Ελαιόλαδο από την Κρήτη, την Πελοπόννησο, τη Λέσβο και δεκάδες άλλες περιοχές της χώρας, Γραβιέρα από τη Νάξο, τυρί από τη Λήμνο, τη Μυτιλήνη και μια πλειάδα άλλων ποιοτικών προϊότων. Προϊόντα παραδοσιακά, ποιοτικά που αγαπούν οι καταναλωτές παραμένουν στο ράφι αλλά για πόσο ακόμα;
Τα πάνω – κάτω φέρνει στην αγορά των αγροτικών προϊόντων, με δυσμενείς σαφώς επιπτώσεις για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, η προσταγή του ΟΟΣΑ μέσω έκθεσης κατά παραγγελία Χατζηδάκη, για ρυθμίσεις που απελευθερώνουν την αγορά των βασικότερων αγροτικών προϊόντων.
Κι αν οι περισσότεροι εστιάζουν στο θέμα της επιμήκυνσης στη διάρκεια ζωής του γάλακτος, το οποίο είναι απτό και… καθημερινό, ξεσηκώνοντας σωρεία αντιδράσεων από υπουργούς, κτηνοτρόφους, φορείς, κόμματα, συνεταιρισμούς και πολλές άλλες πλευρές, παρατηρώντας κανείς τις οδηγίες από τον ΟΟΣΑ βλέπει πως κι άλλα προϊόντα μπαίνουν στο στόχαστρο, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ένα από αυτά είναι και το κατά καιρούς χαρακτηρισμένο ως εθνικό προϊόν, το ελαιόλαδο, το οποίο αν ισχύσουν οι προσταγές του ΟΟΣΑ, θα μπορεί ελεύθερα να αναμιγνύεται με άλλα έλαια και να πωλείται εν συνεχεία στο εμπόριο. Έτσι, πιστεύουν στον ΟΟΣΑ, ο καταναλωτής θα τρώει φτηνό λάδι, χωρίς φυσικά να γίνεται λόγος για ποιότητα. Μια ποιότητα, για την οποία μάχονται οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι αλλά και οι οργανώσεις τους και την οποία χρυσοπληρώνουν στο εξωτερικό οι καταναλωτές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τις ιδιόμορφες όσο και όμορφες συσκευασίες ελαιολάδου που κυκλοφορούς σε αγορές της Κίνας, της Αγγλίας, της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπηως και οι οποίες διαφημίζουν τη χώρα μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Προβάλλοντας την ποιότητα. Αυτό δεν είναι άλλωστε το βασικό σλόγκαν και το βασικό concept στις πιο πολλές διαφημίσεις αγροτικών προϊόντων. Έχουν αναρωτηθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης, άραγε, τι θα «πουλά» η χώρα μας στο εξωτερικό, εφόσον περάσουν οι δυσμενείς και για τον ίδιο τον παραγωγό αυτές ρυθμίσεις;
πηγη: ΠΑΣΕΓΕΣ
