Στην πλατεία Σαπφούς, στους δρόμους της Μυτιλήνης.... "αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί"

Πάνω από 3.000 άτομα  -  σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων στο Lesvosnews.net - πλημμύρισαν σήμερα το πρωί τους δρόμους της Μυτιλήνης και την Πλατεία Σαπφούς.  Ούτε η βροχή που κάθε τόσο έκανε αισθητή την παρουσία της στάθηκε ικανή να σταματήσει το ποτάμι της οργής. 

Χιλιάδες λαού στη Μυτιλήνη, σε μια πρωτοφανή συγκέντρωση για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, για να παρθούν άμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλειά μας σε Μέσα και Υποδομές.  Η συμμετοχή ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών, με χιλιάδες εργαζόμενους, μαθητές, φοιτητές, αγρότες, γυναίκες, συνταξιούχους, επαγγελματίες να κατακλύζουν την πλατεία Σαπφούς και την Προκυμαία αρκετή ώρα πριν την συγκέντρωση. 

Σήμερα λοιπόν,  Τετάρτη 8 Μαρτίου, οι κάτοικοι της Λέσβου  συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Σαπφούς για να απαιτήσουν το αυτονόητο: να αποδοθούν ευθύνες για το δυστύχημα - έγκλημα στα Τέμπη.  Δυνατό αίτημα που όχι μόνο γέμισε την Πλατεία Σαπφούς αλλά  ήταν τέτοιο το μέγα πλήθος που οι διαδηλωτές κατέβηκαν και κάτω από την Πλατεία και έκλεισαν και τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας στην προκυμαία Μυτιλήνης. 

Η κακοκαιρία, δεν εμπόδισε τον λαό του νησιού μας, να κινητοποιηθεί από κάθε γωνιά του νησιού και να διαδηλώσει ακόμη και με καταιγίδα.

"Το κέντρο της Μυτιλήνης, πάλλονταν από τα συνθήματα και από το μήνυμα πως το έγκλημα αυτό έχει ιστορία και δεν θα μείνει ατιμώρητο. Ξεχωριστό τόνο στην συγκέντρωση έδωσαν οι μαθητές και οι φοιτητές, οι οποίοι καταχειροκροτήθηκαν όταν έφτανε το μπλόκ τους, από τα κεντρικά Λύκεια που είχαν προσυγκέντρωση.  Δεκάδες ήταν τα σωματεία, οι φορείς και οι σύλλογοι, που με τα πανό τους στόλισαν την πλατεία. Ξεχώρισε σε όγκο και παλμό το μπλοκ της επιτροπής αγώνα Πολιχνίτου για τη στήριξη του Κέντρου Υγείας στην περιοχή."  αναφέρει σε ανακοίνωση του το Εργατικό Κέντρο Μυτιλήνης

Ο παλμός που έδωσαν οι μαθητές ήταν μοναδικός. Πάθος και μήνυμα ελπίδας ότι ίσως κάτι καταφέρουν να αλλάξουν... Παιδιά όλων των ηλικιών! 

Χαρακτηριστικό της σημερινής λαοθάλασσας η συμμετοχή ατόμων όλων των ηλικιών.

«Δε φταίει η ώρα ούτε η κακιά η χώρα-φταίνε όσοι κυβέρνησαν και κυβερνάνε τώρα», «Κέντρα Υγείας ανοιχτά-φτιάξτε και άλλα δεν είναι αρκετά», «Κάντε προσλήψεις στο Νοσοκομείο-δε θα περιμένουμε να γίνουμε σφαγείο», «το έγκλημα αυτό δε θα ξεχαστεί-όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή», «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία-το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία», «στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή-τέρμα, ως εδώ, καμία ανοχή», «το «πάμε και όπου βγει» δεν βγαίνει πουθενά-μόνο τραγωδίες το σύστημα γεννά», «οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα-ποτέ δε θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα», «στείλε όταν φτάσεις, δεν έφτασε ποτέ-εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ» είναι μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν οι διαδηλωτές καθόλη την διάρκεια της συγκέντρωσης και της πορείας, και αντήχησαν σε όλη την πόλη της Μυτιλήνης. 

Συγκινητική στιγμή ήταν ο Σταύρος Χυδεριώτης, μαθητής του Δημοτικού Σχολείου Καλλονής, που απήγγειλε το ποίημα «το μοιρολόι» του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία. Μια διαφορετική πορεία που αν και ξεκίνησε με βροχή κατάφερε να στείλει δυνατά μηνύματα. Η λαοθάλασσα ξεκίνησε από την πλατεία Σαπφούς  με κατεύθυνση προς το κτήριο της Περιφέρειας και συνέχισε προς Καβέτσου και  προς το γήπεδο Μυτιλήνης για να επιστρέψει τελικά  δια μέσου την Ελ. Βενιζέλου στην πλατεία Σαπφούς.  Η πορεία ήταν ένα ατέλειωτο ποτάμι, που πλημμύρισε τους κεντρικότερους δρόμους της Μυτιλήνης, με τους διαδηλωτές να λένε πως η πόλη της Μυτιλήνης είχε να ζήσει πάρα πολλά χρόνια τέτοιο γεγονός.

Αξίζει να τονιστεί ότι η πόλη της Μυτιλήνης από τις 11 και μετά ήταν έρημη πόλη καθώς υπήρχε καθολικό κλείσιμο καταστημάτων.  Η καρδιά της πόλης χτυπούσε μόνο στην πλατεία Σαπφούς και στους δρόμους που έκανε το πέρασμά της η πορεία.

Διακριτική η παρουσία της Αστυνομίας. Δεν υπήρχε σε κανένα ορατό σημείο κλούβα με ΜΑΤ ή άνδρες με πλήρη εξάρτηση. Αντίθετα η πορεία συνοδευόταν από γυναίκες της Αστυνομίας τιμώντας ίσως με αυτό τον τρόπο την σημερινή ημέρα που ήταν αφιερωμένη στη Γυναίκα. Σωστός και ο συντονισμός με το άνοιγμα και το κλείσιμο των δρόμων δημιούργησε την λιγότερη δυνατή ενόχληση στους οδηγούς. 

 XΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ

(όπως καταγράφηκαν από το Εργατικό Κέντρο Μυτιλήνης)

Χαιρετισμούς απεύθυναν ο Γιώργος Αλεξίου πρόεδρος των Εργαζομένων στους ΟΤΑ, ο Παναγιώτης Κατσαβέλλης πρόεδρος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Λέσβου, η Εύη Σαμπανίκου από τον Σύλλογο Διδακτικού και Ερευνητικού προσωπικού του Παν/μίου Αιγαίου, καταδικάζοντας το έγκλημα και τονίζοντας την ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. 

Ο Σωκράτης Κεσίδης μέλος του ΔΣ της ΠΤΕ του Παν/μίου Αιγαίου, στον χαιρετισμό του σημείωσε: «Θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Αυτό σκεφτόμαστε όλοι οι φοιτητές εδώ και μια εβδομάδα. Οι φοιτητές μαζικά αποφασίσαμε: όπως πάγωσαν οι καρδιές μας πριν από μία εβδομάδα, έτσι και εμείς σήμερα παγώνουμε το Πανεπιστήμιο. Γιατί κάποιοι συμφοιτητές μας, δεν θα δουν ξανά το αμφιθέατρο, δεν θα πάρουν πτυχίο που με τόσο κόπο πάλευαν. 

Γιατί ξέρουμε, πως η ασφάλεια μας δεν σημαίνει τίποτα για το σύστημα τους, για το κράτος και τις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό για να γυρίσουμε σπίτι μας, μας βάζουν να πληρώνουμε πανάκριβα τα αεροπορικά εισιτήρια ή να κάμνουμε 13 ώρες ταξίδι με τα καράβια. Και μας λένε πως μας κάνουν και χάρη που έχουμε έκπτωση για τα σαπιοκάραβα τους, που χαλάνε και λίγο και λιγάκι, που δεν έχουνε μέσα γιατρό». 

Η Στέλλα Γανωτή πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου Ωκεανογραφίας του Παν/μίου Αιγαίου, σημείωσε στον χαιρετισμός της: «Ξέρουμε πως μόνο με τον αγώνα μας θα πάρουμε εκδίκηση για τους νεκρούς μας. Γιατί ξέρουμε πως το «ποτέ ξανά» που λέει υποκριτικά η κυβέρνηση και οι παπαγάλοι της, δεν θα έρθει με παρακάλια και ευχές. 

Δεν θα τους κάνουμε την χάρη να ξεχάσουμε, να σιωπήσουμε. Γιατί αυτό θέλουν όλες οι κυβερνήσεις. Να ξεχάσουμε την ευθύνη που έχουν όλοι τους για το έγκλημα. Να ξεχάσουμε ότι όλοι όσοι κυβέρνησαν έβαλαν το λιθαράκι τους, ώστε οι ζωές μας να μπαίνουν στο ζύγι του κέρδους. Ούτε ατύχημα ήταν ούτε ανθρώπινο λάθος, ούτε έφταιγε η κακιά στιγμή. 

Όταν οι εργαζόμενοι που δίνουν ακόμα και τη ζωή τους, προειδοποιούσαν για το έγκλημα που έρχεται, όλες οι κυβερνήσεις τους απαξίωναν, ψήφιζαν νόμους για να τους σέρνουν στα δικαστήρια, τους βάφτιζαν βολεμένους, όπως κάνουν και σε μας που μας στέλνουν τα ΜΑΤ στα Πανεπιστήμια, που μας βαφτίζουν τεμπέληδες. Τους προειδοποιούμε για άλλη και φορά. Δεν θα περιμένουμε το επόμενο έγκλημα, δεν θα περιμένουμε να θρηνήσουμε κι άλλες ζωές! Εδώ και τώρα να πάρουν όλα τα μέτρα για σύγχρονες και δωρεάν υποδομές και εγκαταστάσεις στα πανεπιστήμια». 

Η Χρύσα Χατζηλάμπρου μέλος του 15μελούς συμβουλίου Λυκείου Παμφίλων και της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών, ανέφερε στον χαιρετισμό της: «Στέρεψαν τα δάκρυα μας και έγιναν οργή! Στόχος μας ήταν και είναι ένας: όλων των νεκρών να είμαστε η φωνή, το έγκλημα αυτό να μην συγκαλυφθεί. Το χρωστάμε στα θύματα, στις οικογένειες τους, σε όλους μας. Συνεχίζουμε ώστε να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά: καμία συγκάλυψη στο έγκλημα. Να παρθούν όλα τα μέτρα για ασφαλείς μεταφορές και για ασφαλή σχολεία. Δεν θα περιμένουμε τους επόμενους σοβάδες να πέσουν στα κεφάλια μας για να ακούσουμε ψεύτικες συγνώμες από τις κυβερνήσεις. Δεν θα περιμένουμε να χαθεί άδικα μια ζωή μέσα σε σχολείο, όπως του 11χρονου συμμαθητή μας από τις Σέρρες, για να δούμε υπουργούς να μυξοκλαίνε μπροστά στις κάμερες. Δεν θα παίζετε με τις ζωές μας!

Από την Δευτέρα όλα τα σχολεία στέλνουμε καθημερινά μήνυμα αγώνα, με καταλήψεις, πορείες και άλλες δράσεις. Το υπουργείο και κάποιοι διευθυντές νομίζουν ότι μπορούν να μας τρομοκρατήσουν με τηλέφωνα στο σπίτι, ότι μπορούν να απειλούν με τις απουσίες, ότι μπορούν να μας κάνουν να σιωπήσουμε με την τηλεκπαίδευση. Εμείς οι μαθητές της Λέσβου, ενωμένοι στο συντονιστικό των σχολείων μας,  με μια φωνή τους απαντάμε: ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ».   

Η Μαρία Μαδυτινού πρόεδρος του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης, στον χαιρετισμό της σημείωσε: «Τιμάμε την σημερινή μέρα, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με το βλέμμα στραμμένο στο αποτρόπαιο αυτό έγκλημα, ώστε να μετατρέψουμε την οργή και την αγανάκτηση μας, σε αγωνιστική συλλογική δράση. 

Δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, για να μη ζούμε με την αγωνία αν τα απιδιά μας θα φτάσουν στον προορισμό τους ζωντανά. Δεν διαπραγματευόμαστε το δικαίωμα των παιδιών μας να ζήσουν όπως τα αξίζει τον 21^ο αιώνα. Δεν συμβιβαζόμαστε με την βαρβαρότητα που έχει θάψει τις ζωές των παιδιών μας κάτω από τα κέρδη των ομίλων. Η σημερινή πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας, μπορεί να εξασφαλίσει δημόσιες υποδομές και συγκοινωνίες ασφαλείς και σύγχρονες, με μόνιμο και επαρκές προσωπικό που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας. Γι’ αυτό παλεύουμε ανυποχώρητα διεκδικώντας ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για εμάς και τις οικογένειες μας». 

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Ζαφειρίου πρόεδρος του ΔΣ του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, στην οποία ανέφερε:  

«Στείλε όταν φτάσεις. Δεν έφτασε ποτέ. Σήμερα είμαστε εδώ μικρέ. Για σένα, για εσάς, για εμάς, για όλους. Είμαστε πολλοί μικρέ. Στη Μυτιλήνη, στη Μύρινα της Λήμνου, στη Χίο, σε όλο το Αιγαίο, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη που βουλιάζουν από κόσμο, σε όλη την Ελλάδα. Αυτή τη θάλασσα μικρέ στην αφιερώνουμε, και είναι θάλασσα οργής και αγώνα. Θα κάνουμε τα πάντα για να απλωθεί η θάλασσα σε κάθε νου, σε κάθε καρδιά, σε κάθε σπίτι που στενάζει. Σε κάθε γιαπί και χώρο δουλειάς, σε κάθε θρανίο σχολειού και αμφιθεάτρου.  Σε κάθε στιγμή. Είμαστε η φωνή σου μικρέ, και ΔΕ ΘΑ ΣΩΠΑΣΟΥΜΕ!

Δε θα σωπάσουμε! Ησυχία κάνουμε όταν κοιμούνται τα μωρά. Όχι όταν σκοτώνονται.

Γιατί το έγκλημα είναι προμελετημένο, και έχει φτηνό όνομα. Λέγεται κέρδος.

Γιατί το έγκλημα είναι να πεθαίνουν οι λαοί για του αφέντη το φαΐ.

Γιατί το έγκλημα είναι να μας μαθαίνουν από μικρά ότι υπάρχει η ζυγαριά κόστους οφέλους, και να μη ζητάμε ό,τι μας ανήκει, γιατί δε μας ανήκει λέει η ζυγαριά.

Γιατί το 2023 μπορεί να έχει gps ο συνάδελφός μας ντελιβεράς, αλλά όχι το τραίνο, γιατί είναι κόστος.

Γιατί το έγκλημα το διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις τους, με τους νόμους τους.

Γιατί το κράτος τους είναι πολύ γρήγορο για να μας πάρει το σπίτι, για να μας κόψει το ρεύμα, για να μας απολύσει, για να μας κόψει το μισθό και τη σύνταξη, για να μας μουρλάνει στη φορολογία. Το ίδιο κράτος είναι πολύ αργό ή ανύπαρκτο, για να προστατευτούμε από την πυρκαγιά, το σεισμό, την πλημμύρα, τον παγετό. Είναι ανύπαρκτο αν πάθεις κάτι 1 ώρα μακριά από τη Μυτιλήνη. Αυτό θα πεί κόστος όφελος. Εμείς το κόστος και το όφελος για τους λίγους, για τους πλούσιους. Δηλαδή μονά ζυγά δικά τους…

Λαέ του νησιού! Τα δάκρυά μας στέγνωσαν και έγιναν οργή και αγώνας!  Χαιρετίζουμε  όλους τους φορείς του νησιού που βρίσκονται σε εγρήγορση, δράση και συμμετέχουν σήμερα στο μεγάλο μας  συλλαλητήριο.  Έχουμε και τους δικούς μας λόγους, για να μην περιμένουμε το επόμενο δυστύχημα:

• Γιατί τα πλοία δουλεύουν με ανεπαρκές πλήρωμα, με χαλασμένες μηχανές και με πανάκριβα εισιτήρια, χωρίς γιατρό, ενώ είναι πανάκριβα και τα αεροπορικά. Γιατί υπάρχει ζήτημα με την ασφάλεια των λιμανιών και το δέσιμο των πλοίων, όπως έγινε πρόσφατα ξανά στον Άη Στράτη.
• Γιατί το Βοστάνειο Νοσοκομείο έχει τραγικές ελλείψεις και μεθοδεύεται το κλείσιμο του Κέντρου Υγείας Μυτιλήνης.
• Γιατί το Κέντρο Υγείας Πολιχνίτου παραμένει υποβαθμισμένο, και συνεχώς αθροίζονται απαράδεκτα περιστατικά, όπως πρόσφατα με το ατύχημα αγρότη που δεν υπήρχε οδηγός ασθενοφόρου για να τον μεταφέρει. Γιατί το Κέντρο Υγείας Μανταμάδου παραμένει ανύπαρκτο. Γιατί οι ελλείψεις φωνάζουν και στα υπόλοιπα Κέντρα Υγείας, σε Καλλονή, Πλωμάρι, Άντισσα. (π.χ. Κανένα Κέντρο Υγείας δεν έχει καρδιολόγο και ακτινολόγο, χώρια τις υπόλοιπες ελλείψεις).
• Γιατί το νοσοκομείο της Λήμνου παραμένει χωρίς ΜΕΘ και ΜΑΦ, χωρίς βασικές ειδικότητες και το Πολυϊατρείο στο Μούδρο έχει σοβαρές ελλείψεις.
• Γιατί το Μιχαλέλειο Γηροκομείο στο Πλωμάρι λειτουργεί με το στανιό, με ασθενείς και εργαζόμενους στον αέρα, παρά την ηρωική προσπάθεια των κατοίκων, των σωματείων και των εργαζομένων, χωρίς κρατική ευθύνη και στήριξη.
• Γιατί η αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, είναι ανύπαρκτη και οι ελλείψεις στην πυροσβεστική τεράστιες, όπως το ζήσαμε και στις πυρκαγιές, ενώ η Βρίσα στέκει ακόμα εγκαταλειμμένη και επικίνδυνη.
• Γιατί υπάρχουν ακόμη σχολεία σε κοντέινερ, και σοβάδες που πέφτουν από τις οροφές, όπως πρόσφατα έγινε στο μουσικό σχολείο.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ, ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ, 

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ!

Να παρθούν τώρα μέτρα για την υγεία και την ασφάλειά μας, σε Μέσα και Υποδομές. Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας. Να παρασχεθεί όλος ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός. Να έχουμε πλοία και μέσα μεταφοράς ασφαλή, με την απαραίτητη συντήρηση και επαρκές προσωπικό με πλήρη δικαιώματα. Να λυθεί το στεγαστικό ζήτημα των σχολείων με ασφαλή κτήρια.

Και να την κόψουν την καραμέλα, που θα βρεθούν τα λεφτά για τα παραπάνω. Να σταματήσουν το αίσχος της Βάστριας και τα 170 εκατομμύρια να δοθούν για τις υποδομές του νησιού. Να κόψουν τις επιδοτήσεις στους εφοπλιστές και να τα δώσουν στους νησιώτες. Όλες οι κυβερνήσεις μπούκωσαν με δικό μας χρήμα, βιομηχάνους, μεγαλεμπόρους, τραπεζίτες, καναλάρχες. 

Φίλες και φίλοι. Μας προκαλεί οργή το γεγονός ότι μας αντιμετωπίζουν σαν κόστος. Που μας κάνουν να ζούμε στην Τρίτη θέση καθημερινά και όταν χάνουμε τις ζωές μας, μας λένε ότι φταίει η κακιά η ώρα. Οι κακιές οι ώρες γίναν χρόνια και χρόνια, και κάθε φορά ακούμε τις ίδιες δικαιολογίες. Δεν ξεχνάμε τα αδέλφια μας στα Τέμπη. Δεν ξεχνάμε τα αδέλφια μας στο Μάτι και τη Μάνδρα Αττικής. Δεν ξεχνάμε τα αδέρφια μας στο Σάμινα. Δεν ξεχνάμε τα ξεριζωμένα – πνιγμένα αδέρφια μας στη θάλασσα.  Δεν ξεχνάμε κανένα χαμένο από την εγκληματική πολιτική του κράτους και του κέρδους. Και δίνουμε όρκο αγώνα ότι θα συνεχίσουμε μέχρι να δικαιωθούμε, μέχρι να ζούμε με μέσα και υποδομές σύγχρονα και ασφαλή, κόντρα στο στενό κορσέ του κέρδους των λίγων. Αυτό τον κορσέ των λίγων, υπερασπίστηκαν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, που τώρα μυξοκλαίνε και πάνε να κρυφτούν πίσω από το ανθρώπινο λάθος.

Αυτό το έγκλημα δε θα συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών είμαστε η φωνή! Και όταν λέμε καμία συγκάλυψη, το εννοούμε! Να ξέρουν οι πάντες και ειδικά οι νέοι, ότι όλες οι κυβερνήσεις έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, για την απελευθέρωση, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των συγκοινωνιών. Έχουμε και λέμε:

• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ 2009: Σπάει τον ΟΣΕ σε εταιρείες.
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ –ΠΑΣΟΚ 2013: Τρέχει την ιδιωτικοποίηση για μεταφορές που θα έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος με βάση την Ευρωπαϊκή Ένωση.
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ 2016: Διαχωρίζει τη διαχείριση και την υποδομή από το μεταφορικό έργο. Πουλάει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε ιταλική εταιρεία για 45 εκατομμύρια. 
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ 2018: Φορτώνει 14 δις χρέος στο ελληνικό κράτος, από το χρέος του ΟΣΕ. Εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους και οι σιδηρόδρομοι μένουν με το 1/3 του προσωπικού τους. Καθιερώνεται η 9ήμερη εργασία χωρίς ρεπό.
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ 2019: Ολοκληρώνεται η εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 22,5 εκατομμύρια, με τη σύμφωνη γνώμη ΣΥΡΙΖΑ –ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν μαζί με τη ΝΔ την Οδηγία της ΕΕ, για πλήρη απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών.
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ 2022: Ολοκληρώνεται το σπάσιμο ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ. Επεκτείνεται για δέκα χρόνια η σύμβαση με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 500 εκατομμύρια.

Όπως το ακούτε. Αυτοί έκαναν πάρτυ εκατομμυρίων στις πλάτες μας, άλλοι έλεγαν όπως ο Βαρουφάκης ότι θα πούλαγαν τον ΟΣΕ ακόμη και με ένα ευρώ, μέτραγαν κέρδη και ζημιές για τους λίγους και μεις μετράμε ανθρώπινες ζωές. Ως ΕΔΩ!

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Το’ δαμε πολλές φορές και θα το ξαναδούμε. Όμως εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Στον αγώνα. Είναι ελπίδα οι διαδηλωτές σήμερα και πανελλαδικά. Είναι ελπίδα η αλληλεγγύη και το αίμα που έδωσαν χιλιάδες για τους τραυματίες. Είναι ελπίδα οι φοιτητές και οι μαθητές μας που δίνουν μάθημα αγώνα μαζί με τους γονείς και τους δασκάλους τους. Είναι ελπίδα η αλληλεγγύη στους σεισμόπληκτους, η δράση μας στις πυρκαγιές, η δράση μας μέσα στη φλόγα, η δράση μας ενάντια στους πλειστηριασμούς, η δράση μας για να ζούμε με αξιοπρέπεια, η δράση μας για να φτάσει βοήθεια στους δοκιμαζόμενους γείτονες, η δράση μας για να μη φυλακίζονται ξεριζωμένοι. Είμαστε περήφανοι, για το ανθρώπινο ποτάμι, που όταν ξυπνάει μονομιάς έρχεται ανάποδα ο ντουνιάς. Δεν είναι η ώρα η κακή, είναι το σύστημα που θέλει ανατροπή γιατί όπως λέει και ο στίχος νεανικού συγκροτήματος, «δεν είναι άνθρωπος σου λέω δεν είναι έθνος, είναι το σύστημα που γέννησε το πένθος». Είμαστε οι πολλοί που θέλουμε να ζήσουμε, που θέλουμε να νικήσει η ζωή. Όλοι στο δρόμο, όλοι στον αγώνα για να κερδίσουμε τις ζωές μας, γιατί τίποτα δε χαρίζεται. Όλοι στα σωματεία και στους συλλόγους μας. Με την υγεία μας, τις μεταφορές μας, τη ζωή και τα δικαιώματά μας δε θα παίξουμε. 

ΤΩΡΑ Η ΟΡΓΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, ΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΦΩΝΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΝΗΣΙ!». 

    Δείτε περισσότερες φωτογραφίες