Παρουσίαση του συγγραφικού έργου της Ελευθερίας Παρασκευαΐδου-Λιαρούτσου και του Μιχάλη Λιαρούτσου

Την περασμένη Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου 2012, στις 7 μ.μ., στο θεατράκι του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης (Φ.Ο.Μ.) η Ν.Ε. Λέσβου του Κ.Κ.Ε. οργάνωσε εκδήλωση παρουσίασης του συγγραφικού έργου των γνωστών μελών της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ Ελευθερίας Παρασκευαΐδου-Λιαρούτσου και Μιχάλη Λιαρούτσου.

Ο Μιχάλης Λιαρούτσος γεννήθηκε το 1921 στην Τήνο. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις αρχές του 1942, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ Νέων αρχικά και της ΕΠΟΝ αργότερα. Αναδείχτηκε σε στέλεχος της ΕΠΟΝ (Γραμματέας Τομέα Ανατολικών Συνοικιών Αθήνας στην Κατοχή και Γραμματέας της ΕΠΟΝ Περιοχής Αιγαίου στον Εμφύλιο). Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, ευρισκόμενος στη Μυτιλήνη και αγωνιζόμενος μέσα από τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου, τραυματίστηκε βαρύτατα δυο φορές. Πιάστηκε το 1950 από την Ασφάλεια και καταδικάστηκε από Έκτακτο Στρατοδικείο σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη και στη συνέχεια μειώθηκε με τα μέτρα επιείκειας της κυβέρνησης Πλαστήρα. Κλείστηκε στις φυλακές Κέρκυρας, Αβέρωφ, Αίγινας, Χαλκίδας και Καλλιθέας, απ’ όπου αποφυλακίστηκε τελικά υπό όρους, για λόγους υγείας, στα τέλη του 1956. Σήμερα ζει στην Καισαριανή, όπου εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και Αντιπρόεδρος του Δημοτικού της Συμβουλίου την περίοδο 1978 - 1982, επί δημαρχίας Παναγιώτη Μακρή. Είναι ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), της οποίας διατέλεσε Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ., καθώς και του Συνδέσμου Φίλων του Μουσείου της ΕΠΟΝ, του οποίου διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Είναι συγγραφέας των παρακάτω επτά μυθιστορημάτων και δυο ποιητικών συλλογών: 1. Το ’48 χωρίς φεγγάρι (Σύγχρονη Εποχή, Α΄ έκδοση 1986, Β΄ έκδοση 1988 και Εντός Γ΄ έκδοση 2008). Το μυθιστόρημα αυτό βραβεύτηκε με το Βραβείο Μενέλαου Λουντέμη από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών το 1988. 2. Τελειώνοντας ο Δεκέμβρης (Σύγχρονη Εποχή 1987, Εντός 2000 νέα έκδοση συμπληρωμένη). 3. Στης δύσης την αντιφεγγιά (Μοχλός 1994, Εντός 2012). 4. «Των εν ερημίαις και όρεσι…» (Εντός 1996). 5. δρόμοι παλιοί (Εντός 1998). 6. Αναζητώντας τη Βερόνικα (Εντός 2003, Α΄ και Β΄ έκδοση). 7. Στη δίνη του εμφυλίου. Μέρες του ’45, ’46, ’47. (Εντός 2007). 8. Από ώρας πρώτης έως Ενάτης. Ποιήματα. (Εντός 2004). 9. Τινά εκ των ένδον. Ποιήματα. (Εντός 2006).

Η Ελευθερία Παρασκευαΐδου-Λιαρούτσου γεννήθηκε στη Χαλκιδική το 1924, αν και επίσημα φέρεται γεννημένη στη Μήθυμνα της Λέσβου. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες Μικρασιάτες. Το 1957 παντρεύτηκαν με το Μιχάλη Λιαρούτσο, με τον οποίο τους συνέδεσαν κοινοί αγώνες κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στη Λέσβο. Υπήρξε ενεργό μέλος του γυναικείου κινήματος. Επί πολλά χρόνια ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Παγκρατίου. Το πρώτο μυθιστόρημά της, «Με τα φτερά της αθωότητας», κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Εντός» το 1999 και ακολούθησαν διαδοχικές εκδόσεις του το 2000, το 2002, το 2003, 2004 και 2009. Το 2002 κυκλοφόρησε και πάλι απ’ τις εκδόσεις «Εντός» το δεύτερο μυθιστόρημά της, «Μαντώ, με της ψυχής τα μάτια» που επανεκδόθηκε το 2003 και το 2004. Το 2004 και πάλι απ’ τις εκδόσεις «Εντός» κυκλοφόρησε το τρίτο μυθιστόρημά της «Ερμίνα. Χαμόγελο στο αύριο.» Είχε ασχοληθεί και με την ποίηση, αλλά τα ποιήματά της παρέμειναν ανέκδοτα. Στις 16 Ιουνίου 2012, αφού ήταν καθηλωμένη για αρκετό καιρό στο κρεβάτι του πόνου εξαιτίας μιας σπονδυλίτιδας που την ταλαιπωρούσε από μικρή, άφησε τη στερνή της ανασαιμιά στην Αθήνα, όπου και αναπαύεται στο Κοιμητήριο της Καισαριανής.

Το λογοτεχνικό τους έργο αντλεί τους «μύθους» του από την κατάμεστη εμπειριών βιωματική τους νεότητα, την οποία στιγμάτισαν ανεξίτηλα τα δραματικά γεγονότα της Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου. Ανασταίνει την τραγική αυτή εποχή και την ηρωική αλλά σακατεμένη γενιά της, που είδε τις θυσίες και τα όνειρά της να τσακίζονται μετά τη στρατιωτική ήττα, αλλά έμεινε για πάντα δικαιωμένη ηθικά απέναντι στις μελλοντικές γενιές για το υψηλό ήθος του αγώνα της και για την πίστη της στις επιταγές του λαού, που την πίστεψε και στήριξε τις προσδοκίες του σ’ αυτήν.

Για την Ελευθερία Παρασκευαΐδου-Λιαρούτσου μίλησε ο Δημήτρης Πατίλας, φιλόλογος, και για το Μιχάλη Λιαρούτσο ο Παναγιώτης Μ. Κουτσκουδής, συγγραφέας. Τις ομιλίες τους συνόδευε παρουσίαση διαφανειών στην οθόνη. Αποδόθηκαν χωρία των έργων τους από τις Κατερίνα Λαϊνά και Αλεξάνδρα Οικονόμου. Στο φουαγιέ λειτουργούσε έκθεση βιβλίων των τιμώμενων.