«Οδηγός συγγραφής» του Κυριάκου Αθανασιάδη
«Οδηγός συγγραφής» του Κυριάκου Αθανασιάδη, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός (Πρώτη έκδοση: Σεπτέμβριος 2016)
Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή
Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα της κρίσης παρατηρείται έντονο και αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής: πεζογραφία, ποίηση, παιδικό βιβλίο, σενάριο. Θέλουν, άραγε, όλοι αυτοί οι ενδιαφερόμενοι να γίνουν συγγραφείς; Μάλλον ναι, αφού και τα δίδακτρα που καλούνται να καταβάλουν δεν είναι, τις περισσότερες φορές, διόλου ευκαταφρόνητα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε έναν φρεσκότατο Οδηγό συγγραφής, ο οποίος μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με την υπογραφή του Κυριάκου Αθανασιάδη.
Ο Κυριάκος Αθανασιάδης (γενν. 1963, Θεσσαλονίκη) είναι συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων και αναγνώστης σε εκδοτικούς οίκους, δηλαδή διαβάζει και αξιολογεί χειρόγραφα Ελλήνων ή ξενόγλωσσα βιβλία που έχουν υποβληθεί σε εκδοτικούς οίκους ως προτάσεις για έκδοση. Με άλλα λόγια, είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά την πορεία που ακολουθείται από την αρχική σύλληψη της ιδέας για ένα βιβλίο μέχρι την τελική εκτύπωσή του στο τυπογραφείο.
Ο Οδηγός συγγραφής του αριθμεί 150 σελίδες και αποτελείται από 50 κεφάλαια –κανόνες για το πώς να γράψει κανείς ένα μυθιστόρημα και τι να αποφύγει γράφοντάς το–, έναν σύντομο Πρόλογο και έναν σύντομο Επίλογο. Το βιβλίο είναι γραμμένο με χαλαρή διάθεση, ώστε να είναι ευχάριστο στην ανάγνωση, αλλά με απόλυτο τρόπο σε ό,τι αφορά τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει» της συγγραφής. Σε κάθε ευκαιρία τονίζεται ότι η συγγραφή διδάσκεται, όπως όλες οι τέχνες: «[…] το γράψιμο δεν είναι κάτι μαγικό, δεν είναι κάτι ξεχωριστό ή εκτός του κόσμου τούτου. Ίσα-ίσα. Είναι μία ταπεινή δεξιότητα, που μπορεί να εξελιχθεί σε συνήθεια, να γίνει χόμπι, και καμιά φορά επάγγελμα ή και τρόπος να ζεις. Μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε, κυριολεκτικά ο καθένας, οι πάντες, κι ας ξεχωρίζουν εντέλει ελάχιστοι μεταξύ όλων αυτών “των πάντων”» (σελ.13-14).
Οι κανόνες αυτοί, είτε έχουν να κάνουν με τη διαδικασία, είτε με την ουσία, είτε με την τυπογραφική εικόνα της συγγραφής, είναι ολιγοσέλιδοι και σαφείς, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονται από χαριτωμένα παραδείγματα: «Και μη χρησιμοποιείς θαυμαστικά! Ούτε, βέβαια, αποσιωπητικά…» (σελ.56). Είναι πολλά τα σημεία που θα άξιζε να αναφέρει κανείς, ορίστε όμως ένα εξαιρετικά σημαντικό: «Γράψε. Γράψε αυτό που ξέρεις και που σου αρέσει. Γράψε για να αρέσεις σε όλο τον κόσμο. Και γράψε πάνω από τα στάνταρ του κόσμου: εκπαίδευσε το κοινό και κάν’ το καλύτερο. Κάν’ το αντάξιό σου. Ανέβασέ του επίπεδο. Μην του γαργαλάς το πιγουνάκι: μην πας με τα νερά του. Αν θες να ξεχωρίσεις, μην του κάνεις τα χατίρια. “Αρέσω” δεν πά’ να πει “μου χτυπάν το ντέφι και χορεύω”. Πά’ να πει, εδώ που τα λέμε, προσφέρω αυτό που λείπει. Μη γράφεις αυτό που θα τους αρέσει, αλλά αυτό που δεν ξέρουν πως τους αρέσει» (σελ.94-95).
Ο Οδηγός συγγραφής είναι ένα βιβλίο που μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο σ’ έναν επίδοξο συγγραφέα, αρκεί να μην υιοθετήσει άκριτα και απόλυτα ό,τι διαβάσει. Διότι η συγγραφή είναι αφοσίωση, είναι δουλειά, είναι τεχνική, είναι επιμονή, αλλά είναι και κλίση, είναι και παιχνίδι. Και μπαίνουμε στον πειρασμό να κλείσουμε το σημείωμά μας αυτό με τον παιχνιδιάρικο Κανόνα Νο50: «Μην ακολουθείς τους κανόνες, και κυρίως αυτόν που σου λέει να μην ακολουθείς τους κανόνες» (σελ.145).
Βρείτε το εδώ
