Πρωτομαγιά με βροχή και αγώνα: Η Μυτιλήνη τιμά την εργατική τάξη
ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Τιμήθηκε η Εργατική Πρωτομαγιά με βροχή και αέρα
Η σημερινή μέρα, γιορτάστηκε στη Μυτιλήνη όπως της αρμόζει, παρά την βροχή και τον αέρα που επικρατεί στο νησί μας από χθες.
Η πλατεία Σαπφούς άρχισε να «στολίζεται» από νωρίς με τραγούδια, πανό, σημαίες και στεφάνια, με τον εργατόκοσμο να έρχεται από κάθε γωνιά του νησιού, για να τιμήσει και φέτος την Εργατική Πρωτομαγιά, παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης.
Η απεργιακή συγκέντρωση, ξεκίνησε με χαιρετισμό του Θοδωρή Δάντση, εκπαιδευτικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διωκόμενο για την συμμετοχή του στην απεργία-αποχήα από την ατομική αξιολόγηση.
Χαιρετισμός πραγματοποίησαν ο Σωκράτης Κεσίδης φοιτητής και υποψήφιος με την Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας (ΠΚΣ), η Χρύσα Γιαννοπούλου μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης, η Στέλλα Γανωτή μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στον Τουρισμό-Επισιτισμό και ο Γιώργος Αλεξίου πρόεδρος του ΝΤ Λέσβου της ΑΔΕΔΥ.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Ζαφειρίου πρόεδρος του ΔΣ του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου.
Ακόμη απαγγέλθηκαν ποιήματα από τους Μάκη Βενέτα και Καλλιόπη Τσιλικλή.
Στη συνέχεια, παρά τον άστατο καιρό, ακολούθησε πορεία με «βροχή» συνθημάτων η οποία κατέληξε στο Άγαλμα της Εθνικής Αντίστασης στον Μακρύ Γιαλό, όπου και έγινε κατάθεση στεφάνων από εργατικά και συνταξιοδοτικά σωματεία και φορείς.
Να υπενθυμίσουμε πως χθες Τετάρτη 30 Απρίλη, παρά τον άστατο καιρό, δεν πτοήθηκαν οι μουσικοί που τραγούδησαν και ο κόσμος που συμμετείχε στη συναυλία που διοργάνωσε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο με εργατικά τραγούδια.
Ομιλία για Πρωτομαγιά 2025
1η Μάη του 1886.
Τη μέρα αυτή επέλεξε η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας ως μέρα πανεργατικής κινητοποίησης για τη διεκδίκηση του 8ώρου.
Μια κινητοποίηση που αποτέλεσε την κορύφωση πολύμηνων αγώνων της εργατικής τάξης, με το ιστορικό σύνθημα: «Οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες δουλειά / κι οχτώ ώρες για ό,τι θέλει ο καθένας από μας!».
Στο Σικάγο 80.000 εργάτες, ντόπιοι και μετανάστες, λευκοί και νέγροι, διαδηλώνουν αποφασιστικά.
Η αστική τάξη αντιδρά λυσσασμένα και η αστυνομία δολοφονεί 6 απεργούς.
Το επόμενο βράδυ πραγματοποιείται νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας, όπου μετά από προβοκάτσια η αστυνομία εξαπολύει τυφλή επίθεση, πυροβολώντας κατά βούληση.
Πολλοί εργάτες σκοτώνονται ή τραυματίζονται.
Το αστικό κράτος ολοκληρώνει το έγκλημα εκτελώντας τους πρωτοπόρους εργάτες Πάρσονς, Ενγκελ, Σπάις και Φίσερ, μετά από στημένη δίκη.
Μπροστά στην αγχόνη ο Σπάις δηλώνει: «Θα έρθει μια μέρα που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που πνίγετε σήμερα». Και όντως οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες. Το 8ωρο άρχισε να θεσπίζεται, ο εργάσιμος χρόνος να μειώνεται και να δίνει το έναυσμα για την πάλη σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα, τιμάμε αγωνιστικά τη μέρα-σύμβολο για την εργατική τάξη!
Η Πρωτομαγιά, είναι η μέρα που οι εργάτες σε όλη τη γη σηκώνουμε ψηλά τις γροθιές μας και ενώνουμε τις φωνές μας, για να τιμήσουμε τα εκατομμύρια συναδέλφων μας που «έπεσαν» στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, για να διατρανώσουμε ότι ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα μας!
Παίρνουμε τη σκυτάλη από τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια, την ιστορική απεργία της 28η Φλεβάρη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νεολαία, λαού πλημμύρισαν από άκρη σε άκρη την χώρα, από την απεργία στις 9 του Απρίλη που σηματοδότησαν νέες ελπιδοφόρες δυνατότητες για την πάλη απέναντι στα σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης.
Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή ζωές μας» περικλείει κάθε πλευρά του αγώνα μας σήμερα. Τον αγώνα μας για να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για την δολοφονία των 57 συνανθρώπων μας στα Τέμπη, για να μην ζήσουμε ξανά άλλα Τέμπη, για να παρθούν μέτρα για την προστασία της ζωής μας σε κάθε εργασιακό χώρο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, παντού.
Τον αγώνα μας απέναντι στους πολεμικούς εξοπλισμούς που δίνονται δις ευρώ, βάζοντας χέρι ακόμα και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, στην σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ και της ελληνικής κυβέρνησης, στην εμπλοκή της χώρας μας σε αυτές τις λυκοσυμμαχίες.
Συνάδελφοι, η κυβέρνηση της ΝΔ είναι προκλητική.
Μετά τη γελοία «αύξηση» του κατώτατου μισθού στα 743 ευρώ, χρήματα που δεν καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη, η κυβέρνηση συνεχίζει την κοροϊδία απέναντι στο λαό, τάζοντας 250 ευρώ στους συνταξιούχους (δηλαδή 70 λεπτά τη μέρα), αλλά και «επιστρέφοντας» ένα νοίκι το χρόνο. Τρεχάτε να ανοίξετε λογαριασμούς στις τράπεζες!!!
Είναι προκλητική! Γιατί ξέρει πολύ καλά πως η ακρίβεια «τσακίζει κόκκαλα», πως τα ενοίκια έχουν εκτοξευτεί με αποτέλεσμα να «φεύγει» όλος ο μισθός μας εκεί, ξέρουν πως με αυτές τις γελοιότητες δεν ανακουφίζονται ούτε στο ελάχιστο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.
Είναι ακόμα πιο εξοργιστική η πολιτική της, όταν την ίδια ώρα το ΝΑΤΟ απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η ΕΕ εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου.
Είναι ακόμα πιο αστεία τα επιδόματα της, την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770 εκατ. ευρώ για τους ενεργειακούς ομίλους, 10% αύξηση για τα σούπερ μάρκετ κ.ά.) και τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας.
Στη σημερινή εποχή των μεγάλων επιστημονικών - τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της τεχνητής νοημοσύνης, των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.
Καλούμε όλες τις εργαζόμενες και όλους τους εργαζόμενους, να γραφτούν και να μαζικοποιήσουν τα σωματεία τους, να συμμετέχουν ενεργά, διεκδικώντας μέσα από αυτά, καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερους μισθούς, μέτρα προστασίας για να μην θρηνήσουμε κανέναν συνάδελφο μας, ακόμα-ακόμα και καλύτερη συμπεριφορά από τους εργοδότες.
Η νίκη, των συναδελφισσών μας από το Mythical Coast, αποδεικνύει περίτρανα, πως όταν ο εργαζόμενος σηκώσει το ανάστημα του και παλέψει μαζί με το Σωματείο του, μόνο νικητής μπορεί να βγει.
Έτσι όπως βγήκαν νικήτριες και οι εργαζόμενες του ξενοδοχείου, παίρνοντας στο ακέραιο όλα όσα τους χρωστούσε ο εργοδότης.
Φυσικά, η εργοδοσία έχει πολλά τερτίπια για το πώς και με τι τρόπους, θα έχει τον εργαζόμενο να δουλεύει περισσότερες ώρες, απ’ ότι γράφει η Σύμβαση, χωρίς φυσικά να δηλώνονται οι υπερωρίες στο Εργάνη και όταν ο εργαζόμενος απαιτήσει να πληρωθεί τις υπερωρίες του, ο εργοδότης λέει: απόδειξε το, ότι δούλεψες παραπάνω ώρες.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, προσοχή.
Προσοχή στο τι λέει η σύμβαση πριν την υπογράψετε.
Να μην κάνετε καμιά συμφωνία στα λόγια με την εργοδοσία.
Μην έχετε την εντύπωση, πως επειδή δώσατε τα χέρια, όταν θα έρθει η ώρα να βάλει το χέρι στην τσέπη η εργοδοσία, θα τηρήσει τίποτα από αυτά.
Ποιος νόμος λέει, πως οι εργαζόμενοι πρέπει να επιστρέφουν πίσω τα Δώρα και τα Επιδόματα;
Που το είδαν γραμμένο αυτό; Σε ποιον νόμο το διάβασαν, να το μάθουμε και εμείς;
Πριν λίγες μέρες, εργοδότης-ιδιοκτήτης ψητοπωλείου στη πόλη της Μυτιλήνης, αφού καθυστέρησε να καταβάλλει το Δώρο Πάσχα, και το έβαλε μετά από διαμαρτυρίες των εργαζομένων, τώρα ζητά να του επιστρέψουν ένα ποσοστό του Δώρου αλλιώς θα απολυθούν.
Ζητά το Δώρο πίσω από τους διανομείς, που είναι μέρα-νύχτα πάνω στο μηχανάκι, χειμώνα-καλοκαίρι, βρέξει-χιονίσει, μέσα στον ήλιο και την άσφαλτο να καίει, με μηχανάκια που μερικά είναι πιασμένα με μονωτική ταινία για να μη διαλύσουν.
Από αυτούς, τολμά και ζητά το Δώρο πίσω.
Δηλώνουμε από το σημερινό βήμα της συγκέντρωσης μας, πως όποιος εργοδότης ζητήσει δώρο πίσω ή απολύσει εργαζόμενο γιατί δεν το επέστρεψε, θα βρει μπροστά του όλα τα Σωματεία, έξω από το μαγαζί, το γραφείο, την επιχείρηση, την οικοδομή ή ότι άλλο είναι.
Αυτή είναι η εργοδοσία, που με τις πλάτες όλων των κυβερνήσεων, έχει ξεσαλώσει, δεν λογαριάζει τίποτα.
Μόνο, την συλλογική δράση φοβούνται.
Μόνο, τους αγώνες μας φοβούνται.
Μόνο, τα Σωματεία μας φοβούνται.
Γι’ αυτό και προχθές, σε περιοδεία στον Καρά-Τεπέ, σε Σούπερ-Μάρκετ, η εργοδοσία είχε βάλει το τσιράκι της, και παρακολουθούσε τους συνδικαλιστές, σε ποιον εργαζόμενο δίνουν ανακοίνωση, ποιος μιλάει μαζί μας, ποιος εγγράφεται στο Σωματείο, τι μας λέει κ.λ.π.
Αν τολμήσουν και τρομοκρατήσουν, εργαζόμενη ή εργαζόμενο που συνομίλησε μαζί μας, μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Αυτό, να το πάρουν υπόψη τους, όλοι οι εργοδότες.
Ειδικά τώρα που μπαίνουμε στην τουριστική περίοδο, ειδικά στα ξενοδοχεία και στα καταστήματα εστίασης, η εργοδοτική ασυδοσία θα τρέχει και φέτος με τα χίλια.
Οι ξενοδόχοι, έχουν καταργήσει τις ειδικότητες.
Δεν υπάρχει ειδικότητα μπουφετζής, καθαρίστρια, σερβιτόρος, μπαρίστα, ρεσεψιόν κ.λ.π
Όλα, μία ειδικότητα. Δούλος ή σκλάβος λέγεται πλέον.
Γιατί, άμα λέει ο ξενοδόχος στο προσωπικό, πως τώρα που έχουμε λίγα άτομα, θα κάνεις και σέρβις, και λάντζα, και κουζίνα, και σήκωσε και κανά τηλέφωνο άμα προλάβεις, είσαι δούλος. Δεν έχει άλλη ονομασία.
Εδώ στη Μυτιλήνη ειπώθηκαν αυτά, όχι σε Μύκονο, Κέρκυρα, Ρόδο ή αλλού, που εκεί και αν γίνεται κατάργηση κάθε δικαιώματος.
Αυτά όμως, δεν θα τα είπαν στην πολυδιαφημισμένη Ημέρα Εύρεσης Εργασίας, εκεί τα παρουσιάζουν πως όλα είναι στην εντέλεια.
Και από τη μια τσιμπάνε τα νέα παιδιά από τις επαγγελματικές σχολές, και από την άλλη τρίβουν τα χέρια τους οι εργοδότες που θα βρουν φθηνό εργατικό δυναμικό.
Και ξέρουμε πολύ καλά, πως φθηνό εργατικό δυναμικό, τζάμπα χέρια, βρίσκουν και στον δρόμο έξω από το ΚΥΤ του Καρά-Τεπέ, λές και είναι σκλαβοπάζαρο.
Τα αφεντικά, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες τους βλέπουν ως φθηνά χέρια.
Για εμάς όμως είναι αδέρφια μας.
Είναι τα ταξικά μας αδέρφια.
Και δεν μας χωρίζει, ούτε το χρώμα, ούτε η θρησκεία.
Η εκμετάλλευση που βιώνουμε, είναι αυτή που μας ενώνει.
Η προσφυγιά και ο ξεριζωμός που έχουμε και εμείς στο αίμα μας, είναι αυτά που μας ενώνουν.
Γι’ αυτό και απλώνουμε το χέρι σε κάθε έναν και κάθε μία, που έχει ανάγκη.
Καλούμε όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, να μην κάνουν βήμα πίσω από τα δικαιώματα τους, να μην δεχτούν να δουλεύουν 10 και 12 ώρες την ημέρα, χωρίς ρεπό, χωρίς ξεκούραση, 7 μέρες την βδομάδα, με ότι συνέπειες έχει αυτό για την υγεία.
Τα καθημερινά «Τέμπη» στους χώρους δουλειάς, συνεχώς αυξάνονται.
Πριν λίγες μέρες, σε Ρόδο και Σαντορίνη χάσαμε δύο ακόμα συναδέλφους σε ξενοδοχεία.
Ακόμη ένας συνταξιούχος οικοδόμος, που δεν του έφτανε η σύνταξη και πήγαινε στο μεροκάματο, έπεσε από την σκαλωσιά και σκοτώθηκε.
Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
Τώρα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για να μπορούμε να γυρίζουμε στα σπίτια μας και στις οικογένειες μας όρθιοι, και όχι σκοτωμένοι.
Να στελεχωθούν τώρα οι αρμόδιες υπηρεσίες, που με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων τις έχουν αποψιλώσει από προσωπικό, για να μπορέσουν να κάνουν ελέγχους στους χώρους δουλειάς.
Και τι δε θα βρουν, άμα κάνουν καμιά βόλτα.
Γι’ αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς και αγωνιστές που λένε ότι οι κινητοποιήσεις μας είναι ξεπερασμένες, που τους ενοχλούν τα πανό, τα συνθήματα, οι ομιλίες και τα στεφάνια.
Αυτούς που μας λένε μοιρολάτρες επειδή απεργούμε και διαδηλώνουμε, επειδή μάλλον, ενοχλούνται με αυτά που ακούγονται από τις συγκεντρώσεις.
Σε όλους αυτούς που θέλουν ανώδυνες για το σύστημα κυβερνητικές εναλλαγές και βαφτίζουν τους αγώνες και την απεργία ως ξεπερασμένες και μονότονες, τους απαντάμε με το χθεσινό παράδειγμα της Speedex που οι υπάλληλοι της σε μια μαζική συνέλευση αποφάσισαν 24ωρη απεργία για να συμπαρασταθούν στους συναδέλφους τους που απολύθηκαν ξαφνικά.
Τους απαντάμε, πως με αυτές τις πεπατημένες και τους ξεπερασμένους αγώνες, τρεις απολυμένοι συνάδελφοι μας στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης κέρδισαν την επαναπρόσληψη τους, από τις πεπατημένες σώθηκε το σπίτι μιας λαϊκής οικογένειας στο Περιστέρι, που πήγαν να της το πάρουν τα κοράκια και οι τράπεζες, αλλά ο λαός ήταν εκεί με τα συνθήματα και τα πανό του.
Πληθώρα παραδειγμάτων υπάρχουν και στο νησί μας, με το Εργατικό Κέντρο Λέσβου μαζί με σωματεία και φορείς, με τα πανό τους και τα συνθήματα τους, να επανασυνδέουν το ρεύμα σε φτωχές-λαϊκές οικογένειες, να σώζουμε σπίτια από τους πλειστηριασμούς, να διεκδικούμε την πληρωμή μισθών και Δώρων κ.λ.π.
Και θέλει πολύ θράσος να μιλούν για δειλία και καθωσπρέπει διαμαρτυρίες όταν ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου διώκεται ποινικά για την κινητοποίηση στη Βάστρια. Όταν δεκάδες πρωτοπόροι συνδικαλιστές τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ, διώκονται, απολύονται, σέρνονται στα δικαστήρια με βάση τους νόμους που έχουν ψηφίσει όλα τα κόμματα.
Ας το κατεβάσουν το τουφέκι από τον ώμο τους, μη μας πάρουν τα αίματα.
Γιατί ο λαός έχει μνήμη.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τιμάμε σήμερα τους ηρωικούς αγώνες της τάξης μας.
Βαδίζουμε μπροστά, περήφανα, με αισιοδοξία, αντλώντας πίστη και δύναμη από τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους ήρωες της τάξης μας που βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, κυνηγήθηκαν αλλά δεν λύγισαν, δεν παραιτήθηκαν, δεν συμβιβάστηκαν και μέχρι τέλους έδωσαν τα πάντα στον πιο μεγάλο σκοπό της τάξης μας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Από τους εργάτες και τις εργάτριες του Σικάγο το 1886, μέχρι την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη.
Τιμάμε την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, ανάμεσα τους και τα 6 ατρόμητα παλληκάρια του νησιού μας, τον Γιάννη Ανουσά, τον Ιγνάτη Αντωνέλλη, τον Τηλέμαχο Βασάλο, τον Ηλία Κακαλιό, τον Αναστάση Πατέστο και τον Στέφανο Φουντή, που πότισαν με το αίμα τους, το θυσιαστήριο της Λευτεριάς.
Συνεχίζουμε την πάλη μας απέναντι στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Μπορούμε να βάλουμε την σφραγίδα μας στους αγώνες του σήμερα και του μέλλοντος στο δρόμο της ανατροπής για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά. Έναν κόσμο όπου πραγματικά εμείς και τα παιδιά μας θα μπορούμε να ζούμε όπως μας αξίζει.
Όλοι στα συνδικάτα, όλοι στον αγώνα!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
