Γράφει ο Γιώργος Τυρίκος - Εργάς
Μήνυμα στο inbox
"Γιώργο καλημερα! Ειμαι δημοσιογράφος στο (μεγάλο ιδιωτικό κανάλι) Ελπίζω να με θυμασαι(!) ...αλλα πιο πολυ ελπίζω μα μην σε ενοχλω!
Χρειάζομαι την βοήθεια σου! Ετοιμάζω ενα θεμα για εκείνες τις ανθρ.οργανωσεις και τα μιλιούνια των ακτιβιστών που έφτασαν στο νησι κατα τον τελευταίο χρονο οχι μονο για να βοηθήσουν αλλα και να προβληθούν, καποιοι μιλούν για οφέλη που είχαν απο την προσφυγική κριση...παρακαλω, αν εχεις ιστορια, στοιχείο, βιντεο η φωτογραφία χρήσιμη για την ερευνα μου".
Απάντηση : ΧΧΧ γειά σου. Θεωρώ ότι υπάρχουν απείρως πιο άξια θέματα τα οποία πρέπει να αναδειχθούν και τα οποία παραμένουν στην αφάνεια, προφανώς γιατί δεν κάνουν ντόρο και γιατί δεν πουλούν. Ένα από αυτά είναι το ψυχολογικό άχθος των εθελοντών, των εκατοντάδων ανθρώπων που τον τελευταίο χρόνο έχουν δώσει τη ψυχή τους και έχουν θυσιάσει άλλοι λίγο και άλλοι τραγικά πολλή από την προσωπική ζωή τους. Έχει κόσμο που εδώ και ένα χρόνο χρειάζεται ψυχολόγο, έχει κόσμο που δεν μπορεί να κοιμηθεί, που έχει συνδέσει τη ζωή του με την μοίρα των προσφύγων και που δεν μπορεί να ανεχθεί την αδικία που τους γίνεται τώρα. Λυπάμαι αλλά δεν έχω τίποτα να καταθέσω για την ανάδειξη τάχα ενός θέματος που απλά το κατατάσσω στη σόουμπιζ. Σε μια διαδικασία δημιουργίας εντυπώσεων-τροφή στον μέσο τηλεορασόπληκτο που περιμένει πως και πως το επόμενο θύμα πάνω στο οποίο θα προβάλλει αφειδώς (και δίχως κόπο πνευματικό) τις ιδεοληψίες του. Για τις ΜΚΟ που παρανόμησαν ας ασχοληθεί ο νόμος. Για τους "εθελοντές" που ήρθαν απλά για μια σέλφι θα ασχοληθεί η συλλογική συνείδηση η οποία απλά θα τους κατατάξει εκεί που τους αξίζει.
Το κράτος όμως και η Ε.Ε. βολεύονται με όλα αυτά. Ανέθεσαν την ανθρωπιστική κρίση στους επαγγελματίες και την έβγαλαν καθαρή όταν ολιγωρούσαν. Και τώρα το "καταλάβαμε". Και από την άλλη : κανείς δεν αναλογίζεται όταν αν δεν υπήρχαν ορισμένα άτομα μέσα στις ΜΚΟ, ορισμένοι δον-κιχώτες που όντως κάνουν δουλειά, θα θρηνούσαμε περισσότερα θύματα ακόμα. Θρηνούσαμε είπα; Ποιός θρηνεί μωρέ...λίγοι τρελοί...οι άλλοι γυρνούν με ένα τεντωμένο δάχτυλο κατηγόριας που απλά θα έπρεπε να το βάλουν στη μύτη ή στον πάτο τους. Εδώ και χρόνια λέμε πως οι ΜΚΟ είναι μέρος του προβλήματος, πως δεν χρειαζόμαστε ΜΚΟ αλλά πολίτες, πως το κράτος πρέπει να είναι μπροστά και όχι ανάδοχες τάχα μη κυβερνητικές μη κερδοσκοπικές που όμως περιμένουν την επόμενη κρατική επιχορήγηση για να λειτουργήσουν. Θα προτιμούσα να είχε αναδειχθεί έστω και μια φορά από το κανάλι σας αυτό το θέμα τα περασμένα χρόνια, όταν τα λέγαμε και μας πολεμούσαν. Τώρα που είναι της μόδας να δαιμονοποιήσουμε τις ΜΚΟ εγώ προσωπικά δεν έχω κάτι να πω (αστείο μα σε κάθε κρίση όπου εμπλέκει ΜΚΟ ο κύκλος είναι ο ίδιος σε κάθε μέρος του κόσμου).
Αυτά από μια ομάδα που δεν δέχεται χρήματα από κράτος και Ε.Ε. μια όντως Μη Κυβερνητική Ομάδα που ήταν εδώ πριν έρθουν οι ξένες ΜΚΟ και που θα είναι εδώ πολύ μετά αφότου φύγουν εντελώς. Είχε κόσμο που έδωσε ψυχή, είχε κόσμο που ήρθε να εκμεταλλευτεί, είχε απόλα. Αυτό που δεν είχε ήταν ένα κράτος και μια Ε.Ε. να μπει μπροστά και να κάνει τη δουλειά του. Ψάχνουμε ενόχους για λίγη τηλεθέαση...κατασκευάζουμε λαϊκά δικαστήρια. Ανουσιότητες, ανοσιότητες. Μη με παρεξηγήσεις, γνωρίζω το ενδιαφέρον σου, δεν έχω μασήσει ΄όμως ποτέ τα λόγια μου, εξετάζω την οπτική της έρευνάς σου από μια αποστασιοποιημένη από εσένα προσωπικά άποψη.
Η απάντηση μου λοιπόν είναι : ουδέν σχόλιον, αφήστε τις μαλακίες και βγείτε να βοηθήσετε κανέναν άνθρωπο, αυτό να πεις σε όσους σε αγαπούν και σε ακούνε. Υπάρχει εκεί έξω ένα κίνημα αλληλεγγύης για το οποίο αξίζει να είμαστε περήφανοι ως Έλληνες που το οργανώσαμε από την καρδιά μας. Ξεχωρίζει από μακριά το υγιές κομμάτι, ας το ενισχύσουμε. Γιατί τα συστημικά μέσα ζορίζονται τόσο να το προβάλλουν; Και γιατί όταν το κάνουν το ξεφτιλίζουν μέσα σε δακρύβρεχτες και τελικά κίβδηλες εντυπώσεις; Και ξεστραβωθείτε, πες στους υπόλοιπους, το έγκλημα που κάνουν οι 28 φωστήρες καπατώντας νόμους και ανθρωπισμό.
Αν θέλετε να ακυρώσετε τις ΜΚΟ με τον πιο περίτρανο τρόπο, αν θέλετε να υψωθείτε πάνω από τους πολιτικούς που τρέφουν τις ΜΚΟ βγείτε εκεί έξω και σταθείτε σαν πολίτες. Δεν θα το κάνετε φωνάζοντας στον καφενέ ή ζεσταίνοντας τον καναπέ και πάνω από όλα, δεν θα το κάνετε "αποκαλύπτοντας" κάτι που όλοι μα όλοι ξέρουν εδώ και δεκαετίες : ότι σε κάθε ανθρωπιστική κρίση υπάρχουν και εκμεταλλευτές. Ελάτε τώρα, ολονών οι προθέσεις μας είναι πια γνωστές, βλέπω αυτές τις μέρες τύπους που δεν ξέρουν καν πως μοιάζουν οι πρόσφυγες και άλλους που δεν έχουν ποτέ προβάλλει ούτε μια από τις μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αδικίες γύρω από το προσφυγικό (τον πόλεμο, τις αποφάσεις της Ε.Ε. και των εθνικών κυβερνήσεων, τους φράχτες, τα αίτια του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην Ευρώπη) να πετάγονται ως μανιτάρια κήνσορες για να μας "διαφωτίσουν" για τις ΜΚΟ και τους "επιτήδειους". Ελάτε τώρα... Πέσαν οι μάσκες και θα πέσουν κι άλλες.
(φωτογραφία άρθρου Πέτρος Τσακμάκης)
