Skip to main content
|

Νέες κυκλοφορίες βιβλίων – Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

 

Οι νέες κυκλοφορίες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον

 

 

Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή

 

ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

 

Στον Παράδεισο των Κυριών του Εμίλ Ζολά (Μετάφραση: Ιφιγένεια Μποτουροπούλου, Εκδόσεις Στερέωμα)

Οι Εκδόσεις Στερέωμα συνεχίζουν με αίσθημα συνέπειας προς τους αναγνώστες τη σειρά που ονομάζεται «Κλασικοί και Σύγχρονοι», παρουσιάζοντας το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Εμίλ Ζολά Στον Παράδεισο των Κυριών.

 
Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου ο Christophe Chantepy, πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα, το αριστούργημα του Εμίλ Ζολά είναι ένα από τα κύρια έργα της σειράς Les Rougon-Macquart, ένας από τους θεμέλιους λίθους του νατουραλιστικού μυθιστορήματος, όπου η ίντριγκα γεννιέται σε ένα ντεκόρ και ένα περιβάλλον απόλυτα καταγεγραμμένα. Η πρόθεση του Ζολά ήταν να απεικονίσει όσο το δυνατόν καλύτερα την κοινωνική άνοδο μιας οικογένειας και το βιβλίο αποτελεί το χρονικό της ανέλιξης μιας ταπεινής αλλά φιλόδοξης γυναίκας στον χώρο του εμπορίου. Για να το επιτύχει, ο συγγραφέας συσσωρεύει κολοσσιαίο όγκο πληροφοριών και περιπλανιέται στα πολυκαταστήματα, γεγονός που του επιτρέπει να αποδώσει πιστά την ατμόσφαιρα που αναδύεται μέσα από απολαυστικές περιγραφές.

Το μυθιστόρημα αυτό, γραμμένο το 1883, στον κολοφώνα της συγγραφικής επιτυχίας του Ζολά, πραγματεύεται τον ανταγωνισμό, την κατάκτηση και τον θρίαμβο του εμπορίου των «νεωτερισμών», που εγκαινίασαν με την εμφάνισή τους τα πολυκαταστήματα του Παρισιού, εις βάρος βεβαίως του μικροεμπορίου· μιλά για την παντοδυναμία του χρήματος αλλά και του έρωτα, για την αναπόδραστη πρόοδο που ισοπέδωσε και σκότωσε όμως ένα κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας, αυτό των μικροεμπόρων, το οποίο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον τρόπο σκέψης των καιρών και να αντιληφθεί την λειτουργία των νέων εμπορικών κανόνων.

 

Βρείτε το εδώ 

 

 

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η «Αγαπώ» και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών του Παντελή Μπουκάλα (Εκδόσεις Άγρα)

Τα δημοτικά τραγούδια υπέστησαν ό,τι και η αρχαιοελληνική κληρονομιά. Κινδύνεψαν να μαγαριστούν από τους ελληνοκάπηλους κιβδηλοποιούς, των δικτατορικών καθεστώτων συμπεριλαμβανομένων. Τα προστάτεψε όμως η υψηλή ποιητική τους αξία, το εσώτερο ήθος τους. Η ανάκτησή τους με τους τρόπους της ανοιχτόκαρδης αγάπης, αλλά και με τους όρους της ανοιχτόμυαλης ανάγνωσης, στηριγμένης στις μεθόδους και τα πορίσματα της επιστήμης, μόνο να μας ωφελήσει μπορεί. Και να μας τέρψει.

Με τον ανά χείρας τόμο, αφιερωμένο στην εξαιρετική γλωσσική δημιουργικότητα της ποίησης, πρωτίστως της δημοτικής, ξεκινάει το ταξίδι της η σειρά: «Πιάνω γραφή να γράψω... Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι». Όταν ολοκληρωθεί, θα έχουν διερευνηθεί περί τα είκοσι θέματα. Με την ανώνυμη ελληνική ποίηση πάντα στο κέντρο, αλλά με πυκνές επισκέψεις στην επώνυμη σε όλες τις φάσεις της, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, καθώς και στην ανώνυμη γειτονικών μας λαών. Συντροφοδότης ο κόσμος των παραδόσεων, των παραμυθιών και των παροιμιών, αλλά και της αρχαίας μυθολογίας.

Να πω ιστορίες, αυτό θέλω: την ιστορία μιας λέξης (όπως η λέξη αγαπώ και η μεταβολή της από ρήμα σε ουσιαστικό: η αγαπώ / ο αγαπώς), ενός μοτίβου (και το μουστάκι του έστριφτε...), ενός λογοτεχνικού τεχνάσματος (λ.χ. οι αδύνατες ευχές), συμβόλων που υπηρετήθηκαν συστηματικά από την ανώνυμη ποίηση (το μαντίλι, η ελιά σαν σημάδι του σώματος, ο αριθμός εννιά), ενός πάθους (το ενεπίγνωστο οιδιπόδειο στα δημοτικά), ενός τραγουδιού («Κόκκιν’ αχείλι φίλησα», «Η μάνα η φόνισσα» η «Ο γυρισμός του ξενιτεμένου») ή μιας κατηγορίας τραγουδιών (της αγάπης, της ξενιτιάς ή των μοιρολογιών)· τέλος, την ιστορία της σχέσης ορισμένων ποιητών μας (ή συγκεκριμένων ποιημάτων τους) με τη δημοτική ποίηση.

Και να πω τις ιστορίες αυτές περίπου κατά τον τρόπο των παραμυθιών: με κλαδιά και κλαδάκια να ξεφυτρώνουν σχεδόν ατιθάσευτα πάνω στον κορμό, και δίχως τον φόβο της επανάληψης. Αλλά και με την παράθεση όσο το δυνατόν περισσότερων ακέραιων τραγουδιών, ώστε να αναμοχλεύεται αποτελεσματικότερα η μνήμη του αναγνώστη. Και να φανερώνεται πλήρης στα μάτια του η ποιητική ωραιότητα.

 

Βρείτε το εδώ 

 

ΠΑΙΔΙΚΑ

Δράκος Καλοκάρδιος της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη (Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση, Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη)

Υπάρχουν δράκοι καλλιτέχνες; Ευαίσθητοι και τρυφεροί, που ζωγραφίζουν καρδούλες; Δράκοι που χαρίζουν τη φιλία τους στα παιδιά, αφήνοντάς τα να χοροπηδούν στην κοιλιά τους; Δράκοι που καταφέρνουν με την καλοσύνη τους να αλλάξουν τη σκληρή απόφαση ενός βασιλιά;

Δράκοι που από αγάπη στους ανθρώπους και τη φύση, κάνουν χρήσιμους τους άγριους και φοβερούς δράκους της γενιάς τους; Δράκοι που μοιράζονται όσα ξέρουν με τους άλλους, για να ομορφύνει ο κόσμος με χρώματα και ζωγραφιές;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε, πριν γνωρίσετε τον μοναδικό Δράκο Καλοκάρδιο! Μια αληθινή, παραμυθένια, διασκεδαστική, έξυπνη περιπέτεια!

Ο διαφορετικός ήρωας βοηθά τα παιδιά να ξεπεράσουν τον φόβο τους για τους δράκους. Να αναγνωρίσουν την αξία της καλοσύνης, της φιλίας, της συνεργασίας και να ανακαλύψουν τη δύναμη της Τέχνης, που κάνει ακόμα και τους πιο σκληρούς, τρομερούς δράκους να ημερεύουν και να βλέπουν τον κόσμο με μιαν αλλιώτικη, πολύχρωμη ματιά.

 

Βρείτε το εδώ 

 

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία