Απεβίωσε σήμερα 08/04/2011 η μεγάλη ηθοποιός Μόνικα Βασιλείου αφήνοντας πίσω της μεγάλο θεατρικό έργο.
Η πληθωρική και επαναστάτρια Μόνικα Βασιλείου έγραψε τη δική της λαμπρή ιστορία, ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, ως δασκάλα θεάτρου, αλλά και στην πολιτική ήταν πάντα παρούσα, με ουσιαστικές μάχες και παρεμβάσεις.
Από τις πιο σημαντικές ερμηνείες της, ο ρόλος της χήρας στο ντοκιμαντέρ του BBC "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται". Πρωτοπόρος στην τέχνη και τη ζωή, ήταν η πρώτη ηθοποιός που εμφανίστηκε γυμνή σε ελληνικό θέατρο, στο ρόλο της Λαίδης Τσάτερλ.
Η ζωή της υπήρξε "γεμάτη", άκρως δημιουργική αλλά και πολυτάραχη. Η ίδια, αγωνίστρια κι ασυμβίβαστη. Η ομορφιά της έμεινε παροιμιώδης σε όσους τη γνώρισαν στα νιάτα της. Στη Ρωσία οι συνάδελφοί της την αποκαλούσαν "το άσπρο άλογο από την Κύπρο". Στην προσωπική της ζωή, την πίκραναν η προδοσία κι η αχαριστία. Ο πρώτος της γάμος έγινε εφιάλτης, όμως δεν το έβαλε κάτω. Στο πρόσωπο του τελευταίου συντρόφου της, Αχιλλέα, βρήκε την ευτυχία που τής άξιζε. Πολύ νεότερός της, οικοδόμος στο επάγγελμα, έγινε αφορμή να τής κλείσουν την πόρτα πολλοί "φίλοι-φίδια", όπως τους αποκαλούσε η ίδια, άνθρωποι που δε δέχτηκαν ποτέ τη σχέση αυτή. "Είναι όμως μεγάλο επίτευγμα να μετράς 25 χρόνια ευτυχίας με έναν άνθρωπο", δήλωνε παρ'όλα αυτά τρισευτυχισμένη η Μόνικα Βασιλείου στην εκπομπή "Με την Ελίτα" στις 14/2/2011, απαντώντας στις "κακές γλώσσες", μόλις ενάμιση μήνα πριν το θάνατό της. Έχοντας ανατραφεί σε μία οικογένεια έντονα πολιτικοποιημένη, με τον αδερφό της Γιώργο Βασιλείου να ανέρχεται στο αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, η πολιτική δράση της Μόνικας υπήρξε έντονη, αν και θέλησε να κρατηθεί έξω από τη Βουλή. Αξέχαστη παραμένει η εισβολή της με άλλες Κύπριες στην Ακρόπολη της Αθήνας, από όπου κρέμασαν πανό με συνθήματα ενάντια στην κατοχή της Κύπρου και φώναξαν το αίτημά τους για απελευθέρωση του βορείου τμήματος του νησιού σε όσες ξένες γλώσσες γνώριζαν. "Μα υπάρχει για τον άνθρωπο μεγαλύτερος πλούτος από την ελευθερία της έκφρασης;" συνήθιζε να λέει. Και με τον καρκίνο πάλεψε σκληρά. Αντιστάθηκε. Κέρδισε πολλές από τις μάχες τους, δυστυχώς όμως όχι και τον πόλεμο. "Δε μετανιώνω για ό,τι έκανα. Μετανιώνω γι'αυτά που δεν πρόλαβα να κάνω κι ο Θεός να με βοηθήσει να προλάβω να τα κάνω", δήλωνε στην Ελίτα Μιχαηλίδου το Φεβρουάριο. Τον ίδιο μήνα, οι αναγνώστριες του περιοδικού Madame Figaro την τίμησαν με το Βραβείο της Ηθοποιού της Χρονιάς, το οποίο παρέλαβε φανερά συγκινημένη. Αυτό ήταν ίσως και το δικό της αντίο στους θεατές και τους συνεργάτες που την λάτρεψαν. Η τελευταία υπόκλιση. Η αυλαία μιάς μεγάλης καριέρας και μιάς ακόμη μεγαλύτερης καρδιάς. ________________________ πηγη: SIGMAlive
