«Φοβάμαι πως θα με παρατήσεις…»
Γράφει η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου *
«Φοβάμαι πως θα με παρατήσει…». Πόσες φορές άραγε έχετε κάνει αυτή τη σκέψη μέσα στις σχέσεις σας; Αυτή η ανασφάλεια, ο φόβος της εγκατάλειψης, είναι πολύ συχνός στους ανθρώπους. Ωστόσο, σε κάποιους απ’ αυτούς είναι πολύ έντονος, με αποτέλεσμα να κινούνται με τέτοιο τρόπο μέσα στις σχέσεις τους που τελικά να διώχνουν τους άλλους από κοντά τους.
Αρχικά, ας δούμε ποια μορφή μπορεί να έχει αυτός ο φόβος της εγκατάλειψης στη δική σας ζωή, μέσα από μερικά παραδείγματα σκέψεων που ίσως να σας ταιριάζουν.
- «Ανησυχώ πολύ μήπως οι άνθρωποι που αγαπώ πεθάνουν ή μ’ εγκαταλείψουν».
- «Προσκολλώμαι στους ανθρώπους γιατί φοβάμαι μήπως μ’ εγκαταλείψουν».
- «Ερωτεύομαι συνεχώς ανθρώπους που δεν μπορούν να μου αφοσιωθούν».
- «Με πιάνει απόγνωση όταν κάποιος που αγαπώ μ’ αφήνει». Είστε εσείς που σας βγαίνει να φωνάξετε με όλη τη δύναμη της ψυχής σας «Σε παρακαλώ, μη μ’ αφήνεις».
- «Έχω μεγάλη ανάγκη τους ανθρώπους».
- «Στο τέλος σίγουρα θα μείνω μόνος/ η». Πιστεύετε πως η μοίρα σας είναι να είστε μόνος/η σ’ αυτή τη ζωή.
Αυτές οι σκέψεις, καθώς και άλλες με αντίστοιχο περιεχόμενο εγκατάλειψης, σας κινούν να συμπεριφέρεστε με συγκεκριμένο τρόπο. Δεν μπορείτε να νιώσετε ασφάλεια μέσα στις σχέσεις σας, είτε φιλικές είτε ερωτικές, και είστε απόλυτα βέβαιοι πως ο άλλος θα σας εγκαταλείψει. Γιατί όμως δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι αντίστοιχες σκέψεις μέσα στις σχέσεις τους; Γιατί κάποιοι να νιώθουν ασφαλείς, ενώ κάποιοι άλλοι να νιώθουν τόσο έντονα τον φόβο μέσα τους; Αυτό το ερώτημα θα μπορέσει να σας απαντηθεί κάνοντας μια αναδρομή στην παιδική σας ηλικία και ψάχνοντας τα σημάδια εκείνα που μπορεί να σας έκαναν από μικρά παιδιά να φοβάστε πως κάποιος θα σας εγκαταλείψει και θα μείνετε μόνοι. Κι αν τώρα σας είναι δύσκολο να διαχειριστείτε αυτό το φόβο της εγκατάλειψης, σκεφτείτε πόσο δύσκολο θα μπορούσε να είναι αυτό για το μικρό παιδί που ήσασταν τότε.
Ας δούμε, λοιπόν, ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες που σας οδήγησαν στο να έχετε αυτό το φόβο. Αρχικά, μπορεί ο ένας γονιός σας να πέθανε ή να σας εγκατέλειψε όταν ήσασταν μικρός/ή. Αυτή είναι μια φανερή μορφή εγκατάλειψης. Ωστόσο, υπάρχουν και οι έμμεσες μορφές, που πολλές φορές κάνουν μεγαλύτερη «ζημιά». Ίσως η μητέρα σας να είχε νοσηλευτεί ή να είχε απομακρυνθεί από κοντά σας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα όταν ήσασταν παιδί. Αν η μητέρα σας έπασχε από κατάθλιψη, ή μεθούσε, ή είχε ασταθή συμπεριφορά απέναντι σας, σίγουρα θα βιώσατε την ανασφάλεια μέσα σ’ αυτή τη σχέση όταν ήσασταν παιδί. Μπορεί, επίσης, οι γονείς σας να έχουν χωρίσει ή να μάλωναν τόσο πολύ που φοβόσασταν πως η οικογένεια σας θα διαλυθεί. Μπορεί να μεγαλώσατε με νταντάδες ή σε κάποιο ίδρυμα, με αποτέλεσμα να μην έχετε κάνει μια ασφαλή και σταθερή σχέση με μια μητρική φιγούρα. Τέλος, η οικογένεια σας μπορεί να ήταν υπερβολικά υπερπροστατευτική απέναντι σας και τελικά δεν μάθατε να αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες της ζωής.
Ο θάνατος ενός γονιού, η αρρώστια, ο αποχωρισμός και το διαζύγιο ανήκουν όλα στην ίδια κατηγορία των σημαντικών σχέσεων που καταλήγουν στον αποχωρισμό. Κι αυτή η ανάμνηση του αποχωρισμού και της εγκατάλειψης είναι εκεί και σας επηρεάζει τώρα στον τρόπο που σχετίζεστε με τους ανθρώπους.
Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε, όμως, όλο αυτό που βιώνετε και σίγουρα σας ταλαιπωρεί;
Αρχικά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε την δική σας εγκατάλειψη στην παιδική σας ηλικία και να αναγνωρίσετε το φόβο της εγκατάλειψης και της μοναξιάς που σας κυριεύουν, καθώς και την ανάγκη σας να προσκολλάστε στους ανθρώπους. Αυτή είναι και η μισή δουλειά. Προσπαθήστε να μην ζηλεύετε, να μην προσκολλάστε και να μην υπεραντιδράτε στους φυσιολογικούς αποχωρισμούς μιας υγιούς σχέσης. Για παράδειγμα, αν χρειαστεί ο σύντροφος σας να λείψει για δουλειά το Σαββατοκύριακο, εσείς που νιώθετε το φόβο της εγκατάλειψης θα βιώσετε αυτόν τον αποχωρισμό ως κάτι τραγικό και θα είστε σίγουροι πως ο σύντροφος σας σας εγκαταλείπει εντελώς. Προσπαθήστε, όμως, να διαχειριστείτε αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα που σας κατακλύζουν ώστε να το αντιμετωπίσετε με έναν ποιο υγιή τρόπο.
Αν αυτός ο φόβος είναι τόσο σοβαρός στη ζωή σας που δεν σας επιτρέπει να κάνετε μια σωστή σχέση, εξετάστε το ενδεχόμενο ν’ αρχίσετε ψυχοθεραπεία. Μια θεραπευτική σχέση μπορεί να σας βοηθήσει να φτάσετε στο σημείο να χτίζετε μόνο υγιείς σχέσεις στη ζωή σας!
* Η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια παιδιών- εφήβων- ενηλίκων, και εξειδικευμένη στη Νόσο Alzheimer. Εργάζεται στο δικό της Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας «Ψυχή & Λόγος» στην οδό Καβέτσου 13, Μυτιλήνη. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2251104284. Περισσότερες πληροφορίες στο eirinichatzianagnostou.blogspot.gr
Η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου αρθρογραφεί κάθε Παρασκευή στο Lesvosnews.net
