Ο πατέρας Κομνηνός Βράνης, ο αγαπημένος στρατιωτικός ιερέας της Λέσβου, με την ανάρτησή του μας εξηγεί ίσως με τον καλύτερο τρόπο τι είναι η σταύρωση και τι είναι η Ανάσταση. Διαβάστε το:
Υπηρετούσε τη θητεία του στη Μυτιλήνη. Σκλαβωμενο και εκείνο στη μάστιγα της εποχής. Τα ναρκωτικά.
Ένας ακατανομαστος διοικητής στη πρωινή αναφορά απευθύνθηκε στους στρατιώτες μπροστά δείχνοντας το παιδί αυτο:
"Από το πρεζόνι αυτό οι υπόλοιποι μακρια". Ζήτησα αμέσως να το πάρω βοηθό στην εκκλησία της Μεραρχίας. Αυτό τα έχασε. "πάτερ μου λέει ευχαριστώ αλλά μην σε εκθέσω. Δεν το θέλω".
Θα κάνουμε μια συμφωνία παλικάρι μου. Όταν το ζητάς επίμονα θα σου δίνω το κλειδί της αίθουσας να το κάνεις με μια συμφωνία ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΣΕΙΣ ΠΟΤΈ ΣΕ ΆΛΛΟ ΦΑΝΤΑΡΟ. Δώσαμε τα χέρια και θυμάμαι μου έλεγε παρακλητικα. Παπά μου δώσε το κλειδακι να πάρω τη παραμυθά μου.καναμε συζητήσεις επί συζητήσεων. Έβλεπα κάθε φορά το δικό μου παιδί μπροστά μου. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά τα υπερασπιστικα γιατί ξαιρω πως τα παιδιά αυτά είναι άρρωστα. Οι έμποροι για μένα είναι ασυγχωρητοι.
Τη Μ. Δευτέρα το πρωί του είπα πως το πρωί της Μ. Παρασκευής σου έκλεισα ραντεβού να σε δει αυτός που έχει απλωμένα τα χέρια του πάνω στο σταυρό. Εκεί θα του μιλήσεις όπως μιλάμε τόσο καιρό μαζί. 6.30 το πρωί της Μ. Παρασκευής κλείστηκαμε οι δύο μας μέσα στο ναό. Οι σκηνές που ακολούθησαν θα μείνουν στα μάτια μου μέχρι να τα κλείσω.
Γονατισε στη πέτρα του Σταυρου τον αγκάλιασε και κουνώντας τον με δύναμη μπροστά πίσω δεξιά αριστερά και με ποτάμια τα δάκρυα φώναζε :
"ΘΕΈ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΣΉΜΕΡΑ Η ΠΑΡΕ ΜΕ Η ΣΏΣΕ ΜΕ." Το άφησα όση ώρα ήθελε τρέχοντας δακρυα και τα δικά μου μάτια ώσπου σηκώνεται και τι μου λεγει"παπα μου το κορμι μου αισθάνομαι να το πέρασε 500 βολτ ρεύμα.
Πάμε να σου τα παραδώσω όλα τα δηλητήρια. Τα έχω ακόμη στο σπίτι μου για να θυμίζουν το θαύμα στο παιδί αυτο.
Σήμερα εχει μια άριστη οικογενεια μεγάλος επιχειρηματίας και σε κάθε ευκαιρία γίνεται κήρυκας αληθινός πως εκεί που τελείωσε το δικό του χέρι άρχισε να τον αγκίστρωνει το χέρι του Θεού βγάζοντας από το βυθό της ζωής.
Το ξαναθυμήθηκα σήμερα γιατί πριν λίγο χτύπησε το τηλ. μου και με δάκρυα με πληροφορουσε πως το νεογέννητο παιδάκι του θέλει να το βαπτισω και να δωσει το όνομα μου.
Παλικάρι μου σε ευχαριστώ εγώ δεν έκανα τίποτα μίλησε η καρδούλα σου με το ΧΡΙΣΤΌ.
Στη ζωή σου "Μη φοβου μόνο πίστευε"
Σε έχω παντοτεινα στην αγκαλιά μου
Κομνηνός Βράνης
