Η Ελένη Μουστάκα είναι απόφοιτη του τμήματος Γραφιστικής του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Η διπλωματική της εργασία αποσκοπεί στην έκφραση και επικοινωνία της ταυτότητας της Λέσβου και της πόλης της Μυτιλήνης.
Οι δυο εργασίες που έχει κάνει είναι εικονογραφημένες εκδόσεις που στοχεύουν στη γεφύρωση της ιστορικότητας του τόπου με την κοινωνική πραγματικότητα του σήμερα, μέσα από μια φρέσκια και διαφορετική σχεδιαστική απόδοση που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες σχεδιαστικές τάσεις. Συμπεριλαμβάνει και αναδεικνύει όλα εκείνα τα επιμέρους χαρακτηριστικά (ντοπιολαλιά, τόποι, αισθητική) που καθιστούν το νησί μοναδικό, με τρόπο ιδιαίτερο και χιουμοριστικό.
Το Lesvosnews.net έχει τη χαρά να παρουσιάσει σταδιακά τις δύο εικονογραφήσεις. Κάθε Δευτέρα θα σας παρουσιάζουμε και ένα τμήμα από αυτές τις δύο εργασίες.
Η πρώτη εργασία έχει τίτλο : "Λέσβος γη του τόπου μας" και η δεύτερη εργασία: "Λεσβιακή Ντοπιολαλιά"
Η Ελένη Μουστάκα αναφέρει:
"Η διπλωματική εργασία αφορά στη μελέτη του αστικού και πολιτισμικού τοπίου της Λέσβου για τον σχεδιασμό βιβλίου και ταυτότητας τόπου. Στόχος της έκφρασης της οπτικής ταυτότητας είναι να δημιουργήσει μια νέα εικόνα για τον τόπο και να τον επαναπροσδιορίσει ως τόπο ζωής των κατοίκων του αλλά και ως τουριστικό προορισμό μέσα από μια φρέσκια και διαφορετική σχεδιαστική απόδοση. Τα χαρακτηριστικά και οι πληροφορίες που προέκυψαν από την έρευνα - καταγραφή από τα πρώτα στάδια της σχεδιαστικής προσέγγισης παρουσιάζονται σε δύο βιβλία λαογραφικού χαρακτήρα. Τα δύο αυτά έντυπα συμβάλλουν στην κατανόηση της φιλοσοφίας της ταυτότητας του τόπου, στη γεφύρωση της ιστορικότητάς του με το σήμερα και στην ανάδειξη του πολιτισμικού πλούτου του νησιού.
Το βιβλίο "Λέσβος γη του τόπου μας" έχει τη μορφή ταξιδιωτικού οδηγού που ξεκινά από την πόλη της Μυτιλήνης και καταλήγει στο δυτικότερο άκρο της Λέσβου, τονίζοντας με λαϊκούς μύθους, μαρτυρίες και μελέτες, τις πιο αξιοσημείωτες περιοχές και ιστορίες του. Οι πολύτιμες αυτές ιδέες και πληροφορίες μετουσιώνουν την προσωπικότητα του νησιού σε ένα αφήγημα, ένα σύντομο οδηγό για τους νέους, αλλά και για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να γνωρίσει τη Λέσβο με μια διαφορετική ματιά. Το βιβλίο προσκαλεί τον αναγνώστη σε αυτή τη γη, σε αυτόν τον τόπο, να τον εξερευνήσει και να τον αισθανθεί, όπως τον αισθάνονται οι ντόπιοι, που έχουν αφομοιώσει την ιστορία και τις παραδόσεις του"
Ξεκινάμε με το το 1ο μέρος "Λέσβος γη του τόπου μας"
(κάντε κλικ σε κάθε σχέδιο για να το δείτε σε μεγέθυνση)
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Το λιμάνι της Μυτιλήνης είναι από τα μεγαλύτερα του Αιγαίου. Εξυπηρετεί καθημερινά τις ανάγκες της μεταφοράς των εμπορευμάτων και των επιβατών. Κι όμως μέχρι τον 19ο αιώνα το νότιο αυτό λιμάνι ήταν το λεγόμενο πολεμικό, ενώ το εμπορικό γύρω από το οποίο ήταν αναπτυγμένη η πόλη, ήταν το βόρειο, στην περιοχή της Επάνω Σκάλας. Το σημερινό, λοιπόν, λιμάνι πλαισιώνει πλήθος κτιρίων παραδοσιακών, αλλά και σύγχρονων. Ξενοδοχεία, τράπεζες, καφετέριες συνθέτουν την εικόνα ενός ζωντανού και πολυσύχναστου σημείου της πόλης γύρω από την προκυμαία της.
Στη Μυτιλήνη του άλλοτε, το λαϊκό στοιχείο βρισκόταν σε αντίθεση αρμονική πλάι στον γερασμένο αστικό εκλεκτικισμό σημειώνει ο Στρατής Πασχάλης. Έτσι, στο λιμάνι και στην προκυμαία παλιότερα, όταν οι αντιθέσεις ήταν εντονότερες στην πόλη, μπορούσε κανείς να συναντήσει ανθρώπους χαμάληδες που μετέφεραν εμπoρεύματα στα καράβια δίπλα σε ανθρώπους μιας παλιάς αριστοκρατίας. (Kείμενo: Θεολόγου Χρύσα (www.greek-language.gr))
H ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ
Το Κιόσκι είναι η γειτονιά γύρω από τα μουσεία. Είναι μία από τις ομορφότερες συνοικίες της πόλης γεμάτη υπέροχα αρχοντόσπιτα, που καθρεφτίζουν ολοκάθαρα την ακμή της παλαιάς πόλης. Ακμή που ξεκίνησε από τα μέσα του 19ου αιώνα. "Από τότε δημιουργείται η αστική τάξη" τονίζει ο Μάκης Αξιώτης. "Οι ίδιοι μεγάλοι γαιοκτήμονες και έμποροι της Τουρκοκρατίας γίνονται τώρα και βιομήχανοι. Δημιουργείται μεγάλη οικονομική ανάπτυξη γύρω από το λάδι και τα προϊόντα του (σαπούνι, πυρήνας κ.λπ.). Μέσα στα 1890 το νησί έχει 150.000 κατοίκους!"
Το 1846 ιδρύεται στην πόλη το πρώτο ατμοκίνητο ελαιοτριβείο. Με τον καιρό, θα δημιουργηθούν σαπωνοποιίες, εργοστάσια αλιπάστων, βυρσοδεψεία, μικρές και μεγάλες βιοτεχνίες, ενώ παράλληλα η Μυτιλήνη θα ελέγχει εμπορικά ένα από τα πιο κομβικά σημεία της Μεσογείου: το πέρασμα από το Αιγαίο και τις μικρασιατικές ακτές στην Κωνσταντινούπολη και τη Μαύρη Θάλασσα. Η πόλη πλουτίζει. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Το ίδιο και τα σπίτια τους. Η στενή τους σχέση με την Ευρώπη τους γνωρίζει τις διακοσμητικές μόδες και στο νησί δημιουργείται ένας αρχιτεκτονικός εκλεκτικισμός με έντονα νεοκλασικά στοιχεία. (Κείμενο: Ιορδάνογλου Αντώνης, "Μυτιλήνη: Η πατρίδα των ποιητών", Η Καθημερινή, 29-05-2007)
