Γενέθλια και η ροή του χρόνου
Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου και όπως οι περισσότεροι κάνω τον απολογισμό μου και συλλογίζομαι τον χρόνο και τη «ζωή που περνά και χάνεται» σύμφωνα με το γνωστό άσμα. Αποτελεί όνειρο όλων να είχαμε τη δυνατότητα εισόδου σε μια χρονομηχανή, να μεταφερόμασταν στο παρελθόν και να αλλάζαμε κάποια γεγονότα. Όμως, σύμφωνα με πολλούς φυσικούς ακόμη κι αν ήταν δυνατό να γυρίσουμε στο παρελθόν, θα ήταν αδύνατο να το αλλάξουμε. Οπότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν και να κάνουμε μια νέα εκκίνηση στο παρόν. Γι’ αυτό είναι ωραίο να γιορτάζουμε τα γενέθλια, είναι σαν μια μικρή πρωτοχρονιά, θέτουμε στόχους και κάνουμε σχέδια για το μέλλον.
Ωστόσο η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία δεν δέχεται τον εορτασμό των γενεθλίων, το θεωρεί πράξη εγωισμού διότι με τη γέννησή μας «δεν συνέβη κάτι το εξαιρετικό, κάτι που να είναι άξιο εορτασμού, απλά ένας ακόμη άνθρωπος προστέθηκε στους υπόλοιπους, ο οποίος καλείται και αυτός να παλέψει για τη Σωτηρία του». (Πηγή: orthodoxanswers.gr) Προτιμά να γιορτάζουμε την ημέρα που μαρτύρησαν ή που έφυγαν από τη ζωή εκείνοι τους οποίους ανακήρυξε αγίους. Θεωρεί ότι ο θάνατος είναι πιο σημαντικός γιατί οδηγεί στην αιώνια ζωή. Καθόρισε να τελούνται μόνον τρία γενέθλια: του Χριστού (25/12), της Παναγίας (8/9) και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (24/06). Την ίδια άποψη έχουν και οι μάρτυρες του Ιεχωβά υποστηρίζοντας ότι «τέτοιου είδους εορτασμοί δυσαρεστούν τον θεό» (Πηγή: jw.org).
Κάποιοι μελαγχολούν την ημέρα των γενεθλίων τους, άλλοι στενοχωριούνται που χάνεται η νεότητά τους, άλλοι υποστηρίζουν ότι γιορτάζουν κάθε μέρα τη ζωή και δε θέλουν να προσδιορίζονται από έναν αριθμό που θα τους περιορίζει. Άλλοι πιστεύουν ότι αυτή τη μέρα ερχόμαστε πιο κοντά στον θάνατο και είναι κάτι που δε θέλουν να το θυμούνται κάθε χρόνο.
Εγώ λατρεύω τα γενέθλια, από τις 365 μέρες του χρόνου η μία είναι ξεχωριστή, είναι η δική μου μέρα. Θα ακούσω ευχές που είναι θετικές δονήσεις ήχου, θα λάβω αγκαλιές που όλοι ξέρουμε ότι είναι θεραπευτικές, θα πάρω δώρα που θα μου δώσουν χαρά και θα έχω έντονα την αίσθηση ότι με αγαπούν. Μου αρέσει να γιορτάζω διότι το ταξίδι μου στον πλανήτη που μας φιλοξενεί με έφτασε μέχρι εδώ υγιή και ασφαλή. Μου αρέσει να γιορτάζω το γεγονός ότι κάθε χρόνο γνωρίζω πολύ περισσότερα για τον κόσμο που με περιβάλλει, γίνομαι πιο σοφή, πιο ικανή και καλύτερος άνθρωπος. Έτσι, με αγαπώ ολοένα και περισσότερο. Κάνω λοιπόν μια αναμέτρηση με τον εαυτό μου, αποχαιρετώ το παλιό και υποδέχομαι το καινούριο.
Πρέπει να είμαστε ανοικτοί και θετικοί στο καινούριο, σε νέες εμπειρίες γιατί αλλάζει η αντίληψη που έχουμε για τον χρόνο. Για ένα παιδί ο χρόνος τρέχει πιο αργά ενώ ένας εξηντάχρονος παραπονιέται ότι ο χρόνος τρέχει πολύ γρήγορα. Δε είναι μόνο ότι μεταβάλλονται οι βιολογικοί ρυθμοί, μεταβάλλονται και οι νοητικοί. Το παιδί γνωρίζει τον κόσμο, η κάθε χρονιά του είναι ένας μακρύς κατάλογος από συναρπαστικές εμπειρίες. Αντίθετα, ο ηλικιωμένος νιώθει την κάθε χρονιά ανιαρή, με ασήμαντες στιγμές γιατί εστιάζει περισσότερο στα προβλήματα, θυμάται λίγα ενδιαφέροντα διαλείμματα διότι στερεί τον εαυτό του από νέες εμπειρίες. Επίσης η ψυχολογική κατάσταση επηρεάζει την αντίληψή μας για τη ροή του χρόνου. Μια ώρα στο γραφείο μοιάζει αιώνας αλλά όταν είμαστε με φίλους και περνάμε όμορφα, ο χρόνος κυλά γρήγορα.
Κάποια ναρκωτικά, όπως το LSD, μπορούν να προκαλέσουν καταστάσεις κατά τις οποίες η αίσθηση του χρόνου παραμορφώνεται και η πραγματικότητα γίνεται ένα συνεχές, μια διάσταση χωρίς παρελθόν, παρόν ή μέλλον. Αυτό υποστηρίζουν ότι το επιτυγχάνουν και οι μυστικιστές της Ανατολής με κατάλληλες τεχνικές, μέσω των οποίων βιώνουν έκσταση και χάνουν την αίσθηση του χρόνου.
Οι αρχαίοι έλληνες πίστευαν ότι ο χρόνος είναι κυκλικός, την ίδια πεποίθηση είχαν και οι Μάγια αλλά αργότερα εδραιώθηκε η πεποίθηση ότι ο χρόνος είναι γραμμικός, δηλαδή ρέει πάντα προς τα εμπρός. Ο Αϊνστάιν μας έκανε να αλλάξουμε εντελώς τις απόψεις μας για το χρόνο. Γνωρίζουμε πλέον ότι ο χρόνος είναι αδιάρρηκτα συνυφασμένος με το χώρο και εξαρτάται από το «σύστημα αναφοράς» του παρατηρητή, δηλαδή από τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα.
Όποια κι αν είναι η επιστημονική αλήθεια για τον χρόνο και την καμπύλωσή του, το σημαντικό είναι να δημιουργούμε ωραίες χωροχρονικές στιγμές επιλέγοντας εμπειρίες που δεν μας εγκλωβίζουν σε συναισθηματικά ή άλλα αδιέξοδα. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο «η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της».
