ΕΡΑ ΑΙΓΑΙΟΥ: Έριξαν χρώμα στο μαύρο της κυβέρνησης
Ηλίας Μαραβάς / ΕΡΑ ΑΙΓΑΙΟυ
(το κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των απεργών δημοσιογράφων ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΓΝΩΝΗ που κυκλοφόρησε χθες σε όλη την Ελλάδα)
"Η ΕΡα Αιγαίου είναι η φωνή σου, λαέ υπερασπίσου τη δύναμή σου. Με αυτό το σύνθημα δονείται από την Τρίτη η Μυτιλήνη, η έδρα της ελληνικής δημόσιας ραδιοφωνίας για όλο το Βόρειο Αιγαίο που εκπέμπει αδιάλειπτα από το 1989 σε Λέσβο, Λήμνο, Άη Στράτη, Οινούσσες, Χίο, Ψαρά, Ικαρία και Σάμο -κυριαρχώντας στην πληθώρα των τουρκικών προγραμμάτων από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου.
Η ΕΡα Αιγαίου δεν καλύπτει μόνο ειδησεογραφικά την περιοχή στην οποία εκπέμπει, αλλά παρεμβαίνει στην κοινωνία ποικιλόμορφα είτε με εκδηλώσεις που διοργανώνει, είτε ως Χορηγός Προβολής. Διαθέτει το αρτιότερο δίκτυο μετάδοσης σε όλο το Βόρειο Αιγαίο και το πρόγραμμα εκπέμπεται μέσω ενός κύριου πομπού που βρίσκεται στο όρος Όλυμπος της Λέσβου.
Το "μαύρο" που έριξε σε όλη την ΕΡΤ η κυβέρνηση τη νύχτα της Τρίτης δεν εμπόδισε το σήμα της παρά για λίγες ώρες. Χάρη στους τεχνικούς του σταθμού, που είναι συνηθισμένοι... στα βουνά και στα "χιόνια" - και οι οποίοι καταγγέλλονται κατά τα άλλα ως αργόσχολοι- η φωνή των νησιών εκπέμπει 24 ώρες το 24ωρο ξεπερνώντας μάλιστα τα όρια του Βορείου Αιγαίου, όπου δεν έπιανε η ΕΡΤ. Ακροατές και ακροάτριες από τη Λάρισα, τη Θεσσαλία, τα Τρίκαλα, τα Φάρσαλα, το Βόλο και τη Θεσσαλονίκη συνδέθηκαν για πρώτη φορά με το Αιγαίο, μέσω της ΕΡα, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για την παύση της επικοινωνίας και της ενημέρωσης.
Ο Μπρέχτ έλεγε πως το ραδιόφωνο θα πρέπει να είναι ένα σύστημα όχι απλά εκπομπής, αλλά και υποδοχής, που θα κάνει τον ακροατή όχι μόνο να ακούει, αλλά και να μιλάει, να μην τον απομονώνει. Αυτή είναι η ΕΡα Αιγαίου. Και μετά από 24 χρόνια λειτουργίας αναγεννιέται. Στο πλευρό των 21 εργαζομένων της προστέθηκαν συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα, επιστρατευμένοι καθηγητές, δάσκαλοι, γιατροί, φοιτητές, άνεργοι, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες και πλήθος πολιτών που εκπέμπουν αδιάλειπτα μαζί τους, την πραγματική φωνή της κοινωνίας του Αιγαίου, με τις ανησυχίες της, την αγωνία, αλλά και την ελπίδα.