Ανάσταση, αλήθεια ή ψέμα;
Διανύουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα προσμένοντας την ανάσταση του Ιησού, δηλαδή την νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο, όπως διδαχτήκαμε από μικρά παιδιά. Αλλά πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται, αναστήθηκε αλήθεια ο Χριστός, ήταν κόλπο των μαθητών του, πέθανε στον Γολγοθά ή λιποθύμησε στον σταυρό και συνήλθε αργότερα; Μήπως ο μύθος της ανάστασης ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να σβήσει ο παγανισμός ή εξυπηρετούσε άλλες σκοπιμότητες;
Πολλά τα ερωτήματα και αναρίθμητες οι απαντήσεις. Το βέβαιο είναι ότι για τους ανθρώπους παλαιότερων εποχών ήταν απαραίτητο ένα θρησκευτικό σύστημα, διότι έπρεπε να υπάρχει ένας τρόπος για να τιθασεύονται οι ορμές τους και να υφίστανται κάποιο νόμοι ώστε να διασφαλίζεται η επιβίωση και η αρμονική διαβίωση της κοινωνίας. Κάποιος που θα γεννιόταν με υπερφυσικό τρόπο, κάποιος που θα είχε θεϊκή φύση και δε θα ήταν γόνος απλών ανθρώπων, θα μπορούσε να επιβληθεί αποτελεσματικότερα στον όχλο. Σε κάθε θρησκεία του πλανήτη μας υπάρχει ένας φωτισμένος που γεννήθηκε με παρθενογένεση, έκανε θαύματα και νεκραναστήθηκε.
Ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος έστησε τη θρησκεία του Χριστιανισμού, δανείστηκε πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική δοξασία. Για παράδειγμα, τα Αδώνια μυστήρια ήταν μια γιορτή σε ανάμνηση του θανάτου και της ανάστασης του Άδωνη που γιορτάζονταν σε όλες τις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας. Ξύλινα ομοιώματά του τοποθετούνταν σε νεκροκρέβατα, οι γυναίκες έψαλλαν πένθιμους ύμνους και τα στόλιζαν με λουλούδια. Μετά την πάροδο των ημερών αυτών πετούσαν τα ομοιώματα σε πηγές και ποτάμια και γιόρταζαν την ανάσταση του Άδωνη με χορούς και πλούσια τραπέζια. Αυτή η γιορτή συμβόλιζε τον μαρασμό της φύσης κατά τη διάρκεια του χειμώνα και την αναγέννησή της την άνοιξη με τη βλάστηση και την καρποφορία. Επίσης, στη Δήλο οι ιερείς του Απόλλωνα άναβαν το ιερό φως χρησιμοποιώντας κάτοπτρα και το έστελναν στη Σαμοθράκη, όπου μοιράζονταν στους ευσεβείς, κάτι ανάλογο με αυτό που γίνεται με το ιερό φως των Ιεροσολύμων.
Ο Χριστιανισμός, όπως όλες οι θρησκείες, έχει πολλές αντιφάσεις. Ο θεός δεν δίστασε να πετάξει τους πρωτόπλαστους έξω από τον κήπο της Εδέμ, τους καταράστηκε να υποφέρουν και να πονάνε, τα δημιουργήματά του τα θεωρούσε αμαρτωλά και τιποτένια, παραμόνευε να κάνουν ένα λάθος ώστε τους τιμωρήσει και να τους πετάξει στα καζάνια της κόλασης για να καίγονται στην αιωνιότητα. Ήταν ένας οργίλος και εκδικητικός θεός αλλά μετά ήρθε ο πράος υιός του, ο οποίος δίδαξε ότι ο πατέρας του είναι αγάπη και συγχώρεση. Συνεπώς, δεν μιλάμε για έναν υπερτέλειο, πανάγαθο, ανενδεή, άναρχο και αιώνιο θεό αλλά για κάτι που εξελίσσεται, ανάλογα με τις ανάγκες της κοινωνίας.
Εκτός από τα κείμενα της Βίβλου, εντυπωσιάζουν τα κείμενα του Κουμράν και ό,τι έχει γραφτεί για τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, ο Βουδισμός ενθουσιάζει τον ερευνητή και ο Ινδουισμός κρύβει πολλές αλήθειες. Ωστόσο κανένα σύστημα φιλοσοφίας και καμία θρησκεία δεν μπορεί να περιγράψει αυτό που υπάρχει στις διαστάσεις του σύμπαντος, τις οποίες δεν αντιλαμβανόμαστε. Είναι πολύ φτωχές οι θρησκείες για να περιγράψουν το μεγαλείο της δύναμης που κυριαρχεί στο άπειρο σύμπαν που μας φιλοξενεί. Στις θρησκείες υπάρχουν διαφορές στην περιγραφή του θείου όντος αλλά όλες υποστηρίζουν ότι ο θεός είναι παντού. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που αποδεικνύει σήμερα η κβαντομηχανική, για το «κενό» τεράστιας ενέργειας που διαποτίζει το σύμπαν.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο Ιησούς είναι ιστορικό πρόσωπο που έδρασε στη Γαλιλαία και πέθανε πάνω σε έναν σταυρό. Κανείς δεν μπορεί να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο του αφού 2000 χρόνια μετά, εξακολουθεί να εμπνέει τους ανθρώπους. Ωστόσο η «ανάστασή» του δηλώνει κάτι πολύ πιο σημαντικό από το απλό γεγονός της αναπνοής ενός σώματος. Η λέξη ανάσταση, ετυμολογικά, σημαίνει στέκομαι ξανά…στέκομαι ξανά όρθιος μετά από ό,τι έχει συμβεί, μετά από ό,τι με έχει ρίξει.
Προσωπικά το βίωσα και το βιώνω συνεχώς αυτό, οπότε πιστεύω ακράδαντα στην Ανάσταση!
Επίσης, είδα γύρω μου ανθρώπους να ξεφεύγουν από τα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό και άλλους εθισμούς και να γεύονται ξανά τη χαρά της ζωής.
Είδα ανθρώπους να ξεπερνούν τα πάθη της κατάθλιψης και να διψούν να ζήσουν την κάθε στιγμή. Είδα κακοποιημένες γυναίκες που ένιωσαν τη γαλήνη και την ηρεμία σε έναν όμορφο έρωτα.
Είδα ανθρώπους να αργοπεθαίνουν μέσα στη μιζέρια και τη ρουτίνα τους, οι οποίοι ζωντάνεψαν και έλαμψαν τα μάτια τους ξανά, μόλις δημιούργησαν στον νου τους ένα όραμα.
Όλα αυτά αντικατοπτρίζονται στο πρόσωπο του Ιησού, ο οποίος μετά από τα πάθη, την οδύνη, τα βασανιστήρια, τη σταύρωση και τον θάνατό του, αναδύθηκε «έτερος», «καινός» και η διδασκαλία του κατέκτησε τη μισή υφήλιο.
Πόσο απαραίτητα είναι αυτά τα αισιόδοξα μηνύματα στη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε το τελευταίο διάστημα με την πανδημία! Χρειαζόμαστε κουράγιο, ελπίδα και παρηγοριά! Το ίδιο ένιωθαν και οι άνθρωποι των προηγούμενων εποχών, που αντιμετώπισαν λιμούς, ασθένειες, πόνο και θάνατο. Καθημερινά, λοιπόν, συμβαίνει γύρω μας το θαύμα της Ανάστασης αλλά είναι σημαντικό να το τελετουργούμε για να το ενθυμούμαστε.
Εύχομαι σε όλους μας καλή Ανάσταση!!!
---
* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosnews.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα"-
