Οι Αρχαιολόγοι απαντούν στα δημοσιεύματα του "ΕΜΠΡΟΣ"

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ ΤΗΣ Κ΄ΕΠΚΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ   06-10-2011 

Ύστερα από τα δημοσιεύματα της Εφημερίδας «Εμπρός» της Τρίτης, 4 Οκτωβρίου με τίτλο «Κρίμας τα λεφτά» και Τετάρτης 5 Οκτωβρίου 2011 με τίτλο «Μπεζ… σιωπή» που υπογράφονται από το δημοσιογράφο κ. Ευστράτιο Μπαλάσκα ως μέλη του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και ως επιστημονικό προσωπικό της Κ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων θεωρούμε υποχρέωσή μας να τοποθετηθούμε πάνω σε ζητήματα που αναφέρονται και θίγουν το έργο μιας δημόσιας υπηρεσίας που έχει αποδείξει εμπράκτως εδώ και πολλές δεκαετίες ότι παρά τα προβλήματα εργάζεται με ευσυνειδησία για τη διάσωση, καταγραφή και προβολή του πολιτιστικού αγαθού των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου.

Ο κ. Μπαλάσκας οχυρώνεται πίσω από την προσωπική του άποψη σχετικά με την αλλαγή του χρώματος στους τοίχους των αιθουσών ΙΙΙ, ΙV, V του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης, προκειμένου να διατυπώσει κακόβουλα σχόλια και κατηγορίες για δήθεν καταστροφή αρχαίων (είναι εντελώς ανυπόστατο ότι υπάρχουν σταγόνες λαδομπογιάς σε μαρμάρινα εκθέματα) και κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι καταστροφή αρχαίων δεν νοείται με την αλλαγή των χρωμάτων στους τοίχους μίας έκθεσης και την επιλογή ενός πιο ανοιχτόχρωμου φόντου και του φυσικού φωτισμού, όπως συνηθίζεται πλέον σε πολλά ξένα και ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία, με προεξάρχον το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Άλλωστε, το χρώμα των τοίχων δεν είχε καθοριστεί στην αρχική μουσειολογική μελέτη του Νέου Κτιρίου του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης.

Ο κ. Μπαλάσκας επανειλημμένα έχει αναφερθεί στην αρχαιολογική υπηρεσία με κακόβουλα και ανυπόστατα δημοσιεύματα, που ως μόνο στόχο είχαν και έχουν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις εναντίον προσώπων. Έτσι και τώρα με μένος καταφέρεται εναντίον της κ. Φιλανιώτου. Τα τελευταία χρόνια, η Κ΄ ΕΠΚΑ υπό τη διεύθυνση της κ. Φιλανιώτου, έχει πραγματοποιήσει σημαντικό έργο, με ελάχιστη χρηματοδότηση, όπως οργάνωση φωτογραφικού και σχεδιαστικού αρχείου και τακτοποίηση των αποθηκών και των ευρημάτων στα αρχαιολογικά Μουσεία της Μυτιλήνης. Δυστυχώς ο κ. Μπαλάσκας δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να προβάλει στο ελάχιστο το έργο της αρχαιολογικής υπηρεσίας είτε όσον αφορά τις αρχαιολογικές εκθέσεις, είτε την ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων, είτε εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Αντίθετα ο κ. Μπαλάσκας χωρίς να γνωρίζει την προσωπική πορεία και προσφορά της κ. Φιλανιώτου τη λοιδορεί και εξαπολύει εναντίον της αείθη επίθεση.

Όσον αφορά τη δαπάνη για την αλλαγή του χρώματος στις τρεις αίθουσες του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου, είναι ευνόητο ότι το ποσό ελάχιστα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

 Σε μία περίοδο που όλοι βάλουν εναντίον των δημοσίων μουσείων ως μέρος ενός πολύπλευρου σχεδίου ισοπέδωσης του δημόσιου χαρακτήρα του Πολιτισμού οι εργαζόμενοι της Κ’ ΕΠΚΑ σε κάθε περίπτωση δέχονται την καλόπιστη κριτική αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποδέχονται ανυπόστατες κατηγορίες που θίγουν ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον πολιτισμό της χώρας.

To αρχικό  δημοσίευμα της εφημερίδας  "ΕΜΠΡΟΣ"

Έκπληκτοι οι επισκέπτες του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου τους μήνες του καλοκαιριού που αυτό λειτουργεί (μια και για ένα μεγάλο διάστημα παρέμενε κλειστό λόγω έλλειψης φυλάκων), διαπίστωναν πως τα όσα διάβαζαν σχετικά με τη μουσειολογική παρουσίαση των εκτιθέμενων ευρημάτων απλώς δεν υπήρχαν… Ο πολυσυζητημένος και ακριβοπληρωμένος, μέσω του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, νεωτεριστικός τρόπος παρουσίασης των γλυπτών στον οποίο αναφέρεται η επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού www.odysseus.culture.gr (κείμενο που υπογράφεται από την αρχαιολόγο Θάλεια Κυριακοπούλου) απλά δεν υπάρχει πλέον επειδή η προϊσταμένη της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων αποφάσισε πως δεν της άρεσε! Τα αγάλματα φυσικού μεγέθους που πριν από μόλις 12 χρόνια τοποθετήθηκαν σε παραδοσιακές μαρμάρινες ορθογώνιες βάσεις, όλα τα υπόλοιπα γλυπτά που στηρίχθηκαν σε μετάλλινα πλαίσια, τα οποία βιδώθηκαν σε δάπεδο από γκρίζα λαμαρίνα, με αποτέλεσμα το μέταλλο σε συνδυασμό με το σκούρο μπλε-σαξ των τοίχων, τα πανό που τοποθετήθηκαν πίσω από σημαντικά εκθέματα και τον υποβλητικό φωτισμό να συμβάλλουν στην ανάδειξη των γλυπτών, κυριολεκτικά έγιναν αγνώριστα!Μπεζ...Οι τοίχοι, τα μεταλλικά πλαίσια, οι βάσεις ακόμα και οι λαμαρίνες του δαπέδου μπογιατίστηκαν με ένα χρώμα μπεζ, που στην κυριολεξία «απορροφά» τα σημαντικά εκτιθέμενα ευρήματα. Αυτό, σε συνδυασμό και με το φυσικό φως που πλημύρισε τις αίθουσες από τα παράθυρα που «ξανάνοιξαν» στον εξωτερικό φωτισμό, συνετέλεσε στο να «εξαφανιστούν» τα εκτιθέμενα αρχαιολογικά ευρήματα, που πλέον μπορεί κανείς κάποια να τα δει με φόντο τον εξωτερικό του Μουσείου χώρο. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό της καταστροφής είναι το μπογιάντισμα, και μάλιστα με λαδομπογιά, των μεταλλικών πλαισίων που στήριζαν τα μαρμάρινα ευρήματα και τα οποία ήταν από τιτάνιο! Χαρακτηριστικό, δε, της προχειροδουλειάς που έγινε, είναι ότι οι μπογιές έχουν τρέξει, πολλές από τις επεξηγηματικές επιγραφές έχουν δεχθεί το στολισμό τους από τη βούρτσα του μπογιατζή, ενώ σε μια - δυο περιπτώσεις μαρμάρινων ευρημάτων έχουμε και σταγόνες λαδομπογιάς πάνω σε αυτά! Ας σημειωθεί ότι τα ευρήματα στις δυο «κατεστραμμένες» αίθουσες αποτελούν μέρος της μόνιμης έκθεσης με τίτλο «Η Λέσβος από την Ελληνιστική στη Ρωμαϊκή Εποχή», έκθεσης που παρουσιάστηκε το Μάρτιο του 1999 από την τότε υπουργό Πολιτισμού Ελισάβετ Παπαζώη και που η δημιουργία της είχε χρηματοδοτηθεί από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές τότε. Η έκθεση επικεντρώνεται σε μία από τις σημαντικότερες περιόδους ανάπτυξης της αρχαίας Λέσβου, από τον 4ο αι. π.Χ. έως τον 3ο αι. μ.Χ.. Το σκεπτικό της έκθεσης είναι να προσεγγίσει ο επισκέπτης την καθημερινή πολιτική, οικονομική, κοινωνική και θρησκευτική ζωή του νησιού κατά τη συγκεκριμένη εποχή. Ανάμεσά τους, και γλυπτά, όπως επιτύμβια και αναθηματικά ανάγλυφα (νεκρόδειπνα, «Θράκας Ιππέας», Διόσκουροι και Κυβέλη), πορτραίτα αγαπημένων προσώπων και επιφανών πολιτών, αγάλματα θεών, που αποτελούν αντίγραφα μεγάλων γνωστών έργων της Κλασσικής και Ελληνιστικής Περιόδου, φιλοσόφων και αξιωματούχων.

Αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε εδώ τη μουσειολογική παρουσίαση των ευρημάτων που δεν υπάρχει πια και η οποία ακόμα δημοσιεύεται στις επίσημες ιστοσελίδες του Υπουργείου Πολιτισμού. Σε αυτή την παρουσίασή της, την οποίας η υλοποίηση εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο άλλα άγνωστο είναι από ποιον και πότε εγκρίθηκε η καταστροφή της, αναφέρονται μεταξύ των άλλων τα παρακάτω: «Στην πρώτη τα επιτύμβια και αναθηματικά ανάγλυφα, στη δεύτερη τα πορτραίτα και τα αγαλμάτια θεών, αντίγραφα μεγάλων γνωστών έργων της ελληνιστικής περιόδου ή της κλασσικής αρχαιότητας, στην τρίτη αίθουσα τα αγάλματα των επιφανών πολιτών και των θεών, όπως της Αφροδίτης και ενός καλού αντιγράφου πραξιτελικού έργου του 4ου αι. π.Χ.. Η στήριξη των αναγλύφων και των πορτραίτων δεν έγινε με τον παραδοσιακό τρόπο, π.χ. σε μαρμάρινους κύβους. Υιοθετήθηκε το μεταλλικό πλαίσιο σε σχήμα Π, προεκτεινόμενο σε δύο κάθετα στοιχεία, που βιδώθηκαν στο πάτωμα. Η στήριξη των αναγλύφων έγινε με μεταλλικές ράβδους από τιτάνιο για την προστασία των μαρμάρων, που βιδώθηκαν (ντίζες) στην πάνω και κάτω πλευρά της ανάγλυφης πλάκας με πλαστικό στα σημεία επαφής, για να διασφαλισθεί η φθορά του μαρμάρου. Με αυτόν τον τρόπο στήριξης τα αρχαία δεν τρυπήθηκαν για να στερεωθούν, ενώ παράλληλα το πλαίσιο ανέδειξε τα ανάγλυφα, προβάλλοντας το καθένα ξεχωριστά, χωρίς όμως να χάνεται η γενική εντύπωση του συνόλου. Η πορεία του επισκέπτη είναι υποχρεωτική, έτσι ώστε να μπορέσει να δει κατά ομάδες και με χρονολογική σειρά τα θεματικά σύνολα, όπως τα νεκρόδειπνα ή τα ανάγλυφα με τον ήρωα ιππέα. Ο φωτισμός είναι μικτός από ψυχρό φθορίου και από προβολάκια κλειστής δέσμης. Για τις ανάγκες του φωτισμού στα μεταλλικά στηρίγματα των πλαισίων τοποθετήθηκαν ορθογώνια “γείσα”, με τη βοήθεια των οποίων επιτυγχάνεται ο επιθυμητός φωτισμός χωρίς να ενοχλεί η ένταση τον επισκέπτη.

Στη δεύτερη αίθουσα χρησιμοποιήθηκε το ίδιο σύστημα στήριξης, με τη διαφορά ότι τα αγαλμάτια και τα πορτραίτα τοποθετήθηκαν σε μεταλλικά ράφια με τις λίθινες βάσεις, στις οποίες είχαν προηγουμένως στερεωθεί. Και σε αυτή την αίθουσα χρησιμοποιήθηκαν προβολάκια κλειστής δέσμης και σε δύο περιπτώσεις φωτισμός φθορίου. Στην τρίτη αίθουσα με τα ολόγλυφα αγάλματα σε φυσικό μέγεθος χρησιμοποιήθηκαν οι παραδοσιακές μαρμάρινες ορθογώνιες βάσεις και φωτισμός με προβολάκια 35 watt και 10 - 20 μοιρών, προκειμένου να οδηγηθεί η προσοχή του επισκέπτη στα καίρια σημεία και συγχρόνως να επιτύχουμε με τη φωτοσκίαση τις λεπτομέρειες, που αναδεικνύουν το έργο. Σε όλες τις αίθουσες με τα γλυπτά χρησιμοποιήθηκε στους τοίχους, την οροφή και τα μεταλλικά στηρίγματα το σκούρο μπλε-σαξ, που αναδεικνύει το λευκό μάρμαρο των γλυπτών. Για το δάπεδο γκρίζα λαμαρίνα, που συνδυάστηκε θαυμάσια με τα μεταλλικά στηρίγματα, αλλά και το λευκό μάρμαρο των αγαλμάτων, συνέβαλε εξαιρετικά στην ανάδειξή τους. Πανό-κουρτίνες στο ίδιο χρώμα με τους τοίχους, που τοποθετήθηκαν πίσω από ορισμένα ανάγλυφα, γλυπτά και αγάλματα, ανέδειξαν τα πιο σημαντικά εκθέματα, βοήθησαν στη διαίρεση του χώρου και εμπόδισαν τη δυσάρεστη αίσθηση του επισκέπτη από την “επίθεση” των φωτιστικών σωμάτων.»

-------------------------------

To δεύτερο  δημοσίευμα της εφημερίδας  "ΕΜΠΡΟΣ"

Σύμφωνα με τις ίδιες έγκυρες πληροφορίες, μάλιστα, ζήτησε τη λήψη μέτρων και τον υπηρεσιακό έλεγχο της κ. Φιλανιώτου, που όμως για άγνωστους λόγους δεν έχει προχωρήσει στο παραμικρό. Προχθές ακόμα, το «Ε» επικοινώνησε με τη διευθύντρια Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού, Μαρία Λαγογιάννη, η οποία έδειξε να αγνοεί εντελώς τη μουσειολογική πρακτική της κ. Φιλανιώτου. Χθες οι χώροι του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου και το γραφείο της κ. Λαγογιάνη, ήταν κατειλημμένοι από εργαζόμενους στο Υπουργείο Πολιτισμού και έτσι δεν έγινε κατορθωτό να επικοινωνήσουμε με την ειδική και αρμόδια και για το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης. Πάντως, όπως έγινε γνωστό, η όποια αλλαγή σε υφιστάμενες μουσειακές εκθέσεις απαιτείται να εγκριθεί από το αρμόδιο Συμβούλιο Μουσείων. Και κάτι τέτοιο στην περίπτωση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης - σύμφωνα πάντα με τις ίδιες έγκυρες πληροφορίες - δεν έγινε ποτέ.

ΕΠΩΝΥΜΩΣ

Όταν ένας δημόσιος υπάλληλος πετά στη λεκάνη της τουαλέτας πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ…

Πώς και γιατί σαν τόπος φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Η περίπτωση της καταστροφής της έκθεσης των μαρμάρινων αρχαιοτήτων του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης, έτσι επειδή δεν άρεσε στην προϊσταμένη της Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, κ. Όλγα Φιλανιώτου, δίνει την απάντηση στο ερώτημα που κάθε μέρα είναι στο στόμα όλων των Ελλήνων. Τι είναι η κ. Φιλανιώτου; Μια ανώτερη κρατική υπάλληλος, υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού λίγους μήνες πριν τη συνταξιοδότησή της. Τοποθετήθηκε προϊσταμένη της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, δηλαδή υπεύθυνη για τις αρχαιότητες στους Νομούς Χίου και Λέσβου από τα χρόνια της αρχαιότητας μέχρι τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια. Θέση-«κλειδί», μια και εκτός των άλλων η συγκεκριμένη, καλή κατά τεκμήριο, επιστήμονας έχει την ευθύνη της προστασίας και της ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων, της πραγματοποίησης ανασκαφών, της δημιουργίας μουσείων, δηλαδή έχει την ευθύνη ενός μέρους της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας που είναι ο πολιτισμός, όπως έλεγε η μακαρίτισσα η Μελίνα Μερκούρη. Γιατί είναι βαριά βιομηχανία ο πολιτισμός; Φανερό. Γιατί εξόν των πολύ σημαντικών για τη ιστορία του τόπου, και όχι μόνο του τόπου, μπορεί να εισφέρει και έσοδα για το δύσμοιρο ελληνικό κράτος.

Της παραδίδονται, λοιπόν, δεδομένων όλων των παραπάνω, όταν αναλαμβάνει τη θέση της, μεταξύ των άλλων και τα κλειδιά του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης. Στο οποίο έχουν επενδυθεί κατά καιρούς πολλά δισεκατομμύρια δραχμών (δραχμές είχαμε τη δεκαετία τού 1990 όταν χτίστηκε και στήθηκαν και οι συλλογές των παρουσιαζόμενων αρχαιοτήτων). Ανάμεσα στα άλλα είχαν επενδυθεί και εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών για τη δημιουργία της μόνιμης έκθεσης μαρμάρινων ευρημάτων. Μιας έκθεσης που είχε παρουσιασθεί και εγκριθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και η υλοποίησή της είχε πληρωθεί από τη Ευρωπαϊκή Ένωση και εν μέρει και από τον ελληνικό κορβανά. Κι ένα πρωί, ενώ το Μουσείο είναι κλειστό επειδή δεν υπάρχουν φύλακες, ενώ οι αρχαιολογικοί χώροι είναι στην πλειοψηφία τους και αυτοί κλειστοί και γεμάτοι χορτάρια (και όχι μόνο χορτάρια) για τον ίδιο λόγο, ενώ η Ρωμαϊκή Αγορά γέμισε με βρομόνερα, κουνούπια και χόρτα που σκέπασαν 1,5 εκατομμύριο ευρώ που διατέθηκαν σε ένα έργο για το οποίο κανείς δε μιλάει, η κ. Φιλανιώτου παίρνει δυο μπογιατζήδες, δυο κουβάδες μπογιές και δυο βούρτσες και τα κάνει όλα… μπεζ!

Χωρίς να ρωτήσει κανέναν, σαν η έκθεση των αρχαιοτήτων να αφορούσε το σαλόνι του σπιτιού της, πετά στον κάλαθο των αχρήστων όσα νόμοι και κανονισμοί διέπουν τον τρόπο που μια έκθεση αρχαιοτήτων δημιουργείται, αλλάζει, αλλά και παύει να υπάρχει. Καταστρέφει μια έκθεση αρχαιοτήτων με έναν κατ’ εξοχήν αντιεπιστημονικό τρόπο, που δεν αρμόζει σε έναν ειδικό επιστήμονα αρχαιολόγο, αλλά και γενικότερα σε έναν άνθρωπο του πολιτισμού. Δεν της άρεσαν οι σκούροι τοίχοι, δεν της άρεσαν τα πλαίσια από τιτάνιο που στήριζαν τις αρχαιότητες, τα μεταλλικά δάπεδα και τα πανό πάνω στα οποία αυτά προβάλλονται, άνοιξε παράθυρα, έκανε τις αίθουσες να θυμίζουν θαλάμους νοσοκομείων, κατάργησε ή μάλλον κατέστρεψε ολοσχερώς ό,τι για να φτιαχτεί κόστισε πολλά χρήματα και πολλή ανθρώπινη σκέψη και κόπο. Τι θα γίνει λοιπόν; Θα κινηθεί, λέει, τώρα η υπηρεσιακή διαδικασία, η οποία θα ολοκληρωθεί όταν η κ. Φιλανιώτου θα έχει συνταξιοδοτηθεί. Δηλαδή, πιάσε τ’ αυγό και κούρευ’ το… Για ποινικές ευθύνες φυσικά δεν το συζητάμε… Γιατί η γυναίκα και εισαγγελείς να ταλαιπωρηθούν, αφού στην Ελλάδα αυτόν που τα ξέρει όλα δεν τον τιμωρούμε, αντίθετα ενίοτε τον έχουμε και για πρότυπο;

Εξάλλου, βρε αδερφέ, τι έκανε η γυναίκα; Κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών, κάποιες πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ που δεν ήταν δικά της αλλά της τα είχαν εμπιστευτεί οι πολίτες διά της Πολιτείας, τα πέταξε στη λεκάνη της τουαλέτας και τράβηξε το καζανάκι. Και τι είναι αυτές οι δεκάδες των χιλιάδων ευρώ μπροστά στα τόσα δισ. των ευρώ που ακούμε πως γίνανε αέρας και τα πληρώνουμε σήμερα, αλλά και τα παιδιά μας θα τα πληρώνουν αύριο; Κάπως έτσι, το λοιπόν, θα περάσει και αυτό. Κάποια «ψώνια» θα θυμούνται μόνο τα έργα της Φιλανιώτου, όπως θυμούνται τις ανατροπές των φορτηγών με τις αρχαιότητες κάποιου προκατόχου της, Τσιριβάκου ονόματι. Η έκθεση αρχαιοτήτων στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης, όπου οι πολιτικοί διαγκωνίζονται στις μαρμάρινες επιγραφές για το ποιος το πρωτοσκέφτηκε, το πρωτοονειρεύτηκε και το σχεδίασε, θα μείνει στο μπεζ χάλι που την έφερε η κ. Έφορος Αρχαιοτήτων. Έτσι θα μείνει… Γιατί για αποκατάσταση, μάλλον δε θα τη δούμε στην παρούσα μας ζωή. Πού να βρεθούν τόσα λεφτά όταν σε λίγες μέρες οι συνταξιούχοι της χώρας θα λιμοκτονούν ελλείψει χρημάτων για να πληρωθούν οι συντάξεις τους; Και ποιος θα ασχοληθεί με ετούτη τη «λεπτομέρεια» μέσα στο χαμό που ζούμε σαν πολίτες; Εκτός πια κι αν υπάρξει επιτέλους ένας φιλότιμος στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Κάποιος που θα αποφασίσει κάτι να κάνει. Αν μη τι άλλο, κάτι που θα παραδειγματίσει την κάθε επόμενη κ. Φιλανιώτου, την κάθε κ. Φιλανιώτου. Υπάρχει, άραγε, αυτή η φιλοτιμία κάπου στην Αθήνα;