμία περίπτωση να γύρισαν το κεφάλι αδιάφορα όπως οι περαστικοί; Τα παιδάκια αυτά, τι παράδειγμα παίρνουν για το τι είναι ανεκτό να συμβαίνει σε ένα πάρκο και μάλιστα στις 11 το πρωί;
Εν κατακλείδι, οι ενεργοί πολίτες έχουν τη δύναμη να περιορίσουν τα κακώς κείμενα. Όταν βλέπεις κάτι που δεν σου αρέσει μην φεύγεις κουνώντας το κεφάλι!
