Με ρίζες από Μυτιλήνη και Κάρπαθο και μεγαλωμένος στο Μαρόκο, ο CEO της Biogen Μισελ Βουνάτστος μιλάει στο protothema.gr και στο Δημήτρη Δανίκα για το σκεύασμα με την ονομασία Aducanumab (αντουκανουμάμπη), που έχει πάρει έγκριση από τον FDA και κυκλοφορεί ήδη στις ΗΠΑ
Η Biogen λοιπόν βρέθηκε στους πρώτους τίτλους όλων των media. Παγκοσμίως. Συνέβη την περασμένη εβδομάδα. Και περίπου 30 εκατομμύρια ψυχές, που πάσχουν από αυτή την ανατριχιαστική και καταστροφική επέλαση με την ονομασία «Αλτσχάιμερ», άρχισαν να βλέπουν κάποιο φως στην άκρη του τούνελ. Παρέα με τους συγγενείς και τους φίλους τους.
«Παγκοσμίως ο αριθμός των πασχόντων κυμαίνεται γύρω στα 30 εκατομμύρια. Εκ των οποίων 10 στην Ευρώπη και 6 στις ΗΠΑ. Και ο αριθμός αυξάνεται διαρκώς. Δηλαδή το 2030 στην Ευρώπη ο αριθμός θα διπλασιαστεί. Από τα 10 στα 20 εκατομμύρια».
Τελικά λοιπόν. Και ύστερα από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα και με τη μεσολάβηση πολλών συντονιστών και γραμματέων μεταξύ Νέας Υόρκης και Ελβετίας, από το ακουστικό μου άκουσα τη νεανική, καθαρή και κρυστάλλινη φωνή του Μισέλ Βουνάτσου. Του CEO, δηλαδή του γενικού αφεντικού, της Biogen.
Το story του Μισέλ μοιάζει με σενάριο από την ιταλική ταινία «L’Αmerica» του Τζιάνι Αμέλιο. Ενα οδοιπορικό εντελώς ελληνικής μεταναστευτικής περιπέτειας. Α, να μην ξεχάσω. Η κουβέντα έγινε στον ενικό. Οπως συμβαίνει με τους Αγγλους και με τους Αμερικανούς. Ανεξαρτήτως ηλικίας, αξιώματος και κοινωνικής προελεύσεως. Ο πληθυντικός της υποκρισίας ταιριάζει μόνο στους Ευρωπαίους. Ιδιαίτερα στους Γάλλος. Τέλος πάντων.
«Ο πατέρας μου ο Γιώργος κατάγεται από τη Μυτιλήνη και η μητέρα μου η Ευδοκία από την Κάρπαθο. Και οι δύο γεννήθηκαν στο Μαρόκο, και συγκεκριμένα στη Φες και στην Καζαμπλάνκα».
- Οπως συνέβη στο αλησμόνητο ρομάντζο «Καζαμπλάνκα» με Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Ινγκριντ Μπέργκμαν; «Ας πούμε κάπως έτσι. Πρέπει, όμως, να σου πω ότι πρωτοπόροι αυτής της περιπέτειας ήταν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Τότε, λοιπόν, στην εποχή των μεγάλων μεταναστευτικών ροών, έφυγαν από τα χωριά τους, επιβιβάστηκαν σε κάποιο πλοίο με προορισμό την Αμερική, αλλά για κάποιον λόγο βρέθηκαν στο Μαρόκο. Εκει βρήκαν δουλειά, εκκλησία και μια ελληνική κοινοτική αγκαλιά».
- Πώς έγινε αυτό; «Προφανώς λόγω συνθηκών και λάθος σχεδιασμών».
- Από εκεί, λοιπόν, από το γαλλόφωνο Μαρόκο προέκυψε το όνομα Μισέλ και όχι Μάικλ; «Φυσικά. Εκεί γεννήθηκα κι εγώ πριν από 59 χρόνια».
- Στη φωτογραφία που βλέπω φαίνεσαι περίπου σαράντα και κάτι. «Με κολακεύεις. Πρέπει να σου πω ότι έχω τρία παιδιά. Κατά σειρά, η Ινές-Φωτεινή είναι 35 ετών, ο Αλέξανδρος 29 και ο βενιαμίν Μαξίμ-Βασίλης είναι 25».
- Και η σύζυγος; «Η Μαρτίν από Γαλλία. Είμαστε μαζί από τα πρώτα πανεπιστημιακά μας χρόνια. Αχώριστοι. Σπουδάζαμε μαζί στη Γαλλία».
- Υποθέτω ότι στο Μαρόκο οι Ελληνες θα ήσασταν μειοψηφία; «Καθόλου. Η ελληνική παροικία ήταν μεγάλη, όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Εκεί έμαθα γαλλικά σαν να είναι η μητρική μου γλώσσα πηγαίνοντας φυσικά σε γαλλικά σχολεία. Και στα 19 μου χρόνια έφυγα να σπουδάσω στη Γαλλία. Εκεί γνώρισα και τη Μαρτίν».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ
